Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.04.1883, Side 27

109
skáldunum og svipar sumstaðar til léttúðarvísna hinna
siðari tíma. Samband Lopts og Kristínar skýrist eigi
mjög af vísum Lopts til hennar. máafþeim ráða,
að frændr Lopts, en eigi klerkar eða byskupar, hafi
meinað þeim samvistir, því að hana hefir skort ætt-
göfgi og auð á við hann. Einnig er af þeim að sjá,
að Kristín hafi verið miðr vel gefin og Lopti hafi sárn-
að það.
Háttalykill Lopts hefir tvívegis verið prentaðr,
fyrst í Kaupmannahöfn 1793 með athugagreinum Jóns
Ólafssonar grunnvíkings um hættina og siðan í Upp-
sölum 1816—181728. Hvorug útgáfan mun hafa út
breiðzt að mun á Islandi, en þar eð hann lýsir bæði
tiðaranda og menntunarásigkomulagi á íslandi á þeim
dögum, er fátt hefir geymzt frá til vorra tíma, og eink-
um skapferli og menntun höfundarins sjálfs, þykir eigi
illa til fallið að láta hér fylgja fáein erindi úr honum
til uppfyllingar því, er hér hefir verið til tínt um Lopt,
og eru til þess valin þessi erindi29;
1. Fyrst vil eg mætum musti
móins beðjar lín gleðja
—ræð eg, að ristill hlýði—
ríms með háttum ýmsum;
göfuglyndri skal grundu
góins landa svo vanda
—ann eg auðar nönnu—
óð, sem hún berr af fljóðum.
5. Veik hin varamjúka
28) Jón Borgfirðingr: Frœðigreina og rithöfunda tal á
íslandi í ágripi frá því um 1400 (handrit). Hann telr Hátta-
lykil 90 erindi.
29) Erindi þessi eru orðrétt (eigi stafrétt) tekin eftir
handriti, er Gísli Konráðsson hafði ritað eftir Kaupmanna-
hafnarútgáfunni, og er kvæðið í því handriti 79 erindi.