Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1955, Page 116

120
ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
5. Áletrun: | u 1 * e | r | u || i f 1 °\s\«|| BOD H • s\s e | i ll\d\ s | a |
1 1 k\m\e\\ d ie su h | r i | n |
| d \ e \ i | l | i || Af | s\ i | f\.i \ g
| b | / | þ | i [ n || 5 Af | m | / j a 1846
Höfðaleturslínurnar má lesa þannig: uer(t)u if(ir) og al(lt um)
k(ring) með eili(fri) bl(essan) þin(ni) s(itia) guds ei(nglar)
sa(man) i hrinr s(ænginni) ifig mi(nni) a(nno). í orðunum hrinr
og ifig hefur verið skipt um á síðustu stöfunum (sem standa hvor
yfir öðrum).
6. L: Seljandi frú S. E. Magnússon 1892. Cambridge, England.
18. mynd.
1. 72097. Rúmfjöl úr furu. L. 113, br. 21.6, þ. um 1.5.
2. Óskemmd að öðru en nokkuð stórri sprungu og nokkrum göt-
um. Líklega eru leifar af svartri og hvítri málningu. 18. mynd.
12.Z.U.
3. Útskurður á framhliðinni. Höfðaleturslínur meðfram köntun-
um að bfan og neðan. I miðju upphleyptur bylgjuteinungur, um 3-8
mm hár. Stöngullinn er flatur að ofan með innri útlínum, allt að
3 sm að breidd, og þverböndum, þar sem blöð og greinar skiljast frá.
Aðalstöngullinn gengur í eitt að endilöngu, en er þó víst hugsaður
sem tveir teinungar, sem ganga til beggja hliða út frá miðju, þar
sem eru tvö blöð í einni og sömu beygju. Annars fyllist hver beygja
af einu blaði með þremur þykkum, sveigðum flipum. Ekki fullkom-
lega samhverft. — Þróttmikill og góður heildarsvipur, en ekki sér-
staklega nákvæmt í smáatriðum.
4. Ártal ekkert.
5. Áletrun: uukþuminniesuimkimieruakalattumigeinsiþiersal
enuakeþasofnarlifsiehunætidiþinnehlifgudrunion