Dagblaðið Vísir - DV - 07.09.1982, Blaðsíða 19

Dagblaðið Vísir - DV - 07.09.1982, Blaðsíða 19
DV. ÞRIÐJUDAGUR 7. SEPTEMBER1982. 19 fyrirsjáanleg ný störf í sjávarútvegi eða landbúnaöi. Þær auðlindir væru nýttar. Þess vegna yrði aö huga aö þeirri auölind sem væri ónýtt í orku fallvatna og jaröhita. ,,Við verðum aö auka okkar útflutning og viö getum flutt orkuna út í formi vöru,” sagöiGunnar. Gunnar Ragnars fjallaöi einnig um nauðsyn þess fyrir alla landshluta, aö hafa einn ákveðinn sterkan byggöarkjama, sem væri Akureyri á Norðurlandi. „Þaö hlýtur aö snerta alla Norðlendinga, aö þessi byggöar- kjami haldi áfram aö styrkjast,” sagöiGunnar. Síðansagöi hann: „Við veröum aö taka ákveöna af- stööu í þessu máli, þaö dugir ekki aö stikla i kringum þaö eins og heitan graut. A síðasta f jóröungsþingi, sem haldiö var á Húsavík, var ályktað um stóriðju í Eyjafiröi, þar sem meira að segja var minnst á ljóta nafnið; álver. Viö verðum aö at- hlægi, ef viö ætlum aö fara að þynna þetta út núna. Þaö vita allir aö Eyja- fjörður er staðurinn, jafnvel þótt það stæði „Norðurland” í ályktuninni, ekki sist vegna þess, að staðvarvals- nefnd hefur ekki bent á aöra staði á Norðurlandi. Ég er ekki viss um, aö álverk- smiðja viö Eyjaf jörð veröi eins mikiö deilumál í heimahéraði og menn vilja vera láta. Auðvitaö em menn með skiptar skoöanir og þaö eru allt- af einhverjir til aö vera á móti fram- faramálum. En ég held að Eyfiröing- ar séu þaö skynsamir, aö þeir komist aö niöurstöðu, sem allir geti unað viö,” sagöiGunnar Ragnars. Ekki úrtölumenn Hilmar Kristjánsson, oddviti á Blönduósi og formaöur orku- og iön- þróunarnefndar, taldi það veikleika- merki, ef þingiö sendi frá sér loönari ályktun um þessi efni en þingið á Húsavík í fyrra. Sagöi hann þaö hafa veriö álit meirihluta nefndarinnar, iaö fyrirsjáanlegt væri aö orkufrekur iðnaður yröi við hliöina á hefðbundn- um atvinnugreinum í framtíðinni. Haukur Steindórsson, bóndi.Þrí- hyrningi i Eyjafiröi, býr ekki fjarri þeim staö, sem talinn hefur verið álitlegur undir stóriðju. Hann gerði athugasemd viö þau ummæli Gunn- ars Ragnars, aö alltaf væru til menn sem væru á móti framförum. Taldi Haukur slik ummæli óviöeigandi um þá menn, sem vildu rannsaka áhrif stóriöju á mannlíf og náttúru í Eyja- firöi áöur en endanleg ákvöröun er tekin. „Þaö er ekki viöeigandi, aö þeir séu umsvifalaust stimplaöir aftur- hald, sem vilja athuga máliö. Viö bændur gerum okkur grein fyrir því, að stóriöja í nágrenni viö okkur getur haft ýmislegt gott í för meö sér, en það getur líka fylgt henni ýmislegt vont. Þess vegna viljum viö gera okkur sem gleggsta grein fyrir öllum þáttum málsins, áöur en viö kveðum upp okkar úrskurð,” sagði Haukur. „Þaö hefur engum dottið annaö í hug en aö þessi kostur veröi rannsak- aöur til fullnustu áöur en út i fram- kvæmdir veröur fariö. Ég kalla þá ekki úrtölumenn, sem taka þessu meö opnum huga, eins og landbúnaö- armenn hafa yfirleitt gert. En þeir menn eru þó til í okkar heimabyggð, sem hafa tekiö afstööu á móti stór- iðju i Eyjafiröi, algerlega að óathug- uöu máli. Viö veröum að taka þess- um kosti meö opnu hugarfari og skoöa hann mjög vel,” sagöi Gunnar Ragnars vegna ummæla Hauks. Járnblendið ekki vandamál Ofeigur Gestsson, Borgfiröingur, sem nýlega hefur tekiö við starfi sveitarstjóra á Hofsósi, rakti sögu járnblendiverksmiöjunnar á Grund- artanga. Sagöist hann hafa tekið þátt í umræöum á þingi ungmennafélaga um hana þegar fyrirhugaö var að byggja járnblendiverksmiðju á Grundartanga. Sagöist Ofeigur þá hafa veriö þeirrar skoöunar, aö þaö væri vita vonlaust og fráleitt, vegna náttúruskilyröa og