Dagblaðið Vísir - DV - 07.09.1982, Blaðsíða 14

14
DV. ÞRIÐJUDAGUR 7. SEPTEMBER 1982.
Nauðungaruppboð annað og síðasta á hluta í Miöstræti 10, þingl. eign Tómasar Jónsson- ar fer fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar í Reykjavík, Baldvins Jóns- sonar hrl., og Ævars Guðmundssonar hdl. á eigninni sjálfri fimmtudag 9. september 1982 kl. 13.30. Borgarfógetaembættið í Reykjavík.

Nauðungaruppboð annað og síðasta á hluta í Lokastíg 20, þingl. eign Sigurbjörns Friöriks- sonar fer fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar í Reykjavík, Landsbanka islands og Innheimtust. sveitarfél. á eigninni sjálfri fimmtudag 9. september 1982 kl. 14.45. Borgarfógetaembættiö í Reykja vík.

Nauðungaruppboð sem auglýst var í 111. og 113. tbl. Lögbirtingablaðs 1981 og 1. tbl. þess 1982 á hluta í Keldulandi 3, þingl. eign Geirs Gislasonar fer fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar i Reykjavík á eigninni sjálfri fimmtudag 9. september 1982 kl. 11.30. Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð sem auglýst var í 49., 54. og 58. tölublaði Lögbirtingablaðsins 1982 á eigninni Neströð 7, Seltjarnarnesi, þingl. eign Haralds Jóhannssonar, fer fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar i Rvík á eigninni sjálfri föstu- daginn 10. sept. 1982 kl. 17.00. Bæjarfógetinn á Seltjarnarnesi.

Nauðungaruppboð sem auglýst var í 49., 54. og 58. tölublaði Lögbirtingablaðsins 1982 á eigninni Sóibraut 5, Seltjarnarnesi, þingl. eign Sverris Þóroddssonar, fer fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar í Reykjavík og Verslunarbanka íslands á eigninni sjálfri föstudaginn 10. sept. 1982 kl. 16.30. Bæjarfógetinn á Seltjarnarnesi.

Nauðungaruppboð sem auglýst var í 49., 54. og 58. tölublaði Lögbirtingablaðsins 1982 á eigninni Noröurtún 6, Bessastaðahr., þingl. eign Andrésar Bergmann, fer fram eftir kröfu Innheimtu ríkissjóös, Guömundar Jónssonar hdl. og Lífeyrissjóðs verslunarmanna, á eigninni sjálfri föstudaginn 10. sept. 1982 kl. 14.30. Sýslumaöurinn í Kjósarsýslu.

Nauðungaruppboð sem auglýst var í 49., 54. og 58. tölublaði Lögbirtingablaösins 1982 á eigninni Hörgatún 25, Garöakaupstað, þingl. eign Hilmars Loga Guð- jónssonar, fer fram eftir kröfu Innheimtu ríkissjóðs á eigninni sjálfri f östudaginn 10. sept. 1982 kl. 13.30. Bæjarfógetinn í Garðakaupstað.

Nauðungaruppboð sem auglýst var í 49., 54. og 58. tölublaði Lögbirtingablaösins 1982 á eigninni Holtsbúð 24, Garðakaupstað, þingl. eign Eddu Erlendsdóttur, fer fram eftir kröfu Jóns Oddssonar, hrl. á eigninni sjálfri föstudaginn 10. sept. 1982. kl. 13.00. Bæjarfógetinn í Garöakaupstað.

