Dagblaðið Vísir - DV - 16.08.1983, Blaðsíða 16

16
DV. ÞRIÐJUDAGUR16. AGUST1983.
Spurningin'
Þarft þú langan svefn
(spurtá Akureyri).
Guömundur Sigurður rútubílstjóri.
Það hefur verið lítið undanfarið, svona
sextímar.
Hjálmar Sigurðsson lögregluþjónn.
Atta tímar er mjög gott.
Þórunn Sigurðardóttir, móðlr og vinn-
ur í fiskvinnslu. Ekki svo voðalega, ég
kemst af með 5—6 klukkustundir.
Magnús Jónatansson trésmlður. Það
er gott að fá svona 6—7 tíma.
Nanna Ingvadóttir snyrtisér-
frsðingur. Eg þarf 8—9 tima, þá er ég
góð.
Magnús Þorvaldsson nemi. Nei, það:
þarf ég ekki og hef aldrei þurft.
Lesendur
Lesendur
Lesendur
Lesendur
Fæ aldrei nema góð
egg á útsöluverði
Slæmt að eggin
eru ekki dagsett
9022-1434 hrlngdi:
Eg er orðin leiö á þvi að kaupa fúlegg á
niöursettu verði. Það kemur fyrir hvað
eftir annaö, þegar maður kaupir tíu
, eggja pakka á vægu veröi og telur sig
l hafa gert góð kaup, að 2—3 egg eru fúl.
Það er að minu mati forkastanlegt
aö ekki séu upplýsingar utan á eggja-
bökkunum um hvenær eggjunum er
verpt eöa þeim pakkaö. Maöur veit í
rauninni ekki hvort þetta eru ný egg,
tveggja daga eða tveggja ára gömul.
Einnig væri ákjósanlegt að geta
keypt ák\-eðnar stærðir af eggjum.
Ég vil heldur greiöa örlitiö hærra
verö fyrir eggin og fá þá sjálfsögöu
þjónustu í staðinn að vita hvað þau eru
gömul þegar ég kaupi þau.
9022—1431 kvmrtar yfírþv/mð ffafm-
bmkkmr séu mkki dmgsmttir.
Hörður Öskarsson mótmslirlesendabréfi um slæm egg sem birtist í DV11. ágústsl.
Hörður Öskarsson, Hvassaieiti 44,
hringdi:
Eg hef keypt mikiö af eggjum á
útsöluverði í ýmsum verslunum
undanfarið og þau hafa undantekn-
ingariaust veriö ágæt. Þess vegna vil
ég mótmæla lesendabréfi í DV, 11.
ágúst, þar sem kvartað er yfir að
það séu tvö þrjú fúlegg í hverjum
eggjabakka.
Að vissu leyti get ég tekið undir
ósk bréfritara um að bakkarnir séu
dagstimplaðir en að mínu viti er hætt
við aö þaö auki kostnaöinn. Þaö er
ekki hægt aö gera sömu kröfur til
þjónustu í sambandi við vöru á út-
söluveröi og vöru sem seld er hæsta
veri.
Svo er ég á móti því að fólk sem
lætur birta frá sér aðfinnslur vegna
vöru eða þjónustu skuli ekki gera þaö
undir fullu nafni. Mér datt aöeins í
hug að kvörtunarbréfið gæti verið
frá einhverjum aðila sem ætti hags-
muna að gæta í eggjabransanum og
vildi koma á einokun í eggjasölunni.
Eg vil hvetja alla neytendur til
haröra aðgerða til aö hindra að slíkt
gerist.
Renni-
lás eða
hnappar
— þaðerekki
sama hvemig
jakkinner
5911—4468, Flateyri, segir:
Við vorum fimm saman utan
af landi að skemmta okkur í
höfuðborginni síðastliðinn laug-
ardag. Kvöldið byrjuðum við á
Esju með því aö borða góðan
mat, kíktum síðan upp á Skála-
fell á efstu hæðinni og svo lá leið-
in í Broadway. Það er ábyggi-
lega einn flottasti og snyrtileg-
asti skemmtistaður á landinu.
Þar vorum við boðin velkoinin
um leið og viö gengum inn og
heilluðumst af staðnum.
