Dagblaðið Vísir - DV - 30.01.1987, Blaðsíða 27

FÖSTUDAGUR 30. JANÚAR 1987.
39
Fjörugur bænda-
fundur á Höfn
Jiília Imslaiid, DV, Hcfri;
Bændafundur var haldinn í Mána-
garði fyrr í þessum mánuði. Góð
fundarsókn var og margt rætt. Beta
Einarsdóttir flutti erindi um ferða-
þjónustu og sölu minjagripa. Beta
hefur safhað margs konar heimaunn-
um munum um sýsluna og rekið
minjagripasölu fyrir ferðafólk á sumr-
in.
Heimir Þór Gíslason ræddi um
æskulýðsmál og unglingana í dag.
Kristbjörg Guðmundsdóttir hrepp-
stjóri talaði um tryggingar og gerði
mjög góða grein fyrir þessum málum.
Þar kom fram að mikið vantaði á að
fólk vissi um rétt sinn í sambandi við
tryggingar.
Reynir Sigursteinsson, formaður
Búnaðarsambands Austur-Skaftfell-
inga, ræddi fullvirðisrétt og fram-
leiðslu bænda í sýslunni. Urðu á eftir
mjög miklar umræður um þessi um-
deildu mál.
Páll Bjömsson sýslumaður útskýrði
nýju sveitarstjómarlögin. Vom þau
mikið rædd á eftir. í ljós kom að marg-
ir vom ekki mjög hrifhir af þeim en
sögðu þó einn og einn góðan þátt i
þeim.
Þingmennimir Egill, Hjörleifur,
Halldór, Sverrir og Jón mættu á fund-
inn. Hann stóð í 16 klukkustundir
samtals þessa tvo daga og vom marg-
ar ræður haldnar og mikið dmkkið
af kaffi og meðlætinu. gerð góð skil.
Það vom kvenfélagskonur úr Nesj-
um sem sáu um veitingamar.
Ýmislegt fróðlegt kom fram á bændafundinum á Höfn þar sem þessi mynd
var tekin. DV-mynd Ragnar Imsland
Fréttir
Varnarmaður „Folanna", Steve Foley, sækir hér að einum af sóknarmönnum „Risanna", Joe Morris. Það
er ekkert gefið eftir i þessari hörkuiþrótt enda eru menn brynjaðir í bak og fyrir.
Símamynd/Reuter
„Risarnir" sigruðu „Folana"
- í úrslitaleik bandaríska fótboltans
Um síðustu helgi lauk í Pasadena
í Kalifomíu einum helsta íþróttavið-
burði þeirra Bandaríkjamanna. Er
þar að sjálfsögðu átt við „Super
Bowl“ leikinn svokallaða en þar er
leikið til úrslita í bandaríska fót-
boltanum. Þessi leikur er svo mikill
áhrifaþáttur í bandarísku þjóðlífi að
nánast öll önnur starfsemi er sem
lömuð á meðan á leiknum stendur.
101.500 áhorfendur fylgdust með
leiknum á Rose Bowl leikvanginum
en leiknum var sjónvarpað um öll
Bandaríkin.
Að þessu sinni léku „Risamir" frá
New York (New York Giants) og
„Folamir" frá Denver (Denver
Broncos) til úrslita. „Risamir"
sigr+uðu 39-20 og var sigur þeirra
einkum þakkaður Phil Simms sem
lék frábærlega sem leikstjómandi
þeirra. Hinn 30 ára gamli Simms var
síðan kosinn maður leiksins. Þetta
var fyrsti titill „Risanna" í 30 ár.
Leikurinn byrjaði mjög vel og var
mikið skorað i upphafi. En heldur
dofhaði yfir leiknum er á leið og þá
var það hin sterka vöm „Risanna"
sem gerði útslagið.
-SMJ
Þungt hljóð í bændunum á Ströndum
Regína Thorarensen, DV, Strandum:
Það er þungt hljóð í bændum í Ámes-
hreppi á Ströndum og er það óvanalegt
þegar Framsóknarmaður er forsætis-
ráðherra. En bændur em óánægðir
með kvótaskerðinguna á litlum en
notalegum húum, að minnka þau frá
3% og upp í 10%. Ég held að ég fari
með rétt mál um það að stærstu bænd-
ur í Ámeshreppi eigi 250-270 fjár.
