Dagblaðið Vísir - DV - 07.10.1985, Blaðsíða 34

> 34
DV. MÁNUDAGUR 7. OKTOBER1985.
i taKatr tu an Klapparstíg
Hargreíóslustofan
Klapparstíg
Sími12725
Tímapantanir
13010
Boddí-hlutir
Við bjóðum ótrúlegt úrval frambretta í flestar
gerðir bíla, t.d.:
Lada sport, Mazda 323, 626, 929, Toyota Hi-
Lux, Corolla, Cressida, Volvo 144, 244,
Mitsubishi Colt auk fjölda annarra boddí-
hluta til skipta vegna ryð- og árekstrar-
skemmda.
Athugið vöruúrvalið, reynið viðskiptin.
Bíllinn iit
Skeifan 5—108 Reykjavík. Símar (91) 33510 — 34504.
Nauðungaruppboð
annað og síðasta á eigninni Skólabraut 59, 2. h., Seltjarnarnesi, þingl.
eign Hafsteins Haesler, fer fram á eigninni sjálfri fimmtudaginn 10.
október 1985 kl. 17.15.
Bæjarfógetinn á Seltjarnarnesi.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var i 9., 19. og 30. tölublaöi Lögbirtingablaðsins 1985 á
eigninni Vesturgötu 11, Hafnarfirði, þingl. eign Bæjarútgeröar Hafnar-
fjarðar, fer fram eftir kröfu Tryggingastofnunar rikisins á eigninni sjálfri
fimmtudaginn 10. október 1985 kl. 16.00.
Bæjarfógetinn i Hafnarfiröi.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var i 9., 19. og 30. tölublaöi Lögbirtingablaðsins 1985 á
eigninni Háabaröi 14, Hafnarfiröi, þingl. eign Sveins Valtýssonar, fer
fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar i Hafnarfirði og Guðjóns Steingríms-
sonar hrl. á eigninni sjálfri fimmtudaginn 10. október 1985 kl. 14.00.
Bæjarfógetinn i Hafnarfirði.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 9., 19. og 30. tölublaöi Lögbirtingablaðsins 1985 á
eigninni lóð noröan Reykjanesbrautar, Hafnarfirði, þingl. eign Pólarlax
hf., fer fram eftir kröfu lönaöarbanka islands og Gjaldheimtunnar í
Hafnarfiröi á eigninni sjálfri fimmtudaginn 10. október 1985 kl. 13.30.
Bæjarfógetinn i Hafnarfirði.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 9., 19. og 30. tölublaði Lögbirtingablaðsins 1985 á
eigninni Arnarhrauni 4—6, ib. á 1. hæö, Hafnarfiröi, þingl. eign
Aðalsteins Sæmundssonar, fer fram eftir kröfu Tryggingastofnunar
ríkisins á eigninni sjálfri fimmtudaginn 10. október 1985 kl. 14.30.
Bæjarfógetinn í Hafnarfiröi.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var i 109. tölublaöi Lögbirtingablaðsins 1984 og 3. og 17.
tbl. þess 1985 á eigninni Austurgötu 16, Hafnarfiröi, þingl. eign Asgeirs
Gtslasonar o. fl., fer fram eftir kröfu Guðjóns Steingrímssonar hrl. á
eigninni sjálfri fimmtudaginn 10. október 1985 kl. 14.45.
Bæjarfógetinn í Hafnarfirði.

Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 105. tölublaöi Lögbirtingablaösins 1984 og 10. og 13.
tbl. þess 1985, á eigninni Breiövangi 9, 3. h. íbúð A, Hafnarfiröi, þingl.
eign Ingu Ragnarsdóttur, fer fram eftir kröfu Útvegsbanka Islands á
eigninni sjálfri fimmtudaginn 10. október 1985 kl. 15.15.
Bæjarfógetinn I Hafnarfiröi.
Hækkun bensíngjaldsins:
Er gjaldþrot
framunaan?
GeirR. Andersen:
Sú skyndilega þörf fyrir aö setja
bráðabirgöalög um hækkun
bensíngjalds leiðir hugann aö því
alvarlega ástandi sem nú virðist
vera aö skapast í fjármálum meö
fullum þunga.
Getur veriö að landsmenn séu
duldir einhvers annars og meira en
þess aö allt í einu sé þörf á því aö
hækka bensíngjald sem sagt er eiga
aö renna til vegamála?
