Eimreiðin


Eimreiðin - 01.05.1906, Blaðsíða 21

Eimreiðin - 01.05.1906, Blaðsíða 21
IOI að hann var í þann veginn að kvongast, tók lítið tiliit til þess, ætlaði að vaxa ögn og fríkka meðan hann ætti þá konu, fá hann svo. f’egar ég var 9—io ára, dó maður þessi. Það fékk mér svo mikillar sorgar, að ég hætti um stund að reyna að halda mér til, til að geta gifzt. Saga þessi er ein af því marga ótrúlega sanna. Hana segi ég til sönnunar því, að kynsleg tilhneiging barna gjörir löngu fyr vart við sig, en al- ment er álitið. Gæti tilfært margt fleira því máli til sönnunar. Rúmfatnaður okkar var þessi: Tvær undirsængur voru til. Hey í hinum fletunum. Onnur sængin var með eltiskinnsveri, hin með húð- þykku, fiðurheldu, vaðmálsveri. Innanver koddanna úr eltiskinni eða sængur-vaðmáli, ytra-ver ýmist prjónað eða úr vaðmáli. Vaðmálsrekkju- voðir og brekán yfir öllum rúmunum, engin yfirsæng. Fiður var í flest- um koddunum, fífa í sumum. Litlum fiðurkodda man ég eftir með hvítu prjónaveri, sem aldrei gat slitnað, en altaf blaknaði og harðnaði ár frá ári. Á honum svaf ég alla mína bernsku. Reiðtýgi foreldra minna voru: hnakkur, ósköp Iítill, með flosaðri sessu, yfirdekki og yfirdekks-gjörð utan um alt saman. Þófi móður minnar var, held ég, melþófi. — í’eir vandaðri voru úr ull, þófablöðin. — Ofan á þófanum hafði hún kodda, brekán þar ofan á — áklæði átti hún ekki, —- ofan á brekánið var svo þófólin látin — breið ól með hringjum og útbúnaði fyrir ístöð og gjörð — og gyrt á; síðan var hinn brekáns- endinn lagður Iaus yfir alt samau. ístöðin voru svo lítil, að fóturinn komst ekki í þau, nema tærnar, og svo stutt var ístaðsólin, að konan sat í hnipri uppi á þessu reiðveri, karlvega auðvitað, með hnén upp við brjóst. Aldrei kom móðir mín í reiðföt um æfina. Söðul eignaðist ég 15—16 vetra, var hann keyptur gamall handa mér. Hann var »drifinn«: al- klæddur látúni, mótuðu með dýramyndum og rósaflúri. Svo djúpur og víður var hann, að ég var eins og ber í ámu í honum, sökk ofan í hann upp undir hendur. Ákaflega hróðug var ég þó yfir því, að ríða í söðli; það vissi ég að var verulega fínt, samanborið við þófana; en ekki lík- aði mér þó þessi gullsöðull til lengdar, svo mikið sem hann þó gljáði, þegar sól skein á hlaupandi hreindýr undan áfjáðum veiðimönnum eftir endilangri sveifinni og alt um kring. Eg flekaði systur mína til að kaupa hann af mér; henni þótti hann gersemi, enda lofuðu hann allir. Verzlun hafði faðir minn við sama kaupmann öll mín bernsku- og æskuár; átti æfinlega inni hjá honum fáeina dali; hafði kaupmaður hann því í hávegum. Þá virðingu fanst bóndanum mjög til um. Einu sinni á ári var í kaupstað farið, enda var langt að fara, íjtigra daga ferð fram og aftur með lest. Ull og unglambaskinn var eina innleggið. Út á það var tekið alt, sem heimilið fékk af útlendum varningi. Auk kornmatar var það um mörg ár fast og stöðugt það, sem nú skal greina: 3 © af kaffi, 10 © af kandíssykri, fjögra potta kútur af brennivíni, tveggja potta tunna af kirsiberjabrennivíni eða messuvíni — hana fékk móðlr mín —, 1 © af gráfíkjum — þær fengum við krakkar, þegar komið var úr kaupstaðnum, kandísmola og svo sem spónblað úr tunnunni hvert okkar. Vasahnífur handa einhverjum krakkanum, sem sérstaklega hafði til hans unnið, 2—3 lóð af indígólit, til fjögra punda af hellulit, almnanak og ein grápappírsörk — hún átti að vera undir sendibréf, ef á þyrfti að halda — og svo blái kollhettuklúturinn hennar móður minnar. Hann var
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.