Dagblaðið Vísir - DV - 28.04.1983, Blaðsíða 4

4
DV. FIMMTUDAGUR 28. APRIL1983.
„Þingkonur" Kvennalistans, Kristín
Halldársdóttir, Sigríður Dúna Krist-
mundsdóttir og Guðrún Agnars-
dóttir, áttu i gær fund með Jó-
hönnu Sigurðardóttur og Jóni Bald-
vin Hannibalssyni, þingmönnum
Alþýðuflokksins.
4
Lárus Jónsson og Karvel Pálmason
hittust fyrir utan Alþingi og þreif-
uðu sjálfsagt á málunum i leiðinni.
I
ÞREIFINGAR UM
STJÓRNARMYNDUN
Steingrímur Hermannsson undirritaði nokkur bráðabirgðalög með hraði i
kaffistofu Alþingis áður en hann hljóp inn á þingflokksfund Framsóknar-
flokksins sem haldinn var síðdegis i gær. Þar varð að fresta kosningu þing-
flokksformanns vegna þess að þrír þingmenn voru fjarverandi.
Öformlegar viðræður eru hafnar
milli allra flokka um myndun næstu
ríkisstjómar. Þótt enginn hafi enn
fengið umboð til stjórnarmyndunar er
gengiö út frá því sem vísu aö forseti
muni afhenda Geir Hallgrímssyni um-
boðið. Það eina sem getur raskað því
er aö einhver forystumanna flokkanna
segi forseta að hann eigi möguleika á
myndun meirihlutastjórnar með ööru
mynstri. Forseti mun hitta alla
forystumenn flokkanna eftir hádegi í
dag að afloknum ríkisráösfundi.
Þingmenn stóðu í miklum þreifing-
um í gær, bæði í húsakynnum þingsins
og utan þess en ekki síður símleiðis.
Einn möguleikinn sem heyrist nefndur
er samstjórn Sjálfstæðisflokks og
Alþýðubandalags. Ummæli Guðmund-
ar J. Guðmundssonar í sjónvarpi dag-
inn eftir kosningar hafa gefið þessum
getgátum byr undir báöa vængi. Ýmsir
aðrir þingmenn Alþýöubandalagsins
telja þennan möguleika fráleitan. Einn
áhrifamaður í Alþýðubandalaginu
sagöi: „Sjálfstæðisflokkurinn verður
nú fyrst að koma sér saman um hvað
hann vill."
Annar möguleiki sem rætt er um er
samstjórn Sjálfstæðisflokks, Alþýðu-
bandalags og Alþýðuflokks. „Það yrði
steik stjórn og jjað er það sem vantar,”
sagði einn þingmanna Alþýðuflokks-
ins. En annar þingmaður flokksins
sagði aö í slíku stjórnarmynstri yrði
Alþýöuflokkurinn sem dula sem hægt
væri að henda hvenær sem væri þar
sem hinir flokkarnir heföu samt nægi-
legan þingstyrk tveir saman. Þriðji
þingmaöur Alþýöuflokksins sem DV
leitaði álits hjá sagði að samstjórn
Sjálfstæðisflokks, Alþýðuflokks og
Kvennalista væri æskilegur og líklegur
möguleiki og sá kostur sem mest væri
Tómas Árnason og Þorvaldur
Garðar Kristjánsson hittust i Þórs-
hamri og áttu saman stuttan rabb-
fund.
DV-myndir GVA.
I:
reyndur af hálfu Alþýðuflokksins sem
stendur. Einn af f orystumönnum Sjálf-
stæöisflokksins sagði þó aö samstjórn
meö Kvennalista væri ekki æskileg „ef
þær ætla að hafa einhverjar komma-
kerlingar í bakherbergjum til aö
stjórnameðsér”.
Stjórn Framsóknarflokks og Sjálf-
stæöisflokks er nefnd sem dæmi um þá
sterku stjórn sem talin er æskilegust.
Ýmsir draga þó í efa aö Framsóknar-
flokkurinn hafi áhuga á að sitja í stjórn
næsta k jörtímabil, hvort sem það verð-
ur stutt eða langt. En einn framsóknar-
þingmaður sagði að fyrst yröi Sjálf-
stæðisflokkurinn að leysa sín innbyröis
ágreiningsmál. „Forystuleysið í Sjálf-
stæðisflokknum er nú eitt alvarlegasta
vandamáliö í islenskum stjómmálum.
Það var vandamál hans í stjórnarand-
stööu og yrði það ekki síður í ríkis-
stjórn,” sagði hann.
Ýmsir aörir létu aö því liggja að
ágreiningur innan Sjálfstæöisflokksins
um hver ætti að leiöa stjórnar-
myndunarviöræður setti viöræðum
flokkanna skorður. Þingmenn Sjálf-
stæðisflokks vilja þó lítið gera úr
þessu. Einnig er nefnt að nýju fram-
boðin, Bandalag jafnaðarmanna og
Kvennalistinn, geri dæmið flóknara
þar sem ekkert sé vitað hvaða kröfur
og skilyrði þau muni setja. Þau séu
óþekktar stærðir í dæminu.
Enn eru allir aö tala viö alla og ekki
einblínt á neinn sérstakan möguleika.
