Dagblaðið Vísir - DV - 15.12.1984, Blaðsíða 29

DV. LAUGARDAGUR15. DESEMBER1984.
29
settist aö lokum aö á Islandi. Nú hefur
Snyder búiö hér á landi í rúm tíu ár og
ekkert fararsnið á honum. Gestir Hót-
el Sögu munu kannast viðhann; hann
gegnir þar stööu yf irdy ravaröar.
Ég hitti Snyder aö máli fyrir stuttu
og spuröi hann um leik sinn í mynd
Agústs. Hvers konar hlutverk skyldi
þaö vera sem hann fer meö?
„Ja, þaö er ekki margt um þaö aö
segja. Eg er bara eins og hver annar
hermaður. Satt aö segja þurfti ég ekki
mikið að leika í hefðbundnum skilningi
þess orös; ég byggöi bara á reynslu
minni úr landgönguliðinu. Hennenn
eru alltaf eins og viö Bandaríkja-
mennirnir í hópnum, sem höföum verið
í hemum, lögðum meira aö segja til
hluta af textanum okkar sjálfir. Þaö
veröur aö segjast eins og er aö Ágúst
haföi litla hugmynd um þaö orðbragö
sem tíökast í bandaríska hernum og
viö vildum þess vegna færa þaö til
raunverulegra horfs. Þaö tókst stund-
um, stundum ekki.”
ekki hvaö Ágúst gerði úr þessum atriö-
um meö okkur. En ég býst heldur ekki
við því aö þetta sé neinn dýröaróður til
okkar. Ætli við séum ekki gerðir svolít-
iöhlægilegir...”
Upptökurnar /íktust he/st
verunni í hernum
— Þú hefur ekki haft neitt á móti því,
fyrrverandi hermaöurinn?
„Onei, það er svo langt síðan ég fór
úr hernum. En ég veit ekki hvort ég
heföi leikið í svona mynd rétt eftir aö
égafmunstraðist.”
— Var upptökutíminn erfiður?
„Já, svo sannarlega. Eins og ég
sagöi áöan þurfti ég ekki mikið að erf-
iöa í dramatískum skilningi, en engu
aö síður var þetta mikiö púl. Þegar ég.
fór austur liélt ég helst aö ég væri aö
fara í einhvers konar frí. Eg hafði
aldrei leikiö neitt áöur og haföi frum-
stæöar hugmyndir um þaö hvernig
TF-FRÚ býr sig undír atlögu gegn bandarisku hermönnunum.
Herinn vildi ekki
/ána búnað
— Fannst þér mjög áberandi aö Is-
lendingamir sem unnu að myndinni
þekktu lítið til hermennsku ?
„Já. Þaö kom fram í ýmsu en eink-
um og sér í lagi þótti okkur útbúnaður-
inn sem viö áttum að nota vera spaugi-
legur. Eg hef sjaldan séö annaö eins
drasi! Enginn hermaöur meö sómatil-
finningu myndi láta sjá sig meö þessa
byssuhólka sem viö skörtum í mynd-
inni. Og trukkarnir — drottinn minn
dýri! Eg hef aldrei á ævinni reynt að
keyra önnur eins skrapatól. Ekki veit
ég heldur hvar þeir grófu upp tjöidin
sem viö vorum látnir sofa í en fullyröi
aö amerískur hermaöur hefur aidrei
lagst til svefns í þvílíkum görmum.
Mér skilst reyndar aö Ágúst og menn
hans hafi leitað til bandaríska herliðs-
ins á Keflavíkurflugvelli og beöiö um
aðstoð viö aö útvega almennileg áhöld
handa okkur, en ekki fengið. Þaö mun
hafa veriö íslenska utanríkismála-
nefndin sem máliö strandaöi hjá en
flotaforinginn á vellinum haföi alls
ekki tekiö illa í þessa beiöni. Þaö er
líka löng hefð fyrir því aö bandaríski
herinn láni útbúnaö í kvikmyndir um
hermennsku, jafnvel þó svo þær lýsi
ekki allar bestu hliöum hersins.”
— Er Gullsandur á einhvern hátt
ádeila á bandaríska herinn?