Engar verulegar vega-
framkvæmdir munu eiga sér staö
fyrr en að vori! Og varla hefur þurft
aö hækka bensíngjaldið vegna snjó-
moksturs á yfirstandandi ári! — Og
enn: Ekki er það Þingvallavegurinn
sem íþyngir, hann hefur veriö í
deiglunni sl. tíu ár og er ekki ennþá
lokiö!
Fullfrískir ómagar
AUir vita aö ríkissjóöi, þessum
sameiginlega sjóöi okkar, eru
bundnir þungir baggar, ekki síst
vegna óhóflegrar kröfugeröar
smærri og stærri þrýstihópa sem
samanstanda af einstaklingum sem
geta gengið einir og óstuddir.
Fjármunum hefur sannarlega
ekki veriö kastaö á glæ meö því aö
byggja upp aöstööu fyrir hina
öldruðu og heldur ekki vegna launa
þeirra sem hafa ílenst í störfum á
sjúkrahúsum og dvalarheimilum
þeirra sem eiga sér engrar und-
ankomu auöiö án þess aö dvelja á
þessum stofnunum.
Dvalargestir þessara stofnana, í
daglegu tali kallaöir sjúklingar, sem
þurfa aö njóta þar umönnunar um
lengri eða skemmri tíma, eru síöur
en svo ómagar á þjóðinni.
Hinum uppistandandi ber aö
leggja möglunarlaust fram
sameiginlegan skerf til aö standa
straum af þeim kostnaöi. —
Bráöabirgöalög til aukins framlags
úr sameiginlegum sjóöi til aö standa
straum af þeim kostnaöi kæmu fáum
á óvart. Eöa hvaö?
En í þrýstihópunum, sem eru
samansafn fullfrískra ómaga sem
krefjast t.d. framlags ríkis- og sveit-
arfélaga til að gæta bús- og bama á
dagheimilum — er oftar en ekki aö
finna þau atkvæöi sem ráða úrslitum
hjá mörgum lítilsigldum stjórnmála-
manninum. Þessi atkvæði ráöa
ferðinni.
Smáþjóð í
stórveldaleik
Það er ofan og utan viö öll lögmál
að þjóö, sem telur enn ekki fjórðung
úr milljón, geti á nokkurn hátt talið
sig eiga heima í þeim leik sem stór-
veldi ein eru megnug aö leika í skjóli
náttúruauölinda og vísindalegra af-
reka.
Víst geta smáþjóöir, sumar
hverjar, fikraö sig nær þeim hring-
dansi sem stiginn er og leiddur af
hinum voldugri. Þaö hefur sannast á
þjóöum eins og Lúxemborgurum,
Liechtensteinbúum og jafnvel Sviss-
lendingum og Hollendingum sem eru
iíka smáþjóöir í samanburöi viö
risana í kring.
Og þessar þjóöir eiga engar
náttúruauðlindir, a.m.k. ekki lengur.
En þær hafa tekið aö sér
þjónustuhlutverk fyrir nágrannana
— og síöar enn fleiri, nú um allan
heim.
Þær eru ekki að hugsa um aö selja
hver öðrum, landsmönnum, skulda-
bréf sem vinda upp á sig þar til þau
eru orðin pappírsgagniö eitt.
Þessi lönd taka að sér að geyma
skuldabréf og aðra fjármuni fyrir
erlenda aöila og laða til sin umsvif á
fjármálasviöi gegn hóflegri þóknun.
Þetta myndu íslenskir „hag-
krónikumenn” kalla „brask” — og
bætavið: „meðerlendangjaldeyri”!
Kjallarinn
GEIR R.
ANDERSEN
AUGLÝSINGASTJÓRI
lendingana til aö fjárfesta hér á
landi.
Þessi leið hefur verið litin
hornauga af allflestum stjórnmála-
mönnum af tillitssemi viö atkvæðin
og þess vegna veröur þessi leiö
aldreifarin.
Það er sárt til þess aö vita aö þjóö,
sem haft hefur alla buröi til þess aö
axla sínar klyf jar, er nú komin í þær
aöstæður aö hafa ekki sjálf ábyrgö
eða stjóm á eigin efnahagsmálum.