röskunar á byggö, aö byggja járnblendiverk- smiöju á þessum staö. Þess vegna sagöist Ofeigur hafa veriö andvígur verksmiöjunni. „Nú dylst engum aö verksmiðjan hefur mun minni áhrif á umhverfi sitt en menn geröu ráö fyrir. Búsetu- röskun varö ekki í héraðinu vegna tilkomu verksmiöjunnar og m?ngun- arvarnir eru samkvæmt nýjustu hugmyndum og mengun því hverf- andi. Sá ótti sem var viö járnblendið reyndist því ástæðulaus,” sagði Ofeigur. Ottar Proppé benti á aö afkoma stóriöju hér á landi benti ekki til þess aö þessi kostur væri vænlegur. Þá gat Ottar þess að samkvæmt skýrsl- um væru þaö einkum konur sem byggju viö atvinnuleysi á Noröur- iandi. Taldi hann litlar likur á að þær feng ju vinnu í álveri. Katrín Eymundsdóttir, bæjarfull- trúi á Húsavík, taldi aöþaöyröi fljótt hent á iofti, ef Norölendingar létu bil- bug á sér f inna í þessu máli, því aörir landshlutar væru tilbúnir að taka á móti stóriðju. Katrín benti einnig á, vegna ummæla Ottars um konumar, að stóriöja skapaði fleira fólki at- vinnu en því sem ynni innan veggja verksmiöjunnar. Auk þess taldi Katrín ástæðulaust að slá því föstu aö konur fengjust ekki til aö vinna i álveri. Jóhann Lárus Jóhannesson, bóndi á Silfrastööum, tók undir málflutn- ing Ottars Proppé. Sagöi hann að þaö stæði okkur nær aö auka framleiöslu á matvælum handa hungruöum heimi frekar en að framleiöa málma sem notaöir væru til hergagnafram- leiðslu. Slagsíða á landið Helgi Þorsteinsson, bæjarfulltrúi á Dalvík, flutti yfirgripsmikla ræðu. Meginkjami hennar var sá aö á Noröurlandi vantaði atvinnutæki- færi, en spumingin væri hvar ætti aö taka þau. Komst Helgi aö þeirri niöurstööu aö heföbundnu atvinnu- greinamar gætu ekki skapaö þau at- vinnutækifæri sem þyrfti. Þá væri ekki annað eftir en taka orkuna, flytja hana út. „Ef viö ætlum aö standa okkur, þá veröum viö aö taka þátt í þessu,” sagöi Helgi. Helgi gat þess jafnframt aö hér væri um tilfinningamál að ræða fyrir marga, sem líkja mætti viö þjóöfrels-. isbaráttuna á sínum tima. Talaö væri um að selja landiö og fóma ís- lenskri menningu. Slikur þanka- gangur væri mikiö vantraust á ís- lenska þjóö og íslenska menningu. Þaö væri sýnt aö slík hræðsla væri meö öllu ástæöulaus. „Þetta er hagsmunamál alls f jórö- ungsins, því viö getum ímyndað okk- ur þá slagsiðu sem landiö fær, ef öll stóriöja verður fyrir sunnan,” sagöi Helgi. Helgi M. Bergs, bæjarstjóri á Akureyri, tók undir orö nafna sins á Dalvík en flutti síðan eftirfarandi breytingartillögu: „F.N. haldið á Sauðárkróki 26.— 28. ágúst 1982 bendir á að orkuiönaö- ur mun í vaxandi mæli veröa undir- stöðuatvinnu vegur viö hlið heföbund- inna atvinnuvega í landinu. Þingiö vekur athygli á, aö á sviöi orkunýt- ingar eru ónýttir möguleikar, sem skipt geta sköpum fyrir þjóðarbúiö allt. Staðarval orkufreks iönaöar mun því hafa afgerandi áhrif á byggöar- þróun í landinu. Fjórðungsþingið telur eölilegt, aö athugunum og rann- sóknum til undirbúnings næsta stór- iöjuvers veröi haldiö áfram og hraö- aö. Sérstaklega veröi rannsóknum þessum beint aö Eyjafjarðarsvæð- inu, enda ljóst aö þaö svæði er á ýmsan hátt náttúrufars- og umhverf- islega viðkvæmara en önnur þau svæði sem Staðarvalsnefnd hefur bent á. Jafnframt telur Fjóröungs- þing eitt meginverkefni í byggöa- mótun Noröurlands aö stuöla aö því aö í framhaldi Blönduvirkjunar veröi haldið áfram uppbyggingu stærri iðnaöar sem víðast á Noröur- landi, svo sem trjákvoðuverksmiðju áHúsavík.” Undir þessa tillögu skrifuöu auk Helga; Ölfhildur Rögnvaldsdóttir, bæjarfulltrúi á Akureyri, Kristján Ásgeirsson, bæjarfuUtrúi á Húsavík, og Haukur Steindórsson, bóndi í Þrí- hymingi. Var