Heimskringla - 25.09.1946, Blaðsíða 28

«
28. SlÐA
HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 25. SEPT. 1946
HEILLAÓSKIR til HEIMSKRINGLU
á sextíu ára afmæli hennar
25. september 1946
D. J. LINDAL
FORD DEALER
LUNDAR :: MANITOBA
CONGRATULATIONS to HEIMSKRINGLA
on this its 60th Anniversary
September 25th 1946
Oddur Olafson
RIVERTON, MAN.
CONGRATULATIONS to HEIMSKRINGLA
on this its 60th Anniversary
September 25th 1946
Riverton Co-op. Creamery Ass’n
Limited
Julius Maass, Manager
RIVERTON, MAN.
Túiöeseo sextuag'asr
Túðesen með tannir hvassar,
tíðum sér á blöðin hlassar.
Alstaðar hann alveg passar,
engar brýtur reglur.
Skáldgáfan ei skorin er við neglur.
Ef hann beitir gráum glettum,
gneistar þjóta úr orðum settum.
Þeir, sem flækjast fyrir skvettum,
fala tæpast meira.
Finst þeir hafi fengið nóg að heyra.
Ekki skortir skarpa drætti,
skopmyndir og dýra hætti,
leiftrin kvika í hverjum þætti,
kollur hans er góður,
þar hefir skapast margur merkur óður.
Hugdettur í háðsins myndum,
hoppa og dansa á vorum syndum.
Næstum verðum við að kindum,
viljum fara að jarma.
Þá hefir skopið skafið efstu barma.
Hugkvæmnina hefir næga,
hann á marga setning fræga.
Marga dæmdi dóma væga —
drjúgur hjartans auður,
hann er líka allur orðinn “rauður”.
Marga langa stund mér stytti,
er stórfeld lömun skrokk minn hitti,
og ekki í neina gleði glitti,
geisla mér hann sendi.
t>eir voru hlýjir, þar fanst vinarhendi.
Sextíu ára, sittu glaður,
sæll og heill og marg blessaður.
Fyrirgefðu þetta þvaður,
þörf er ei að hlusta.
Láttu stöku, leir minn af þér dusta.
Jónas Pálsson
UM KYRRAHAFSFERÐ

HEILLAÓSKIR til HEIMSKRINGLU
á sextíu ára afmæli hennar
25. september 1946
UJindatt Coal Company
Limited
307 SMITH STREET
PHONE 97 404
JÓN ÓLAFSON, umboðsmaður
Ste. 23 Lindal Apts. Sími 37 340
Frh. frá 25. bls.
Vigdís Finnbogadóttir). Er hún
einskonar skjalavörður í ríkis-
þinghúsinu. Hefir yfirumsjón
þar yfir forngripasafni og þjóð-
minjasafni ríkisins og semur
bæklinga um hvað eina og gefur
út.
Er þarna önnur íslenzk merk-
iskona, sem fyrir ágæta hæfi-
leika og starfsþol hefir áunnið
sér mikið álit og verið kjörin til
ýmiskonar ábyrgðarstarfsemi í
ríkinu. Sýndi hún okkur safn
sitt og bæklinga og tók okkur að
lokum til stjórnarformannsins,
sem rétti okkur að skilnaði
heimsboðsskírteini á afmæli rík-
isins, sem haldast á á næsta ári.
Voru þetta okkar fyrstu kynni af
Salt Lake City og rættist þar
nokkurveginn spádómur vísunn-
ar, sem ort var á innreið í borg-
ina. “Hér í þessum djúpa dal
með dásemd alt í kring um,
fjiallaborgin fagna skal frægum
Islendingum.” — En prófessor
Beamson var ekki af baki dott-
inn. Vitum við ekki fyr til en
hann er búinn að síma systur
sinni í Spanish Fork, og segir
henni að taka á móti okkur
næsta dag. Urðum við þessu auð-
vitað ialls hugar fegin að eiga von
á því að mæta þar mörgum fs-
lendingum; því prófessorinn
gerði ráðstafanir fyrir því að
sem flestir þeirra gæti mætt okk-
ur á heimili systur sinnar. Urð-
um við ekki fyrir neinum von-
brigðum þar; því í Spanish Fork
var okkur tekið með reglulegri
íslenzkri gestrisni, og margt var
þar samankomið af íslenzku
fólki og íslenzka töluð af sumum
þeirra. Virtist alt þetta fólk á-
nægt yfir þvi að rekja kyn sitt
til fslendinga og áþreifanlegt
merki þess má sjá í minnisvarða
landnemanna íslenzku, sem þar
stendur með áletruðum nöfnum
þeirra er fyrstir fluttu til Utah.
Er það viti, mjög prýðilegur og
hefir verið settur þar meðfram
þjóðveginum eins og til þess að
lýsa þeim, sem um veginn fara.
Er þetta einn þáttur í þjóðrækn-
isviðleitni þessa fólks, sem hefir
barist þama góðri baráttu fyrir
henni í 90 ár. Og þó íslenzk
tunga sé þar ekki lengur áber-
andi þá lifir enn hjá því mikill
metnaður gagnvart öllu sem við-
kemur sögu íslenzkra landnema
og yfirleitt öllum íslenzkum
minjum og minningum. Bóka-
safn er þar enn og að einhverju
leiti notað af þeim elztu. Fólkið
var frjálslegt og glatt og unga
kynslóðin, sem við mættum, var
mjög myndarleg: afkomendur ís-
lendinga og Svía, sem þar hafa
einnig lengi búið. Hafa margir
þeirra orðið mikilhæfir menn og
komst í ýmsar virðingarstöður í
ríkinu og einnig á vegum lista og
bókmenta og hvarvetna getið sér
góðan orðstír.
