Óðinn - 01.01.1930, Blaðsíða 46

46
ÓÐINN
Sigurður Sigurðsson
og Kristín Jóhannesdóttir.
Sigurður er fæddur í Saurbæ í Vatnsdal 1$.
maí 1860. Foreldrar: Sigurður Gunnarsson og
Þorbjörg Jóelsdóttir, er þar bjuggu þá, en flutt-
ust svo að Breiðabólstað í Vesturhópi. Sigurður
druknaði í Húnaflóa 1862, var þá formaður á
hákarlaskipi Ásgeirs Einarssonar alþm. á Þing-
eyrum. Hann
var ættaður úr
Grímsnesi og var
12 ár ráðsmaður
hjá Magnúsi R.
ólsen á Þingeyr-
um. Þau Sigurð-
ur og Þorbjörg
höfðu eignast
fjögur börn og
er Sigurður nú
einn á lífi af
þeim. Tvö dóu í
Ameriku: Jóel,
sem um tíma,
eftir 1880, var
kaupmaður í
Rvík og verslaði
í húsi þvi, sem
nú er í verslun Brynjólfs H. Bjarnasonar. Næst-
ur að aldri var Stefán, alinn upp hjá Ásgeiri á
Þingeyrum. Hann lærði smíðar í Hafnarfirði og
stundaði þá atvinnu. Þriðji bróðirinn er Sigurð-
ur, en yngst var Svandís, sem fór til Ameriku
og giftist þar Árna Jónssyni frá Borlákshöfn,
en er dáin fyrir nálega 4 árurn. Móðir Sigurðar
og móðir Guðm. Björnsonar landlæknis voru
systradætur og andaðist hún hjá foreldrum G.
B. á Marðarnúpi.
Sigurður ólst upp á Hofi í Vatnsdal, hjá
Birni Oddssyni, föður þeirra sjera Magnúsar á
Prestsbakka og Odds prentsmiðjustjóra á Akur-
eyri. Var hann þar til fermingar, en fór þá ti!
Björns Lúðvigssonar sundkennara á Hjallalandi
og var hjá hon-
um þar og á
Snæringsstöðum
í 3 ár. Fór þá
að Haukagili í
Vatnsdal til Jóns
Jónssonar, sem
kallaður var
»hinn riki«. Fór
svo til móður-
bróður síns, Jón-
asar Jóelssonar í
Saurbæ í Vatns-
dal. Paðan fór
hann á 20. ári
suður á Miðnes
til sjóróðraásamt
fermingarbróður
sínum, Þórði Jó-
hannessyni, sem seinna fluttist til Austfjarða.
Kaup var þá hæst hjá hásetum á róðrarskipum,
sem kallaðir voru útgerðarmenn, 50 kr. um alla
vertíðina, frá byrjun febrúar til 11. maí, en þeir
Kristín Jóhannesdóttir.
hann byrjaði hana, en fyrir þrautseigju og ráð-
deild kominn í sæmileg efni er hann Ijetst.
Gestrisin voru þau hjónin með afbrigðum og
mun margur verslunarmaður þeirra minnast
þeirra með hlýju fyrir góðgerðir og annan auð-
sýndan greiða.
Jón heitinn var fullur meðalmaður á vöxt og
vel á sig kominn. Hann var fjölbæfur að eðlis-
fari, fastlyndur og tryggur þeim, sem hann batt
trygðir við, hagsýnn og verklaginn og sívinn-
andi og vissi altaf á hverjum stað hver hlutur
var. Hann var hugsjónamaður á alt framtak og
starf og mat mikils allar sannar framfarir. Og
mjer flnst glæsilega bjart um allan hans um-
bótahug, sem kom hvarvetna fram í verkum hans.
Guðríður sál var mesta gæðakona, vildi öllum
gera gott og leysa vandræði allra þeirra, sem
leituðu hennar. Hún var fríð sýnum, fjörleg í
hreyfingum og aðlaðandi í viðmóti. Hún ljetst
31. okt. 1928.
Nú er æfisól þeirra beggja hnigin til viðar;
við höfum kvatl þau að loknu vel unnu dags-
verki, en jeg á enga ósk betri þessari þjóð til
handa en að sem flestir synir og dætur fóstur-
jarðarinnar mættu ná jafnlangt fram, til sannra
framkvæmda og manndáða, þá liði ekki á löngu
að þjóðin yrði sjálfri sjer nóg á öllum sviðum.
V. B.
©