tillagan samþykkt meö yfirgnæfandi meirihluta. Þar með var tillaga iönþróunar- og orku- iönaðamefndar um staðarval orku- iönaöar fallin, eft tillaga nefndarinn- ar um orkumál var samþykkt. Einn- ig vom samþykktar tillögur frá nefndinni um stuðning viö steinullar- verksmiðju á Sauöárkróki, tillaga um eflingu almenns iðnaðar og til- laga um atvinnuáætlun fyrir Austur- Húnavatnssýslu. DV-mynd G. Bender. MISSTIFJÓRTÁN LAXA Á KLUKKUTÍMA Þaö er margt ótrúlega ótrúlegt, sem gerist i laxveiðinni, hvort sem þaö er sunnan heiöa eöa noröan. Hér kemur ein nýleg. Hjón voru við veiöar á Norö- urlandi í á einni. Veiðin haföi veriö sæmileg, höföu fengiö nokkra laxa. Þau vom aö reyna að ná í einn lax í viö- bót til aö fylla kvótann. Þaö bitur á hjá eiginmanninum, sæmilegur lax. Inn- an stundar er laxinum landaö og viti menn, um leið losnar úr fiskinum. Fiskurinn var drki áþurruheldur niöri í ánni. En eiginkonan var ekkert aö hika viö þetta, heldur lét sig gossa og oná laxinn og hélt honum. Hún hlýtur aö hafa verið í stökkum þessi. Eöa í fimleikum? Þaö gerðist víst um daginn aö laxa- torfa ein sást koma upp í Reyðarvatni, úr Miöá og Króká. (En þetta er á vatnasvæði Lýsu). Þetta voru ekki færri laxar en 10, sumir vel vænir. Veiöimaöur einn sveiflaöi fiugustöng- inni og Crosfield flugan lenti í miöri torfunni. Og einn af þeim stærri tók fluguna og kom nú heldur betur hreyf- ing á laxatorfuna. Syntu þeir nú allir Króká. Meö flugulaxinn í broddi fylkingar og sáu menn þá hverfa sjónum. Liklega hefur torfan fariö miklu lengra og kannski horfiö úti sjó. Alla vega var ferðin á þeim svakaleg. Þeir ætluðu greinilega ekki aö láta veiða sig meira þessir. Hver segir svo að laxinn hafi ekki vit. Skyldi sá stóri hafa verið fory st ulax ? G. Bender. — þr jár ótrúlegar veiðisögur fram og aftur, meö flugulaxinn í broddi fylkingar. Gekk þetta svona um tíma og mátti varla á milli sjá hvor var þreyttari, veiöimaöurinn eða torfan. Þaö þurfti víst aö halda vel við þennan lax. 1 einni rokunni stökk iaxinn upp og tók linuna i sundur viö tauminn. Þar sem veöur var mjög gott og vel sást um vatniö, mátti sjá þegar torfan tók strikið niður í Miöá og Veiöisögur þykja margar hverjar mjög skemmtilegar og þær sem hér koma á eftir geta vel flokkast undir þetta. Þær eru furðulegar og sýna aö margt skemmtilegt getur skeö í þessu sporti. Hver segir svo ekki aö veiðisög- ur séu ótrúlegar? Langá á Mýrum, þar fréttum viö af spennandi veiöi, svo ekki sé nú meira sagt. Hans Kristjánsson var þar aö veiða í hyljum 11 og 12. Hann kastaði flugunni Harry Mary þríkrækju nr. 12. Þaö var bitið á, ekki einu sinni, heldur fjórtán sinnum. En laxinn slapp alltaf af og þegar Hans haföi misst þann fjórtánda þótti honum rétt að kikja á fiuguna. Hún hlaut aö vera orðin eitt- hvaö slöpp. Nei, flugan lét ekki á sjá, haföi ekki einu sinni fellt hár. Sumir segja bara aö laxinn taki svona grannt, viö skulum ekki rengja þá um það. ,,Aldrei lent í þessu fyrr að missa svona mikiö, alltaf náö einhverju. Þetta stóö yfir í um þaö bil klukku- tima, laxinn tók eins og þorskur. Síðan ekkert meira,” sagöi Hans, er við innt- um hann eftir þessari furöulegu, en skemmtilegu uppákomu. VEIÐIVON ' GunnarBender SÆMILEG VEIÐI í ÚLFUÓTSVATNI . Veiöin á að vera fyrir alla, á öllum aldri. Hvað er skemmtUegra en aö renna fyrir fisk í fögru umhverfi, sem aUs staðar er að finna á íslandi. Þessi renndi fyrir fisk nýlega í Ulfijótsvatni. En heimUdir herma að þar hafi bara veiöst nokkuð vel upp á síökastiö. Við skulum vona að þessi hafi fengið í soðið. DV-mynd G. Bender.

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.