Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.04.1883, Síða 25

107
Jóns byskups Geirrekssonar (•}* 1433) eða enda eigi
fyrr enn eptir dauða föður síns, þar eð dœtr hans
giftust 1460. Oskilgetnir synir Lopts kunna að hafa
verið öllu eldri, þótt eigi verði það glöggt séð. Hafi
Kristín Oddsdóttir verið fulltíða um 1388, er hún seldi
jarðarpart sinn í Svarfaðardal, hefir hún líklega verið
um þrítugt, eða fullkomlega svo, er hún komst í kynni
við Lopt, og er eigi ólíklegt, að það sé rétt hermt hjá
Jóni Gizurarsyni, að hún hafi verið bústýra Lopts á
Möðruvöllum fyrstu búskaparár hans, áðr enn hann
kvongaðist og ef til vill lengr (Sbr. B. B. Sm. æf, I,
I, 139. bls.: J. P. 2. ath.gr.)
Loptr Guðormsson hefir verið með fremstu mönn-
um á sinni tíð, virðingarmaðr mikill og vegmenni.
Hann virðist hafa verið varfœrinn og friðsamr höfð-
ingi, og hefir verið í vináttu við Jón Vilhjálmsson
Hóla byskup (1423—1435), er veitti honum ýms lén og
umboð, svo sem áðr hefir verið sýnt. Auð mikinn
hefir hann erft eftir foreldri sitt og frændr og fengið
með konu sinni, en eflaust hefir hann aukið hann stór-
um, svo sem góð voru föng til um þær mundir eftir
pláguna. Um auð hans má fá hugmynd af skipta-
bréfi eftir hann, sem til er í ýmsum afskriftum, (en
sem sýnist raunar að vera ágrip eitt), og er það venju-
lega ársett 1436 (eða 1437). Jón Gizurarson hefirtekið
það upp í ritgerð sína (Safn t. s. íslands, II, 695—
696) og Bogi Benediktsson upp i sýslumannaæfir sinar
(I, I, 162. bls.). Hvorugr virðist að hafa haft allskost-
ar tryggilegt eptirrit, en þó ber þeim saman að miklu
leiti. Eftir þvi hafa skilgetnir synir Lopts (þorvarðr
og Eiríkr) hvorr fengið í arf eftir hann 11 x/2 hundrað
hundraða i fasteignum, 2 hundruð hundraða i virðing-