Dagblaðið Vísir - DV - 27.11.1982, Side 1

SJOPPU-
REYFARAR
Afþreyingarbókmenntir ellegar hinn svonefndi „sjoppu-
litteratúr", eins og þessi tegund lesefnis hefur stundum
verið nefnd, er kunn hugsvölun fólks ■ flestum þjóðlöndum
heims. Erfitt er að finna þessari tegund lesefnis stað innan
bókmennta, enda er það svo að mjög skiptar skoðanir eru
um það hvort telja eigi þessi „verk" yfirleitt til þeirra.
Margir líta á sjoppulitteratúrinn sem „argasta sorp sem
siðuðu fólki ér ekki bjóðandi". Þeir telja jafnvel að flest
þessara afþreyingartímarita og — blaða „höfði til lægstu
hvata mannsins" og séu af þeim sökum „ekki hæf til sölu á
opinberum vettvangi."
Aðrir halda uppi nokkrum vömum fyrir þetta lestrarefni.
Að mati þeirra á það rétt á sér svo framarlega sem einhver
áhugi er fyrir því og það er keypt. Fólk geti hvort eð er „val-
ið um hvort það gluggi í tímarit þessi eða ekki".
í greininni sem fylgir þessum orðum, og birtist á næstu
síðum, verður reynt að varpa Ijósglætu á efni sjoppulittera-
túrsins, vinsældir hans og sölu. Einnig er leitað til nokkurra
aðila sem standa að útgáfu hans og þeir inntir álits á nokkr-
um atriðum er að honum lúta. Loks eru birt brot úr fáeinum
sögum sem er að finna í nýútkomnum afþreyingarritum til
að gefa áhangendum og andstæðingum þeirra lítið sýnis-
horn af stíl og eðli sagna af þessu tagi.
KRISTALL
FRA KOSTAISVIÞJOÐ
-SER.