Þegar líða tók á kvöldið lang-
aði okkur að kíkja niður á Þórs-
kaffi þar sem við þekktum okkur
best og bjuggumst við aö hitta
vini og kunningja. Við komum
þangað upp úr tólf og stóðum í
biðröð í svo sem fimmtán
mínútur. Okkur fannst í lagi að
leggja það á okkur en þegar við
vorum komin að dyrunum varð
ég steini lostin því dyravörður
stöövaði okkur og neitaði unnusta
mínum um inngöngu á þeirri for-
sendu að hann væri ekki nögu
snyrtilega klæddur. Hann var í
svörtum terylene buxum, hvítri
skyrtu, splunkunýju leðurvesti
meö leðurbindi um háisinn, nýj-
um skóm og nýjum ljósum
sumarjakka. Jakkinn var ekki
með herrafatasniöi, heldur
rennilás, og það fannst dyraverð-
inum ófært.
Á meðan við þrösuðum við
dyravörðinn gekk kvenmaður
óhindrað inn f víðri prjónapeysu
og síðbuxum. Dyravörðurinn
sagöi okkur að um klæðnað
kvenna giltu engar reglur. Þá
spyrég: Hvarernú jafnréttið?
Að lokum vil ég senda þessum
ágætu dyravörðum k\-eðju og
þakka þeim fyrir að hafa látið
undan frekju minni, því inn kom-
umst viðá endanum. En ég vfl taka
fram að fyrr um dagínn höföum
við lesið auglýsingu frá Þórskaffi
í Morgunblaðinu og þar var ekk-
ert tekið fram um klæðnað gesta,
ekki einu sinni að hann þyrfti að
vera snyrtilegur.
Sérfræðingur að taka fingraf ör.
Er lögreglan skyldug
að leyfa mönnum að sjá
afrit af fíngraförum?
Árni Þorkelsson, 0543—7636, sendi
blaðinu eftirf arandi bréf:
Mig langar til að skrifa ykkur nokkrar
línur. Þannig er mál með vexti að ég
varð fyrir því óláni nú í síöustu viku að
stolið var af mér vegabréfi og nafn-
skirteini. Kærði ég þennan þjófnað hjá
Rannsóknarlögreglu ríkisins sem tók
málinu fálega og gerði enga tilraun til
að hafa uppi á þessum hlutum. Til þess
að fá nýtt nafnskírteini þarf að hafa
með sér mann sem þekkir viðkomandi
og verður sá hinn sami að sýna skil-
ríki með mynd. Þar sem ég hafði ekki
mann við höndina sem gæti aðstoðað
mig og komið með mér á Hagstofuna,
þá leitaði ég til Rannsóknarlögreglu
ríkisins því að ég vissi að frá gamalli
tíð áttu að vera til af mér bæði myndir
og fingraför ásamt ritsýnum og taldi
ég að þetta ætti aö nægja til að sanna
hver ég væri. Fór ég því til þeirra í
annaö sinn og bað þá um að aöstoöa
mig í þessu máli og vildi ég einnig f á að
sjá fingraförin og myndimar sem ég
vissi að teknar voru árið 1976 og áttu
því að vera fyrir hendi því að þessir-
hlutir eiga að geymast svo lengi sem
maður lifir. Brá þá þannig við að mér
var meinaður aðgangur að mínum eig-
in fingraförum en komið var meö
myndir niður sem þeir sögðu að væru
af mér teknar í lit, en myndir þær sem
af mér voru teknar á sínum tíma voru
í svarthvítu. Itrekaði ég því að fá að
sjá fingraförin en var sagt aö ég hefði
ekkert með það að gera. Þeir sögöu
jafnframt að ég gæti fengið mér lög-
mann og neituðu að koma með mér á
Hagstofuna til sanna að ég væri ég. Nú
spyr ég, er ekki leyfilegt samkvæmt
lögum að fá að sjá sín eigin fingraför,
og er ekki lögreglan skyldug að að-
stoða fólk í svona málum? Með fyrir-
fram þökk fyrir birtingu og vonandi
greinargóð svör.
DV hafði samband við dómsmála-
ráðuneytið og fékk eftirfarandi svar:
Engin lög eru til um aögang almenn-
ins að opinberum skjölum, þannig aö
lögregla verður í slikum atvikum að
meta hverju sinni hvort ástæða sé til
að verða viö beiðnum eins og þeirri
sem hér er um að ræða.