En þingmenn virðast nokkuð sammála
um að nauösynlegt sé að stjómar-
myndun taki skemmri tíma en áður og
æskilegast væri aö mynda ríkisstjóm-
ina áöur en þing kemur saman um
miðjan næsta mánuð.
ÓEF
Svo mælir Svarthöfði Svo mælir Svarthöfði Svo mælir Svarthöf ði
Sækja að bandamönnum sínum um f rið
Svíar eru að uppgötva um þessar
mundir, að eitthvert havarí hefur
orðið í baltíska sjónum. Þeir segja
nú, að eins manns kafbátar rúss-
neskir hafi jafnvel sést í höfninni í
Stokkhólmi, en enginn hafi tekið
mark á því, enda er fólk þar í landi
alið upp í rétttrúnaði friðar og hátíð-
leika þjóðflokks, sem hafinn er yfir
allar smáskítlegar grunsemdir á
hernaðarsviði. Þótt þetta séu ■
kannski ill tíöindi í Svíþjóð, geta
menn vart annað en brosað að
óskammfeilni Rússa að sækja
þannig að helstu bandamönnum sín-
um og vinum á Vesturlöndum — i
svefni. Nú verður jafnvel Olov
Palme að gefa út harðorðar yfir-
lýsingar og kalla sendiherra sinn frá
Moskvu um stundarsakir. En OIov
Palme er sá sænskur forustumaður,
sem einna flestar ferðir hefur farið
til Moskvu í þágu friðar og mannrétt-
inda handa Svíum.
Jafnvel Danir hafa hrokkið við, en
þeir hafa hingaö til álitið að svo væri
aðgrunnt við Danmörku að þangað
gætu ekki kafbátar komist. Nú er
ljóst að dvergbátar Rússa gætu allt
eins hafa komið að Löngulinu, þótt
þar hafi loftnetið ekki staðið upp úr
eins og í höfninni í Stokkhólmi. Danir
eiga sér að vísu varnarlið — eins og
Sviar, en varnarlið Dana þykir eink-
um koma við ríkiskassann. Af því til-
efni lýsti Glistrup því yfir sem
stefnumiði, að Danir fengju sér sím-
svara, sem hrykki í gang þegar inn-
rás væri gerð og endurtæki í sífellu:
Vi kapitulerer, vi kapitulerer. Sviar
hafa hins vegar uppi meiri
hernaðartilburði en Danir, enda
flytja þeir út vopn til vanþróaðra
rikja, sem vilja fara i bardagaleik.
Mitt í friðarhamstri samtimans,
standa loftnet rússneskra kafbáta
upp úr sjónum í höfn höfuðborgar
forustufriðarríkis á Norðurlöndum.
Nýlega var gerð samþykkt í Reykja-
vik um sérlega friðun Norðurlanda,
en óljóst er enn hvort þeir, sem telja
sig eiga allan siglingarétt í baltíska
sjónum og innan skerjagarðs Svi-
þjóðar, líti svo á aö fastar siglinga-
leiðir rússneskra kafbáta skuli'
undanþegnar. Áhugi Rússa á hafnar-
aðstöðu í Svíþjóð og á skipalægjum
þar í landi er augljós. Þeir hafa hug á
þvi aö rýmka um siglingar til
Atlantshafsins, en til þess þurfa þeir
að ráða leiðinni út á Norðursjó. Af
mikilli tryggð við „friðinn” hafa
Svíar kosið að hervæða sig á eigin
spýtur. Þess vegna mun enginn
koma til hjálpar þurfi að beygja þá
til að opna skerjagarðinn. Þetta vita
handhafar kafbátavaldsins.
Nú horfðu þessi mál öðravísi við ef
Sviar væru alvöruþjóð innan nauð-
synlegrar varnarsamstöðu
vestrænna ríkja. Þá mættu þeir sín
meira i þessari viðureign við kafbát-
' ana, sem kortleggja skerjagarðinn
og hafnirnar fyrir frekari aðgerðir.
En þeir hafa kosið aö ganga einir.
Þeir hafa einnig kosið að freista þess
' að leiða aðrar Norðurlandaþjóðir
fram af hengiflugi fáviskunuar, og
' kostað þar miklu til i mannafla og
fjáimunum. Við íslendingar höfum
orðið þessara tilþrifa illilega varir á
marga lund, því hér eiga gestgjafar
kafbátanna marga vini, en auk þess
hefur verið reist heilt hús í Vatns-
mýrinni m.a. til að boða margvísleg
sænsk fagnaðarerindi gegn ótvíræð-
um hagsmunum islands.
Kominn er tími til þess að menn
átti sig á því, að heimsmálin cru ekki
byggð upp á fallegum hugsjónum,
heldur er þetta vcröld vopna og
valdagræðgi, þar scm sterk sam-
staða kemur ein að gagni. Þetta er
alvöruheimur. Vinir Svía hér á landi
ræða lítið um kafbátana, sem eðli-
legt er. Hér er þessu nefnilega
þannig varið, að best kæmi þeim ef
hægt væri að afskrifa málið með því
að orða það við vináttuheimsóknir.
Hér eru nefnilega sömu aðilamir
vinir beggja. Þeir em líka talsmenn
friðarins, sem birst hefur í skýrsl-
unni um skerjagarðsundrin.
Svarthöfði.