Dagblaðið Vísir - DV - 11.11.1983, Blaðsíða 16

DV. FÖSTUDAGUR11. NÖVEMBÉR1983'
16’
Spurningin
Hefurðu fylgst með
Lútersvikunni?
Ingibjörg Bjömsdóttir húsmóðir: Ég
hef ekki fylgst nógu vel með henni. En
ég er nú frekar kirkjurækin.
Magnús V. Pétursson verslunar-,
maður: Nei, ég er nýkominn frá París.
Eg fer ákaflega lítið í kirkju, kannski á
jólum.
Gunnlaugur Þorláksson leigubílstjóri:
Svolitið. Eg hef hlustað á þætti í
útvarpinu. Nei, ég hef ekki fariö í
kirkju.
Jóhann Sigurðsson bílstjóri: Ég net
ekki gert það. Hún hefur alveg farið
framhjá mér.
Ásta Guðjónsdóttlr húsmóðir: Nei,
ég hef haft annað að gera. Það|
væri synd að segja að ég færi mikið í
kirkju.
Lesendur
Lesendur
Lesendur
Lesendur
FRIÐUM FJALAKOTTINN
Friðunarsinni hringdi:
Enn heyrast raddir um að rifa eigi
Fjalaköttinn, elsta kvikmyndahús
landsins. Niðurrifsmenn hafa hingað
til ekki náð sinu fram og vonandi
verður svo áfram.
Þaö er út af fyrir sig skiljanlegt að
eigandi hússins vilji láta fjarlægja það
þar sem það er honum einungis fjár-
hagslegur baggi. Stjórnvöld eiga hins
vegar að koma til móts við hann og
greiða sanngjarnt verð fyrir bygg-
inguna sem hefur mikið menningar-
sögulegt gildi.
Á tyllidögum og hátíöarfundum af
öllum gerðum er mikið talað um aö
varðveita eigi menningararf okkar Is-
lendinga. En þegar kemur aö fram-
kvæmdum er komið annað hljóð í
strokkinn. Þegar litið er yfir rauna-
sögu Fjalakattarins læðist óhjákvæmi-
lega að manni sá grunur að svokall-
aður menningararfur okkar byrji og
endi meö Islendingasögunum.
Kvikmyndalistin er að sönnu ekki ís-
lensk uppfinning (því miður). Hún er
engu að síður stór hluti menningar 20.
aldarinnar, hvort sem mönnum líkar
það betur eðaverr.
Það yrði ótrúleg skammsýni hjá
borgarráði að samþykkja niðurrif
Fjalakattarins. Ég vona að borgaryfir-
völd sjái sóma sinn í því aö fara aö til-
lögum umhverfismálaráðs og beiti sér
fyrir því að húsið verði friðað.
Fjalakötturinn má ekki hverfa.
Fjalakötturinn er elsta kvikmyndahús landsins og hefur því mikið menningarsögulegt gildi. Fáum við aö
njóta þess áfram?
Uka skaðlegt
að blandast
ólitaðrí þjóð
Guðrún Jacobsen rithöfundur skrifar:
I tilefni le andabréfs, Allir menn eru
jafnir, sem H.G.S. skrifar þann 4. 11.
’83, vil ég segja eftirfarandi:
H.G.S. fullyrðir að það sé ekki skaö-
legt Islendingum að blandast litaðri
þjóð því allir menn séu jafnir. Ég held
aö það sé ekki aðeins skaðlegt lítilli
þjóð að blandast litaöri þjóð heldur
líka ólitaðri. Stríðin í heiminum eru út
af öllum þessum þjóðarbrotum sem
verið er að reyna að steypa saman,
mannfólki meö mismunandi litarhátt,
tungu og trú.
