Óðinn - 01.07.1920, Qupperneq 36

ÓÐINN
84
Stefán og Ing'ibjörg
á Flögu í Vatnsdal.
Stefán Magnússon er fæddur á Grófargili i
Skagafirði 3. júni 1838. Foreldrar hans voru
merkishjónin Magnús Magnússon og Margrjet Sig-
urðardóttir. Stefán var yngstur af 16 alsystkinum
(9 dóu í æsku úr barnaveiki). Tvö yngstu syst-
kinin voru Stefán og Rannveig, móðir Pjeturs
kaupmanns Pjeturssonar á Akureyri og þeirra
bræðra. Af eldri systkinunum voru Magnús sál. í
Holti í Svínadal og Elísabet, amma Fórarins alþm.
á Hjaltabakka. Nú er Stefán einn á lífi sinna
systkina. Snemma fjekk Stefán að reyna alvöru
lífsins. Sjö ára misti hann móður sína. Fluttist
hann þá til Magnúsar bróður sins, er þá hafði
byrjað búskap á Eiríksslöðum í Svartárdal. Hjá
honum dvaldi hann í 20 ár. Þaðan fluttist hann
að Steiná í sömu sveit, og giftist þar núlifandi
konu sinni Ingibjörgu Magnúsdóttur, 4. nóv. 1869.
Hún er fædd í Kolgröf í Skagafirði 3. júlí 1848.
Foreldrar hennar voru hin góðkunnu Steinárhjón,
Magnús Andrjesson Ólafssonar frá Valadal og
Rannveig Guðmundsdóttir frá Mælifellsá, en móðir
Rannveigar var Ingibjörg Rjörnsdóltir, ein af hin-
um mörgu Bólstaðarhlíðar-systrum. Tólf ára flutt-
ist Ingibjög með foreldrum sínum frá Kolgröf að
Steiná í Svartárdal og ólst þar upp. Eins og áður
er tekið fram, giftust þau hjónin 1869, og byrjuðu
búskap á parti af Steiná með litlum bústofni (eina
kú, 25 kindur og 3 hross). Árið eftir, 1870, ílutt-
ust þau að Hvammi í sömu sveit og bjuggu þar
5 ár, þaðan að Álfgeirsvöllum í Skagafirði og árið
eftir að Reykjavöllum. Á Reykjavöllum bjuggju
þau til 1885, en fluttust þá aftur að Steiná og
bjuggu þar 10 ár, eða til vorsins 1895, er Magnús
sonur þeirra keypti Flögu í Vatnsdal. Par hafa
þau síðan búið fjelagsbúi við Magnús son sinn.
Það má segja um þessi hjón, sem fleiri búendur
lijer á landi, að með lítið var byrjað og jarðnæðin
stopul og misjöfn, og oft reyndi á þollyndi, dáð
og dug. Þó að bú þeirra væri aldrei stórt, hafa
þau alla tíð verið veilandi, og meðan börnin voru
í óniegð, var stundum af litlu að taka. Hjarta-
gæðum þeirra hjóna og örlæti við bágstadda hefur
lengi verið viðbrugðið; sannast það best á um-
hyggju þeirri, er þau hafa sýnt munaðarlausum
aumingja og gengið í föður og móður stað. Árið
1918 gáfu þau sóknarkirkju sinni altaristöflu, er
Stefán Magnússon. íngibjörg Magnúsdóttir.
kostaði 800 kr. í lífsbaráttunni hafa þau verið
samhent, þó að þau hafi að ýmsu leyti verið ólík.
Gegnum alt þeirra lífsstarf lýsir sjer þrautseigja og
viljafesta og örugt traust á það góða. Svo sem
áður er tekið fram, flultust þau hjónin í þessa
sveit voiið 1895. Pólli þá brált Flaga og búskapur
þar taka talsverðum framförum, og á þeim árum
er Magnús souur þeirra var heima, voru tilþrif
við jarðabætnrnar, enda munu þær nema 732 dags-
verkum.
Árið 1909, þann 8. júní, vildi það hörmulega
slys til, að íbúðarhúsið á Flögu brann til kaldra
kola, án þess að neinu verulegu yrði bjargað.
Urðu gömlu bjónin þar fyrir stóru fjártjóni og
öll fjölskyldan. Pað sumar var búið í tjöldum og
um hauslið gert bráðabirgðar vetrarskýli yfir fólk,
sem búið stundaði, en þau bjónin dvöldu að
meslu á Blönduósi hjá Magnúsi syni sínum, þar
til bygt var aftur steinhús það, sem nú er á Flögu,
og reist var sumarið 1910. Er það fyrsta stein-
steypuhús til sveita í Húnavatnssyslu. Alls hafa
þau hjón eignast 7 börn og dóu 2 þeirra í æsku.
Hin eru: Magnús kaupmaður á Blönduósi, Jón
Ólafur sjálfseignarbóndi í Vatnsholti i Snæfells-
sýslu, Konráð cand. phil. í Rjarnarliöfn, Margrjet
búslýra þar og Rannveig, heirna hjá foreldrum
sínum. Báðar hafa þær stundað nám erlendis.
Annan júlí síðastl. hafði öll fjölskyldan mælt
sjer mót á Flögu og boðið þangað sveitungum
sínum. Færðu þau systkinin þá foreldrum sínum
dýrar gjafir til minnis um 50 ára hjúskap þeirra.
Samkoma þessi var hin ánægjulegasta að öllu
leyti, fyrst að sjá gömlu hjónin ern og hraust,
eftir alt rót liðinna ára, og svo að sjá hina inni-