FRÁ CAPElLU FftAcAPELlu VIÐ rýmum til fyrir nýjum vörum. Adeins í 5 daga. Mikil verdlœkkun. Fatnadur frá kr. 50 til 350. Efnisbútar frá kr. 20 til 50. ATHUGIÐ: Utsalan er ad Lauga- vegi 49, bakhúsii. Opid frá kl. 12 til 18.
Eymd f rjálshyggjunnar—2. grein
Markaður
gegn lýðræði
Frjálshyggjumenn segja, aö lýöræð-
iö sé helsti ógnvaldur markaöar og
frelsis á okkar dögum. Til aö tryggja
sér atkvæöi „kaupi” stjórnmálamenn
atkvæöi með alls kyns opinberri fyrir-
greiöslu, velferö og peningaprentun.
Þannig auki atkvæöaveiöar þeirra um-
svif og vald ríkisins.
Kjósendur noti ríkiö sem tæki til þess
aö fullnægja umframeftirspurn sinni,
eftirspurn, sem þeir fá ekki fullnægt á
markaönum. Almenningur grafi
þannig óafvitandi undan markaðnum,
og þar meö einstaklingsfrelsi. Kjós-
endur vita sem sagt ekki hvað þeim er
fyrir bestu, Hannes og Hayek vita
betur!
Reyndar fæ ég ekki séö i fljótu
bragði, aö fulltrúalýöræöiö sé eins mik-
il ógnun viö markaöinn og frjáls-
hyggjumenn vilja vera láta. Vísasta
leiðin til aö komast á þing er aö lofa,
skattalækkunum, besta leiðin til
endurkjörs er aö framkvæma þær.
En áfram meö smjöriö, Hannes H.
Stefán Snævarr
Gissurarson telur lausn lýöræöisvand-
ans þá, aö kjósendur gerist frjáls-
hyggjumenn og hætti að hanga í pils-
faldinum á „mömmu ríki”.
En Milton Friedman er á ööru máli.
Hann segir eitthvað á þá leið, aö leik-
reglur lýöræöisins auöveldi sérhags-
munahópum aö ota sínum tota á kostn-
aö almennings. Af þessu dregur Fried-
man þær ályktanir, aö lýöræöiö sem
slikt stuðli aö auknum ríkisafskiptum
og takmörkunum á persónufrelsi.
Andrew Gamble dregur eftirfarandi
ályktanir af spekimálum Friedmans:
„Lýðræðið stuölar að síauknum skrif-
ræðisafskiptum af markaöstengslum
milli einstaklinga.”
Sú hugmynd, aö lýðræöiö sé möguleg
ógnun viö einstaklingsfrelsi er gömul í
frjálslyndri kennismíö. Frjálslyndir
hugsuöir á síöustu öld óttuðust þann
möguleika, aö meirihlutinn notaði
aðstööu sína til þess aö kúga minni-
hlutann og koma á stjórnskipan, þar
sem frelsi einstaklingsins yröi virt aö
vettugi.
LÁGKÚRA ÍS-
LENSKRA FJÖLMIDLA
Eitt af þvi sem tekið hefur miklum
breytingum á Islandi á sl. árum er
íslenzk f jölmiölun. Breytingar á fjöl-
miðlum má að miklu leyti þakka til-
komu Dagblaösins á sínum tíma. Því
fylgdi ferskur andi og ný tegund
blaðamennsku, sem sumir hafa
kallaö æsifréttamennsku, en á lítið
skylt viö blaöamennsku annaö en
nafnið. Morö, nauðganir og slys eru
uppáhaldsfréttaefni þessarar nýju
tegundar íslenzkra blaöamanna. Allt
er miðað við aö fréttimar seljist sem
bezt, en minna er hugsaö um gæði
þeirra eöa „heiöur blaöamannsins”.
Áhrif fjölmiöla á almenning og
skoöanamyndun fólks eru mikil og
því hafa margir haft nokkrar
áhyggjur af þessari þróun í
íslenzkum fjölmiölaheimi.
Fréttaflutningur af harmleiknum i
öræfum um miðjan þennan mánuö
hefur enn magnað þessar áhyggjur.
Einn ljótasti angi sorpblaöamennsk-
unnar er einmitt fréttaflutningur af
slysum og atburöum eins og þeim
sem þjóðin varð vitni aö á dögunum.
Þar hafa DV og Morgunblaöið veriö
einna ötulust við aö velta sér upp úr
óláni og sorg annarra og önnur blöö,
t.d. Tíminnfylgjafastá eftir.
Forsiðufréttir og -myndir DV af
slysum hafa vakið viöbjóö hjá fólki.
Eflaust eru myndir af fólki, grátandi
á nærklæöum fyrir framan brenn-
andi heimili sitt og nákvæmar
myndir af fómarlömbum stórslysa
ætlaöar til þess aö auka sölu blaösins
og það gera þær án vafa um stundar-
sakir. Sömu sögu er að segja af
Morgunblaöinu. Heilar opnur og
útsíður eru lagöar undir frásagnir af
smáatriðum, sem tengjast hryllingn-
um á einhvern hátt en skipta engu
máli í sjálfu sér. Erfitt er aö sjá,
hvaöa tilgangi slík skrif þjóna,
öörum en tímabundnum gróða-
sjónarmiðum.
Spurningin er, hversu lágt blööin
vilja leggjast til þess aö auka sölu
um stundarsakir. Hvar setja menn
mörkin? Megum viö búast viö
myndaröð í DV af skotvopnunum
sem ólánsmaðurinn úr öræfum
notaöi? Eöa opnuviötali í Morgun-
blaöinu viö frönsku stúlkuna, sem
lifðiharmleikinn af?
Yfirleitt hafa fréttamenn ríkisfjöl-
miðlanna hagaö sér eins og siöaöir
menn í frásögnum af slysum og
morðum. Þeir hafa látiö nægja aö
skýra frá helztu málsatvikum og
nöfnum fórnarlamba. Nú viröist
breyting orðin hér á. Otvarpið bauð
upp á „þriller ” nærri því í beinni út-
sendingu úr öræfum á dögunum,
ásamt ýtarlegum viötölum og lýs-
ingum. Sjónvarpið sendi fréttamann
að Höfn í Homafiröi til þess aö tala
við málglaöan sýslumann og sendi út
,dive-aksjón” myndir af vettvangi,
teknar úr flugvél. Einhvern tíma
hefur verið minna umstang af meira
tilefni.
En hvað ætli vaki fyrir ríkisfjöl-
miölunum? Ekki þurfa þeir aö hafa
áhyggjur af „kaupendum” frétt-
anna. Þeir borga sín afnotagjöld,
sama hvaöa vitleysa er send út. Er
þetta nýi stíllinn í fréttamennsku
Ríkisútvarpsins? Er Ríliisútvarpiö
oröið „gul pressa” eins og DV og
Morgunblaðiö? Svo viröist vera.
Síöasta vígið er fallið.
Þaö merkilega viö allan þennan
fréttaflutning er, aö fólkið í landinu
virðist gleypa hann í einum bita og
svelgist ekki á. Gróa gamla á Leiti
nýtur sín svo sannariega þessa
dagana. Harmleikurinn í öræfum
hefur verkaö eins og vítamínsprauta
á allar Gróur landsins og hleypt nýju
lífi í annars fábreytilegar kaffibolla-
umræöur. Og „gula pressan” sér
þeim fyrir umræöuefni.
Kjaftakerlingamórallinn hjá þjóö-
inni breytist auövitaö ekki á einni
nóttu. Hér þarf hugarfarsbreytingu
eöa byltingu. Áhrifaríkast væri ef
fréttastjórar blaöanna hugsuðu sig
um tvisvar áður en þeir slá upp
myndum af grátandi fólki og fómar-
lömbum slysa á forsíðu næst.
En þaö er kannski til of mikils
mælzt. Salan gæti dregizt saman.
Karl Th. Birgisson.