Lögrétta - 01.07.1932, Page 16

319
LÖGRJETTA
320
Ákvarðanir eins manns eru ávalt, eða hjer
um bil altaf, einstrengingslegar. Á hverri
ráðstefnu, í hverri samvinnu, er fólk, sem
taka verður tillit til. I hverju ráði og í hverri
samvinnu er líka fólk, sem getur sett fram
rangar skoðanir. Við vitum það af reynslu
þriggja byltínga, að af svo sem hundrað
einstaklinga ákvörðunum, sem ekki eru
prófaðar og leiðrjettar með samvinnu, eru
níutíu einstrengingslegar. 1 aðalfjelags-
skap okkar, miðstjórn flokksins, sem stjórn-
ar öllum sovjet- og flokksfj elögum okkar,
eru um sjötíu menn. Meðal þessara sjötíu
manna miðstj órnarinnar eru bestu iðnfræð-
ingar okkar, bestu samvinnumenn okkar,
bestu matvælaframleiðendur okkar, bestu
hermenn okkar, bestu útbreiðslufrömuðir
okkar, þeir, sem best þekkja samvinnubú-
skapinn og þeir, sem best þekkja einkabú-
skapinn, og þeir, sem best þekkja þjóðerni
sovjetsambandsins og þjóðlegar stefnur. f
þessu alþingi er þjappað saman vitsmunum
fiokks okkar. Hver og einn hefur færi á
því að leiðrjetta hverja einstaklingsskoðun
og hverja einstaklingstillögu, sem fram
kemur. Hver og einn hefur færi á því, að
beita sinni reynslu. Ef þetta væri ekki svo,
ef farið væri umyrðalaust eftir eins manns
tillögum, mundi okkur skjátlast í starfinu.
En þar sem hver um sig hefur færi á því að
leiðrjetta annan, og þar sem slíkar leiðrjett-
ingar eru teknar til greina, verða ákvarðan-
ir okkar að meira eða minna leyti rjettar.
Ludwig: Jeg hef sjeð það, að í Sovjet-
sambandinu bera ménn mjög mikla virðingu
fyrir öllu amerísku, tilbiðja svo að segja
land dollarsins og auðvaldsins. Þessi tilfinn-
ing kemur frarri hjá verkamannastjett yðar
og nær ekki einungis til traktoranna og bíl-
anna, heldur einnig til Ameríkumanna í
heild sinni. Hvernig skýrið þjer þetta?
Stalin: Þjer gerið of mikið úr þessu.
Hjá okkur er engin sjerstök virðing borin
fyrir öllu amerísku. En við berum virðingu
fyrir amerískri nákvæmni og sjerþekkingu
(sachlichkeit) í öllu, í iðnaði, tækni, í bók-
mentum og lífi. En við gleymum því aldrei,
að Bandaríkin eru auðvaldsland.
En meðal Ameríkumanna eru margir
heilbrigðir menn, á sál og líkama, heilbrigðir
í afstöðu sinni til starfa og málefna. Við
höfum samúð með þessari nákvæmni og með
þessum einfaldleik. Þótt Ameríka sje þrosk-
að auðvaldsríki, er samt í iðnsiðum hennar
og venjum ýmislegt lýðræðislegt, sem ekkí
verður fundið í fari hinna fomu auðvalds-
ríkja í Evrópu, þar sem ennþá lifir drotn-
unarandi höfðingjastjettar og ljensvalds.
Þótt lj ensskipulagið sje löngu hrunið í
Evrópu, sem þjóðskipulag, lifa ennþá miklar
leifar þess í lífsvenjum og siðum. Ljens-
skipulagsstjettirnar hafa einnig á að skipa
sj erfræðingum, lærdómsmönnum og rithöf-
undum, sem útbreiða drotnunarsiðina í iðn-
aði, vísindum og bókmentum. Erfðavenjur
1 j ensvaldsins eru ekki ennþá alveg horfnar.
Þetta verður hinsvegar ekki sagt um Ame-
ríku, sem er land „frjálsra landnámsmanna“,
án stórjarðaeigenda og án aðals. Úr þessum
einkennum sprettur einnig heilbrigði og ein-
faldleiki eða jöfnuður amerískra siða í fram-
leiðslu. Verkamenn okkar, sem til Ameríku
fóru, tóku undir eins eftir þessu einkenni.
Þeir hafa sagt frá því, og að vísu með þægi-
legri undrun, að í framleiðslustarfinu í
Ameríku þekkist verkfræðingurinn varla frá
verkamanninum. Þetta líkar þeim auðvitað.
f Evrópu er þetta alt öðru vísi.
Ludwig: Þjer töluðuð um „jöfnuðinn“,
en orðið hljómar dálítið spaugilega þegar
menn minnast hins almenna jafnaðar. En
slíkur jöfnuður allra er víst hugsjón jafn-
aðarstefnunnar.
^öfnuður 7Áarxísmans
S t a 1 i n: Marxisminn þekkir enga þá
jafnaðarstefnu, sem ætlar öllum mönnum
sömu og jöfn laun, jafnan ketskamt, jafnan
brauðhleif, jöfn föt, sömu afurðirnar í sama
mæli. Marxisminn segir einungis: Meðan
stjettamunurinn er ekki upphafinn að fullu,
meðan vinnan er ekki orðin að frjálsu starfi
fyrir þjóðfjelagið, í stað þess að vera meðal
til þess að fullnægja brýnustu lífsþörfum,
verður mönnum borguð vinnan eftir því,
sem þeir afkasta. Hver maður uppsker eftir
hæfileikum sínum og afköstum — það er
jafnaðarmennska Marxismans, það er ein-
kennið á fyrsta stigi kommúnismans, á
fyrsta stigi sameignarþjóðfjelagsins. Það