Dagblaðið Vísir - DV - 28.03.1985, Blaðsíða 42

42
DV. FIMMTUDAGUR 28. MARS1985.
Tutaranflinn Tíðarandinn Tíðarandinn Tíðarandinn Tíðarandinn Tíðar
Spilasafnararnir Rósa Rósantsdóttir og Ásgrímur Ágústsson með söfn sín.
Spilasöfnun er dægradvöl. En
hvemig sem á því kann aö standa
virðist hún svo til eingöngu vera
bundin við Akureyri og nágrenni. Þar
er helstu spilasafnara landsins aö
finna, þ.e.a.s. þá sem safna stökum
spilum. I þeirra flokki eru Rósa
Rósantsdóttir og Ásgrímur Agústsson
ljósmyndari.
Áhuginn endurvakinn
— Hvenær byr juðuð þið að safna ?
Ásgrímur: „Eg byrjaði að safna í
barnaskóla fyrir 30 árum og hef safnaö
síöan. Þá gekk yfir einhvers konar
spilafaraldur og það fóru allir að safna
spilum. Síðan datt þessi áhugi aö
mestu niður þar til fyrir nokkrum
árum að hann vaknaði aftur bæði hjá
börnum og fullorðnum.”
Rósa: „Það eru 2—3 ár síðan ég
byrjaði. Aður höfðu dætur rnínar safn-
að og ég hafði bara verið að hjálpa
þeim. En svo þegar þær misstu
áhugann þá tók ég við því sem komiö
var og hóf að safna sjálf.”
Býtti
— Hvað eigið þið mörg spil?
Rósa: „Eg á núna um 5400 stk. Eg
safna eingöngu stökum spilum því þaö
er of mikiö fyrirtæki að safna heilum
stokkum. Eg flokka safnið ekkert sér-
staklega niöur, þó sækist ég mest eftir
mannspilum ef þau bjóðast.
Fyrir utan þessi 5400 stk. á ég svo
jókerasafn með 600 spilum og á bilinu
500—600 spaðaása.
Ásgrimur: „Ég á núna um 3000 spil.
Eg safna líka bara stökum spilum því
stokkarnir tækju of mikið pláss.”
— Hvar leitið þið fanga?
Ásgrímur: „Það er víða. Spilasafn-
arar hér hafa tekiö sig saman og keypt
stokka, bæði í búðum hér á Akureyri og
fyrir sunnan. Manni hefur líka
áskotnast margt af þessu i gegnum
árin.
Svo eru það auðvitað býttin. Maður
býttar spilum við aöra safnara hér á
Akureyri.”
Rósa: „Eg hef keypt stokka með
öðrum söfnurum og svo býtta ég líka
viö þá sem vilja býtta við mig. Einnig
hef ég leitað mér fanga erlendis. Eg
fór til London í fyrra og keypti þar
nokkuö marga stokka. Síðan kaupir
maðurinn minn fyrir mig þegar hann
er á ferðalögum. Ég á orðið spil frá
löndum eins og Hawaii, Kína og
Japan.”
Stokkasafnarar
fyrir sunnan
— Hvaða spil eru sérstæðust í safni
ykkar?
Rósa: Eg á nokkuð sérstætt spil sem
teiknað var af íslenskri konu 1941. Eg
hef bara séð svona spil í mjög fáum
söfnum og flest illa farin.
Ásgrimur: ,,Eg held mest upp á spil
sem ég eignaðist þegar ég var strákur.
Mörg þessara spila eru mjög fágæt þó
svo að þau hafi á síöustu árum verið
prentuð aftur.”
— Nú viröi3t spilasöfnun vera svo til
eingöngu bundinn við Akureyri. Hver
er skýringin á því?
Ásgrímur: „Já, það er mikill áhugi á
spilasöfnun hér núna. Það er eins og
einhver múgsefjun gripi um sig hér
fyrir noröan öðru hverju. Það fara allir
að safna spilum.
En ég hef enga skýringu á því hvers
vegna þessi söfnunarárátta er ein-
göngu bundin við Akureyri og ná-
grenni. Það virðist t.d. enginn safna
spilum fyrir sunnan, nema þá helst að-
fluttir Akureyringar.
Hins vegar hef ég heyrt um fólk fyrir
sunnan sem safnar spilastokkum og
þar var fremstur í flokki á sinum tima
sr. RagnarFjalarLárusson.”
Enginn formlegur
félagsskapur
— Ykkur spilasöfnurum hefur ekki
dottið í hug að stofna félag um þetta
áhugamálykkar?
Rósa: „Það hefur mikiö verið talað
um að gera það en ekki hefur orðið af
því ennþá. En þó ekki sé til formlegt
félag þá er heilmikill félagsskapur í
kringum þetta. Spilasafnarar hittast,
skoða söfn hver hjá öðrum og býtta á
spilum.”
Ásgrimur: „Það væri vissulega snið-
ugt að stofna einhvern félagsskap um
þetta. Það myndi auðvelda spilasöfn-
urum að skipta. Hins vegar er tölu-
veröur samgangur á milli þeirra sem
safna spilum í dag. Safnarar hafa t.d.
komið hingað í vinnuna til mín og spurt
eftir ljósmyndaranum. „Eg hef heyrt
að þú sért spilasafnari, viltu býtta? Þá
er sest niður og söfnin skoðuð.”
Heilmikil landafræði
— Það er víst óþarfi að spyrja hvort
þetta sé skemmtilegt áhugamál?
Rósa: „Já, þetta er mjög skemmti-
legt Það er svo mikið í kringum þetta.
Maður lærir mikiö um sögu spÚanna
t.d. eru finnsk spil þau einu í heiminum
sem eru tunnulaga. Svo þegar maður
er farin að eignast spil f rá mismunandi
löndum þá lærir maður heilmikiö í
landafræði umleið.”
Ásgrimur: „Eg er búinn að hafa
áhuga á þessu frá því ég var strákur og
finnst enn gaman að grúska í þessu.
Þetta er fjölbreytt og skemmtilegt
áhugamál.”
Spilin streyma til Guðnýjar
A lesendasíðu DV birtist á dögun-
um klausa frá ungri stúlku á Húsa-
vík þar sem hún óskaði eftir því að
fólk sendi sér gömul spil. Stúlka
þessi heitir Guðný Jónsdóttir og
hefur safiiað spilum í tvö ár. Guðný
var spurð hvort þessi beiðni hennar
hefðiboriðárangur.
„Já, heldur betur. Spilin streyma
inn. Eg hef fengið spil frá fólki um
allt land og var rétt í þessu aö fá 200
stk. i póstinum. Ég á núna rúmlega
2500 spil og þeim fer ört fjölgandi ef
fólk heldur áfram að senda mér en
ég vona aö þaðgeri það.”
Þess má geta að Guðný lætur sér
ekki nægja aö safna spilum heldur
safnar hún líka servíettum. Hún á
núna tæp 4000 stk. af þeim.