Eftir aö skuldabyrði okkar
erlendis er komin í þvilíkan hnút, á-
samt afborgunum af þessum lánum,
að talaö er í fullri alvöru um að
leggja á „neyöarskatt” til aö
spyrna við fæti þá er ekki nema
eðlilegt að menn hrökkvi viö þegar
skyndilega eru sett bráöabirgöalög
til þess eins aö hækka bensíngjald.
Þessari óvæntu hækkun á
bensíngjaldi má í raun líkja við
^ „Raunalegri er þó sú staðreynd að
við sjáum nú fram á að útflutning-
ur okkar á öðrum varningi en fiski
verður ekki aö veruleika.”
Þeir myndu ennfremur segja: Viö
eigum okkar „auðlindir” og viö
viljum nýta þær fyrir okkur sjálfa!
— Hvenær? Þaö vita þeir ekki
sjálfir!
Þaö er því miöur bláköld
staöreynd aö neysla okkar
Islendinga fer stöðugt hraöar fram
úr því sem viö framleiðum og mis-
muninn greiöum viö með því aö
safna skuldum.
Raunaiegri er þó sú staðreynd aö
við sjáum nú fram á aö útflutningur
okkar á öörum vamingi en fiski
veröur ekki að veruleika. Og þeir
sem enn malda i móinn meö
„myndugleikann” einan að vopni
krefjast þess aö ríkissjóöur taki aö
sér aö fjármagna lánaþjónustu viö
erlenda viöskiptavini fyrirtækjanna
— „eins og gert er erlendis” — bæta
þeir við!
Maðurinn með
kúluhattinn
Fjárfestingar erlendra aðila hér á
landi eru okkar eina von, hvernig
sem á málin er litið. Aukna fram-
hverja aöra neyöaraðgerö i efna-
hagsmálum, svo viöamikil er hún.
Hún nær t.d. til miklu fleiri
þjóðfélagsþegna en hugsanlegur
stóreignaskattur myndi gera. Eg ef-
ast um að stóreignaskattur, sem rætt
hefur verið um að leggja fram
frumvarp um, myndi gefa ríkissjóöi
meiritekjur.
Allir vita aö frumvarp um stór-
eignaskatt myndi ekki eiga greiöa
leiö gegnum Alþingi og þvi langt í
land aö slík skattlagning myndi skila
sér tU ríkisins.
Hækkun bensíngjaldsins sýnir
best hversu alvarlegt ástand hlýtur
að vera komiö upp. Það eru gildar á-
stæður fyrir því aö gefa þeim oröum
gaum, sem alvöruf jármálamaöur lét
falla fyrir skömmu á svo napurlegan
hátt, aö nú væri skammt í heimsókn
mannsins meö kúluhattinn.
Sú ríkisstjóm, sem nú situr, hefur
án efa gert stærsta átak flestra ríkis-
stjóma hér á landi til að hindra
verðbólgu — og koma henni niður —
með aðstoð landsmanna.
Með því flokkakerfi, sem nú er viö
leiöslu er vart hægt aö tala um nema
i fiskveiðum sem aö öllum líkindum
eiga eftir aö falla aö mestu leyti í far-
vég hins beina útflutnings, þannig aö
fiskurinn verður fluttur út sem
hreint hráefni og sem ferskastur,
hvort sem er austur eöa vestur um
haf.
Hinn sligandi kostnaöur í fisk-
vinnslu, ásamt árvissum en
óvæntum stöðvunum í vinnslu vegna
verkfalla, styöur þessa þróun.
Við höfum verið of ginnkeyptir
fyrir hvers kyns nýjungum og
tilraunum á sviðum sem viö ráöum
ekki við en horft fram hjá þeirri einu
leið sem okkur er fær — að fá út-
lýði hér í stjómmálum, er því full á-
stæöa til að óttast þá upplausn sem
skapast mun aö næstu kosningum
loknum.
Núverandi ríkisstjóm er sannar-
lega eini kosturinn í stjórnar-
samvinnu, jafnvel til lengri tíma
lítiö. Þaö er því ekki lítið í húfi fyrir
þá flokka, sem standa aö þessu
stjórnarsamstarfi, aö koma fram
sem ein heild og tala tæpitungulaust.
Þaö á einmitt viö nú. Og skyndileg
setning bráðabirgðalaga — um
bensínskatt — gefur landsmönnum
tilefni til aö ætla að þarna búi
eitthvaö allt annaö og meira að baki
en skyndileg fjárþörf til „vega-
mála”.