Við Islendingar höfum verið blessun-
arlega lausir við að leita okkur áð
þrælum, samanber Ameríku sem nú
situr uppi meö ævarandi kynþátta-
vandamál. Og hvernig er komiö í Ir-
landi, að ég minnist ekki á England,
þetta fyrrverandi nýlendu- og heims-
veldi bresku krúnunnar. Það situr uppi
með endalausan innflutning á lituöu
fólki.
Hvað er svo hvíti maöurinn að gera í
Afríku? Þessi hvíti þjófur í paradís
frumbyggjanna, svarta mannsins.
Jafnvel nokkrir uppflosnaðir skuldar-
ar héðan aö heiman hafa sest aö í
Ródesíu til aö krækja sér í ódýrt þjón-
ustulið.
Og hvaö er að ske í Austurlöndum
þar sem þjóöarbrotin eru að berjast
við að halda sinum einkennum, aö ég
minnist ekki á að á sínum tima var
maður í stórum vafa um hvort heldur
var verið að lesta olíu í Afganistan eða
Rússlandi þegar maður sigldi um
Svarta hafið.
Vitaskuld verður alltaf einhver inn-
vortis úrkynjun meðal þjóðarinnar,
þótt íslenskt blóð komi ekki til, því
sumir eru fæddir miðlungar, eru miðl-
ungar og verða alltaf miðlungar,
meöan aðrir eru komnir af íslenskum
aðli aftur úr grárri fomeskju eins og
glöggt má sjá, skyggnist maður á fólk-
iðíkringumsig.
A móti svertingjum?
6594—9229 skrifar:
Ég var gáttuð á lesandabréfi sem
birtist í DV fyrir skömmu, og jafnvel
var vísað til á forsíðu, um spurninguna
hvort of margir svertingjar væru á
„Vellinum”.
Islendingum gengur illa aö losna
alveg við kynþáttafordóma. Líklega er
lesandabréfiö dæmi um það.
1 því virðist felast að hörundsdökkir
menn þurfi að vera eitthvað verri enl
hvítir menn.
Þessihugsunarhátturerhættulegur. I
Hættuleg hola
á Grensásvegi
Kona í Fossvogi skrifar:
Nú hefur dögum saman verið hætíu-
legur skurður á Grensásvegi.
Leið mín liggur þar um þegar ég fer í
vinnuámorgnana.
Skurðurinn tekur yfir aðra akreinina
þegar beygt er til hægri frá Bústaða-
vegi.
Sleipt hefur verið og snjór. Ekki þarf
mörg orð um aö litlu munar að bílar
renni til ofan í skuröinn. Það fall gæti
oröið mannsbani.

Hjólreiöamenn eru hvattir til að láta Ijós sitt skína er þeir ferðast um á
kvöldin.
Aiiir hjólreiöamenn
láti Ijós sitt skína
— margir virðast nef nilega ekki vita
hvað Ijósoglukt er
Bílstjóri skrifar:
Eg má til með að f jargviðrast örlítið
út í hjólreiðamenn nú í skammdeginu.
Margir þeirra virðast nefnilega ekki
vilja láta ljós sitt skína, og svo er að
sjá sem þeir viti ekki hvað ljós og lukt
er.
Við bílstjórarnir erum ávallt vakt-
aðir og þaö er séð til þess að ljósabún-
aður bíla okkar séu í lagi. Alls kyns
mælingar gerðar hér og þar og þarf
lítiö til að númerin fái að fjúka.
Og þetta finnst mér sjálfsagt hjá
yfirvöldunum að gera. En hvers vegna
ekki að taka hjólreiðamennina einnig í
gegn.
Ég hef hvað eftir annaö, á undan-
förnum kvöldum, mætt hjólreiða-
mönnum þeysa um á stálfákum sinum
ljóslausum. Hvílíkt kæruleysi. Það er
eins og þeir biðji um að ekið sé á þá.
Eða er hægt að skilja þetta ljós- og
luktarleysi þeirra á annan hátt.
Megi allir hjólreiðamenn láta ljós
sitt skína í skammdeginu. Eg segi,
ALLIR.