Þriggja daga dvöl í Salt Lake
City og Spanish Fork gefur
manni naumast tíma til að rann-
saka annað en yfirborð þess, sem
þar er vert að kynnast og þessi
fjallaborg hefir eitthvað það við
sig, sem ekki er auðvelt að lýsa í
stuttu máli. Borgin stendur í
miðju hins frjósama vesturlands
og geymir í sér 62 minnisvarða
og skemtigarða svo hún hefir
hlotið auknefnið “Center of
Scenic America”. Háskólabygg-
ingar standa í hárri brekku ofan
við borgina og þaðan gefst hin
fegursta útsýn yfir borgina og
umhverfið. Sömuleiðis stendur
þinghúsið á annari hæð utarlega
í borginni. Mormona Temple er
þar afar skrautleg og með mörg-
um turnum, þar sem ljós brenna
allar nætur. En inn í bana fá
engir óverðugir að koma. í Mor-
mona kirkjuna komum við og er
hún afar stór og vönduð: er svo
hljóðbært þar inni að nagli, sem
fellur úr tveggja feta hæð í gólf-
ið heyrist frá einum enda til ann-
ars. Hvolfþak er yfir henni svo
að utan lítur hún út líkt og hey-
hlaða.
En nú er ekki til setu boðið.
Áfram höldum við í góðu veðri
norður til Idaho á Lincoln þjóð-
veginum sem liggur til norðvest-
urs alla leið til Portland, Oregon,
og er þar víða yfir fjöll að fara á
þeirri leið. En til Portland kom-
um við á þriðja degi og að kvöldi
þess dags til Seattle, þar sem við
áttum góðum viðtökum að fagna
hjá Jóni Árnasyni lækni og fom-
vini frá skólaárunum. Er hann
einn af þeim efnalausu innflytj-
endum, sem til Vesturheims
komu á fyrsta tug aldarinnar,
en hefir nú með þeim dugmaði og
hæfileikum, sem með honum bjó,
orðið einn af beztu læknum borg-
arinnar. En þrátt fyrir yfir-
gripsmikið starf í hérlendu þjóð-
félagi hefir hann ekki glatað
neinu af því, sem hann flutti
með sér af andlegum verðmæt-
um ungur að heiman og mun
leitun á manni hér vestra, sem
kann betur að rita íslenzka
tungu en hann gerir.
En nú verður fljótt yfir sögu
að fara, því ekki er nú nema um
stutta blaðagrein að ræða. í
Vancouver, B. C. höfðum við
vikudvöl og áttum afar gott hjá
Islendingum sem þar búa og eru
að verða fjölmennir nú á síðustu
árum því innflutningar þangað
hafa aukist stórum og Vancouver
er nú þriðja stærsta borgin í
Canada og hefir öll skilyrði til að
verða sú stærsta þegar tímar
líða. Afkoma íslenzks fólks þar
er góð og allir eru þeir vel á-
nægðir með kjör sín og bústað
enda flestir búnir að reyna nóg
af kuldanum á íslandi og í Mani-
toba en í Vancouver er jörðin
græn allan veturinn eins og
kunnugt er. Eins og gefur að
skilja er ein vika ónóg til að
kynnast nokkuð verulega borg
eins og Vancouver; en tími gafst
þó til að ferðast um háskólagarð-
inn og Stanley Park, sem var
mjög ánægjulegt ferðalag. En
aðal ánægjan var þó að heim-
sækja landa okkar, sem allir
tóku okkur tveim höndum. —
Dvöldum við hjá Mr. og Mrs.
Snæbjörn Polson, sem voru ávalt
reiðubúin að leiðbeina okkur og
erum við þeim sérstaklega þakk-
lát fyrir góðar viðtökur.
TIL HEIMSKRINGLU
SEXTÍU Á R A
Þú varst brautryðjandi landnáms Islendinga,
þá hefir verið útvörður þeirra menningarmála
í sextíu ár. — Þú hefir stundum átt við erfiðan
kost að búa, — en þrátt fyrir það hefir þú
“gengið til góðs, götuna fram eftir veg”.
The Jack St. John Ðrug Store
894 SARGENT AVE., at LIPTON ST.
WINNIPEG
CONGRATULATIONS to HEIMSKRINGLA
on this its 60th Anniversary
September 25th 1946
Compliments of the Home of the Bread that made
MOTHER QUIT BAKING
LUNDAR BAKERY
A. V. Olson, Proprietor
LUNDAR ;: MANITOBA
CONGRATULATIONS to HEIMSKRINGLA
on this its 60th Anniversary
September 25th 1946
Lundar Hotel
(Under New Management)
LUNDAR — MANITOBA
C. Delmage, proprietor
CONGRATULATIONS to HEIMSKRINGLA
on this its 60th Anniversary
September 25th 1046
B. and B. flleat ITIarket
C. Björnsson
LUNDAR :: MANITOBA
CONGRATULATIONS to HEIMSKRINGLA
on this its 60th Anniversary
September 25th 1946
Riverton Hotel
Jolin Lupyrypa, Prop.
RIVERTON, MAN.