Dagblaðið Vísir - DV - 07.12.1983, Blaðsíða 39

Svo mikið gekk á hjá unglingunum á Hlemmi um siðustu helgi eð lögreglan sá sig tilknúna að
ryðja staðinn og loka snemma kvölds.
„Hér sjást aldrei fíkniefni," segja forráðamenn skemmtistaðarins D-14, „við mundum finna
það á lyktinni." Þar er dansgólfið fuilt allar helgar.

mm
Þegar leiktækjasölunum er lokað bíður rúta sem keyrir þá sem vilja á unglingaball i Kópavogi
á eftir.
tveir helstu skemmtistaðir ungling-
anna, sem báðir eru tiltölulega nýir af
nálinni, eru nú orðnir svo vinsæiir að
margar félagsmiðstöðvar Æskulýðs-
ráðs standa nú tómar um helgar á
meðan æskan dansar í Kópavogi og við
Elliðaámar. Forráðamenn beggja
staðanna segjast hafa strangt eftirlit
með áfengisneyslu og annarri fíkni-
efnaneyslu, aö vísu sleppi inn fleygur
og fleygur en kannabisneysla sé óhugs-
andi, ,,...við mundum finna það á
lyktinnistrax.”
Rannsóknarlögreglumaöur sem
mikiö hefur unnið að málefnum ungl-
inga segir að vissulega séu fíkniefni
mikið vandamál og sérstaklega þegar
þau fara aö teygja sig inn í raöir ungl-
inga. „En við megum ekki gleyma því
þegar rætt er um þessi mál að mikill
meirihluti unglinga snertir þessi efni
ekki. Þeir sem eru t.d. í sniffinu eru
ekki dæmigerðir, slíkir gaurar hafa
alltaf verið til, þeir voru til þegar ég
var að alast upp norður í landi fyrir 40
árum. Þá sniffuðu strákarnir bensín og
hvaöeina. Sniffið kemur í bylgjum,
hefur alltaf gert, en vissulega er það
áhyggjuefni, að unglingar séu að
þessu. Ég vil bara benda á að þaö
hefur alltaf verið og mun alltaf verða
hópur ungmenna sem fer í hundana
um tvítugt. Og sá hópur er ekki dæmi-
gerður f yrir æskuna.”
Enginn skortur á fíkniefnum
Að sögn Gísla Oiafssonar hjá
fíkniefnalögreglunni hafa yfirvöld iagt
hald á 20 kg af kannabisefnum það sem
af er árinu, 600 g af amfetamíni og
nokkra tugi gramma af kókaíni. A
síöasta ári náöust aöeins 8 kg af hassi,
60 g af amfetamíni og nær því ekkert
af kókaíni. „Af þessu þarf ekki að
draga þær ályktanir að meira af eitur-
lyf jum sé í umferð nú en á síðasta ári.
Við höfum einfaldlega verið heppnari í
störfum okkar nema hvað að ljóst er að
amfetamínneysla er orðin töluvert
meirienáðurvar.”
Gísli sagði ennfremur að verð á
fíkniefnum héldist nokkuð stöðugt og
hátt og benti það til að ekki væri of-
framboð á vörunni. Ekki væri heldur
skortur á efnum því þau væru nær því
alltaf fáanleg. Ekki væri fyrirhugaðar
neinar sérstakar ráðstafanir til vam-
ar fíkniefnaflóðinu, starfsmenn lög-
reglunnar væru alltaf á verði og
reyndu að fylgjast með þróun mála
eftir bestu föngum. Þó er nýmæli aö
ráðinn hefur verið sérstakur fræðslu-
fulltrúi til að sinna fíkniefnafræðslu í
skólum og vinnur hann nú að gerð
námsgagna sem kennurum verður
gert að koma til skila.
Það kom fram í viðtölum DV viö
unglinga og Gísla Olafsson hjá fíkni-
efnalögreglunni að kannabisneysla er
mest hjá fólki milli tvítugs og þrítugs.
Margt af þessu fólki hefur neytt kanna-
bisefna í áratug að eigin sögn er
reynsla þeirra mismunandi.