,,Nei, þaö held ég varla, en ég hef aö
vísu ekki séö hana ennþá svo ég veit
Rættvið
Mitchell
Snydersem
leikurforingja
hermannannaí
Gullsandi Ágústs
Guðmundssonar
menn bera sig aö því aö taka upp
leikna kvikmynd. Á árum mínum í
hernum hafði ég aö vísu komið fram í
fáeinum sjónvarpsmyndum um her-
mennskuna en þaö voru heimildar-
myndir og kröföust ekki annars en að
ég gegndi mínum störfum eins og ekk-
■ ert væri. Nú komst ég aö því aö fríið
mitt var allt annað en frí! Þaö olli okk-
ur mestum erfiöleikum aö atriöin sem
við hermennirnir tókum átt í voru tek-
in upp í bútum og upphaflega í ágætu
Hermennskan er engin nýlunda
fyrir Mitchell Snyder. Hann
þjónaði í Víetnam á sinum tíma og
þar eru þessar myndir teknar.
veðri. Svo sveik veðriö okkur og þaö
var ekki hægt aö taka upp afganginn í
langan tíma. En allan tímann þurftum
viö að bíöa og vera tilbúnir í slaginn
meö örskömmum fyrirvara. Hvenær
sem sólarglæta birtist gegnum skýin
æddum viö af staö og reyndum að ná
nokkrum filmubútum til viöbótar.
Þetta var afskaplega þreytandi og
minnti mig ekki á neitt annaö en lífið í
hinum raunverulega her í Víetnam og
annars staöar. Þar þurftum viö einnig
sífellt aö vera viöbúnir útkalli.”
„Hann fór að
sökkva í sandinn"
— En varla voru eirts hættulegir
óvinir austur á söndum og í Víetnam?
„Aö vísu ekki. En þetta var þó ekki
alveg hættulaust. I einu atriðin flýgur
flugvél Ömars Ragnarssonar rétt yfir
hausinn á okkur og viö köstum okkur
allir í sandinn. Eg reyndi nú aö sleppa
auöveldlega frá þessu og kom mér
strax á lappirnar aftur en einn félagi
minn, Bill, sem var í ameríska flotan-
um á sínum tíma, hann fór aö sökkva í
sandinn. Sandurinn virtist þurr og fall-
egur en væri hönd lögö á hann spratt
strax fram vatn og ef maður stóö kyrr
á sama staö lengur en andartak fór
maður undir eins aö sökkva. Og í þessu
sama atriöi með flugvélina fann Sig-,
urður Sverrir Pálsson, kvikmynda-
tökumaöur, eitt hjól hennar strjúkast
viö húfuna sína. En þann er nú líka
með hæstu mönnum. ’ ’
— Svo þaö hefur oröiö lítið úr fríinu
þínu?
„Já, og þar lagðist allt á eitt. Eg
hafði tekiö meö mér veiðistöng eins og
bjáni og bjóst viö að geta legiö í ánum
meira eða minna en þaö fór á annan
veg. Og loksins þegar tími gafst til
þess að skreppa að næstu á, þá var ég
handtekinn!”
Handteknir í veiðitúr
— Hvernig vildi þaö til?
,,Jú, sjáöu til. Viö vorum tveir sam-
an, ég og Bill, og Ágúst hafði gefiö okk-
ur leyfi til aö skjótast í veiðitúr. Viö
tókum þess vegna einn „hertrukkinn”
sem notaður var viö upptökurnar og
hikstuðum af staö. Ég veit ekki hvaöan
þessi bíll var fenginn en hann var aö
minnsta kosti ekki frá hernum og þess
vegna haföi oröið aö festa á hann mál-
uö VL-númer. Viö vorum ekkert aö
hafa fyrir því að taka þau af. En á leið-
inni aö ánni vorum við svo handteknir
fyrir aö vera á fölsuöum númerum.
Þaö var lögregluþjónn þama austur
frá sem handtók okkur; hann heitir
Skarphéöinn Njálsson en mér skilst að
þaö sé frægt nafn í ykkar sögu. Það
varö þama töluvert stapp, sem tókst
aö leysa strax og æöri yfirvöld komust
í máliö, en upp frá þessu haföi þessi
sami lögregluþjónn vakandi auga meö
okkur í hvert sinn sem viö vorum á
feröinni á ,,VL-bílnum”. Og þaö varö
ekkert úr veiöiferöinni í þetta sinn.”
— Var þetta þá samfelld eymd og
volæöi?
„Nei, af hverju heldurðu þaö? Þú
mátt ekki misskilja mig; þaö var
nefnilega stórkostlega gaman að taka
þátt í þessu ævintýri. Þaö var mjög
ánægjulegt aö fá að kynnast Ágústi og
öllum hans mönnum og svo því hvernig
kvikmynd veröur til. Mér er þetta
ómetanleg reynsla. Þetta var þreyt-
andi, pirrandi, veörið var yfirleitt vott,
maturinn var ógeðslegur, en þetta var
samt gaman. Og viskíiö var gott... ”
-IJ.

y
Kr. 33.670,-
Sófasett, grátt, svart og hvitt.
Pinnastólar og borð í Ijósu og dökku.
Svefn-
bekkur,
verð
kr. 5.480,-
m/dýnu
og 3 púðum.
Opið sunnudag kl. 14—17.
NlYlFlO®M
Reykjavíkurvetii 66. Hafnarfiröi, sími 54100