Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1955, Side 56
60
ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
32. Horn.
Býlið Horn stóð vestan undir hálsi þeim, sem skiptir löndum Horns
og Selvalla, og gegnt bænum Hraunsfirði. Þetta var snoturt býli og
sérstaklega hægt. Tún var gott og grasgefið, enda liggur það í skjóli
fyrir kuldaátt. Líklegt er, að Auðunn stoti, sem bjó í Hraunsfirði
með konu sinni, hinni írsku konungsdóttur, hafi gefið vini sínum
eða leysingja bústað á Horni. Þá var þetta ágæt bújörð með Selvalla-
landi. Nú hefur jörð þessi verið lögð undir Hraunsfjörð, túnið allt
plægt upp og allar húsarústir verið jafnaðar við jörðu. Sér þess nú
engin merki, að þar hafi lifað og starfað fjölskylda eftir fjölskyldu
allt frá fyrsta landnámi. Svo gersamlega er fennt í öll sporin. f jarða-
bók Á. M. er Horn talin kóngsjörð í Stapaumboði, 12 hundr. að dýr-
leika eins og Hraunsfjörður. Landskuld er 60 álnir og leigukúgildi 4.
Kvikfénaður er þá 4 kýr, 41 sauðfjár og 3 hross. Ábúandi er Jón
Einarsson og heimilismenn 8. Jörðin féll í eyði 1920. Síðasti ábúandi
var ekkjan Kristín Hafliðadóttir.
33. Snðrrastaðir í Hraunsfjarðarlandi.
Ofarlega í Hraunsfjarðarflóa er eyðibýlið Snorrastaðir. Það stend-
ur vestan við læk, sem Snorrastaðalækur heitir. Eftir ummerkjum
að dæma hefur þetta verið allmikið býli og haldizt alllengi í byggð.
Rústir eru þar miklar, en húsaskipun óglögg. Tún hefur verið nokk-
uð stórt, girt með torfgarði. Býlið er á mjög fögrum stað. Slægjur
og beitiland er út frá túninu. Enginn veit nú við hvaða Snorra býlið
er kennt né hvenær það hefur fallið í eyði. Ef til vill hefur Auðunn
stoti gefið einhverjum skipverja sínum þar land.
3U. Fjarðarhorn.
Bærinn Fjarðarhorn stóð við suðausturenda Hraunsfjarðar, í
fögrum og friðsælum dal, umluktum háum fjöllum að austan, sunnan
og vestan. Úr norðri gengur Hraunsf jörður inn úr Kolgrafafirði, allt
suður fyrir tún á Fjarðarhorni. Túnið liggur í hlíðarslakka mót suð-
vestri og nær alla leið niður að firðinum. Túnið var eitt hið grasgefn-
asta í Helgafellssveit, enda liggur það í ágætu skjóli. Hófst þar venju-
lega fyrst túnasláttur. Fjarðarhorni fylgja engjar, greiðfærar og
sléttar, og vetrarfjárbeit er góð á Straumhlíð. Landgæði eru mikil