Hassreykingar í 15 ár
35 ára gamall iðnaðarmaður í
Reykjavík, fjölskyldufaðir, bíl- og
íbúðareigandi, segist sjá eftir að hafa
byrjað hassreykingar á sínum tíma,
hann reykir enn og hefur gert í tæp 15
ár:
„Þegar árin færast yfir mann sér
maður eftir að hafa byrjað á þessu fikti
við fikniefnin og undanskil ég þá ekki
áfengi. Þetta bitnar mjög á andlegu og
líkamlegu atgerfi manns. Eg er orðinn,
gleyminn og hálfþreyttur allur og það
sem er e.t.v. verst að ég er háður hass-
inu.”
Annar maður á svipuðum aldri,
hefur aðra sögu að segja: ,,Eg myndi-
aldrei ráðleggja neinum að reykja
hass en sjálfur sé ég ekki eftir aö hafa
byrjað á sínum tíma. Þá voru aðstæður
aðrar, hassreykingar voru þáttur í
vissum þjóðfélagshræringum og marg-
ir, þar á meðal ég, trúðu því að fíkni-
efnaneysla væri það sem koma skyidi.
Hassið opnaði nýja heima, aö því er
okkur fannst, en meö tímanum komst
ég að því að þetta var ekki rétt. Eg
, varð leiður á þessum stanslausu reyk-
ingum, hæfnin til skipulegra vinnu-
bragða snarminnkaði og sljóleikinn
sem fylgdi bætti ekki úr skák. Samt sé
ég ekki eftir neinu, allt var þetta lífs-
reynsla sem ég vildi ekki hafa farið á
mis við.”
Sá þriðji sem DV ræddi við hafði
reykt hass upp á hvern dag í heil 13 ár
og hann sagði: „Það reyndist mér létt
að hætta hassreykingum eftir allan
þennan tíma. Eg var farin að nota
efnið eins og sumir nota róandi töflur
en aö lokum var ég hættur að finna
áhrifin, ég fann ekkert nema stans-
laust suð inni í höföinu á mér. Ég ætla
ekki aö reyna að bera það saman
hversu betur mér gengur í starfi eftir
að ég lagði pípuna á hilluna. Þetta var
slæmur ávani, og ég er ekki á því aö ég
sé eitthvaðmeira brjálaður en aðrir.”
*
LSD
Ekki hefur hér verið minnst á það
eiturlyf er reynst hefur flestum hvað
verst, LSD, sem var mikið í umferð hér
á landi fyrir áratug eða svo. Nú er það
alveg horfið af markaðnum en tókst þó
að skilja eftir sig spor sem seint verða
útmáð. I frægri bók Stuðmanna sem
mikiö hefur verið rætt um er meöal
annars að finna þessa lýsingu á
ástandinu: „Vissulega eru þeir til sem
standa á því fastara en fótunum að
þeir hafi haft bæði gagn og gaman af
sýruátinu (LSD), en hinir eru þó
, langtum fleiri sem sködduðust illa á
j sál og líkama. Nokkrir kunningjar
, Stuðmanna eru enn inni á Kleppi og
, eiga þaðan varla afturkvæmt; margir
j lágu í kör í mörg ár áður en þeir jöfn-
‘ uðu sig sæmilega; þó nokkrir létu
. lífið.”
Að lokum látum við verðið á eitur-
lyfjum hérlendis fylgja þó ekki væri
nema til að sýna að hér er um veruleg-
• ar fjárhæðir að ræða: Gramm af hassi
kostar 400 krónur, gramm af amfeta-
míni 2000 krónur, gramm af kókaíni
6—8000 krónur og 1/2 lítri af lími til að
sniffa, 52 krónur.
-EIR.
Næturhrafnarnir i miðbæ Reykjavíkur eru ekki allir héir i loftínu en
skemmta sár þó vel og þurfa ekki fíkniefni.
Það er af sem ðður var. Hallærisplanið é miðnættí um helgi. Krakkarnir eru
farnir annað.