Það sjá allir að þama er ráðist á
garðinn þar sem hann er lægstur því
nú er ekki lengur hægt að selja reka-
við, sem var mikill búhnykkur á
áðurgreindum stað. En fyrir nokkrum
árum fengu Ameshreppsbúar, sem
bjuggu á rekajörðum, mikinn og skjót-
tekinn pening íyrir viðinn.
Býggð vom ný peningshús í Ámes-
hreppi fyrir nokkrum árum og gerðu
þau mikla lukku. Hafa bændur með
sín litlu en notadrjúgu bú alltaf staðið
í skilum. Sagði Sverrir Hermannsson
mér það að væm allir eins skilvísir
við Framkvæmdastofnun og bænd-
umir á Strönd.um þá væri hægt að
lána meira út.
En nú hafa bændur áhyggjur af áð-
urgreindum skuldum sínum við
Framkvæmdastofhunina, enda ráðist
á búin þeirra og þau minnkuð. Sl. ár
fækkaði fólki í Ámeshreppi um 13
manns. Þann 1. desember sl. áttu þar
lögheimili 130 manns, en þeir em ekki
nándar nærri allir búsettir þar.
Er kannski að koma á daginn, eins
og svo víða hefur verið í okkar þjóð-
félagi á þessum vitlausu og stjómlausu
árum, að eitthvað verður farið að gera
fyrir hreppana þegar fólkið er orðið
gamalt, þreytt og lúið?
Mikið hefur verið lagt í flugvöllinn
á Gjögri. hann hefur verið upplýstur
og bryggja byggð þar fyrir réttu ári
síðan. Það er kannski verið að gera
þetta til þess að flýta fyrir því að fólk-
ið komist i burtu?
Við kviku landsins
Menning
- sýning Halldórs Dungal í Gallerí Svart á hvrtu
Frá sýningu Halldórs Dungal í Gallerí Svart á hvítu.
Ekki fer á milli mála að ungir málar-
ar em aftur teknir til við að lifa sig
inn í íslenskt landslag. Sumir, til að
mynda Tolli, sjá það með svartleitum
gleraugum þýskra bölsýnismálara,
aðrir, svo sem eins og. Georg Guðni,
mála það líkt og stílhrein huglæg
minnismerki. Út af fyrir sig skipta
aðferðimar ekki máli. Mest er um
vert að í stað þess að vísa henni á bug
em ungir listamenn byrjaðir að takast
á við listræna arfleifð sína, íslensku
MyndJist
Aðalsteinn Ingólfsson
landslagshefðina, bera sig saman við
hana eða andæfa henni með eigin út-
setningum á náttúmnnar gæðum.
Ég held að Halldór Dungal, sem nú
sýnir í Gallerí Svart á hvítu, fylli þenn-
an flokk endurskoðunarsinna, þó svo
að málverk hans séu ekki beinlínis
„um“ landslag.
Þau em kannski helst um púlsinn í
listamanninum sjálfum, túlkun hans á
hrynjandi þess sólslegna umhverfis
sem hann hrærist í suður á Spáni.
Og hér er sannarlega við hæfi að
tala um pensilskrift því Halldór hefur
þann háttinn á að þekja myndflötinn
með línum sem gera hvorttveggja í
senn, marka fyrir einhvers konar meg-
ináherslum og miðla óræðum skila-
boðum til áhorfandans.
Það sem gerir þau skilmæli óræðari
en ella er að listamaðurinn leggur
hvert lagið ofan á annað, uns flöturinn
er orðinn kraumandi af línum og lit-
um.
Það er kannski þessi afstrakt ex-
pressjónismi sem skiptir Halldór
mestu máli en sjálf mótifin: fólk, fiðr-
ildi, fjöll, notar hann aðeins til að
styðja við eða rétta af myndimar þeg-
ar þær ætla að fara úr böndunum.
Enda er ljóst að sum þessi mótíf, til
að mynda þau fígúratífu, standast alls
ekki grandskoðun hvort sem maður
skoðar þær sem lífverur eða þátttak-
endur í myndrænu drama.
Maður fær því ekki varist þeirri til-
hugsun að listamaðurinn sé enn eins
og tvíráður í því sem hann er að gera,
eigi eftir að samræma sjón og skynjun
með einhverjum hætti.
Stundum em þó Halldór og málverk-
ið eitt og þá helst þegar hann skrifar
sig með pentskúf utan um eða niður
í fjallalandslag eða grasrót.
1 þeim tilfellum sver hann sig í ætt
við Kjarval þar sem sá síðamefndi
nýsist fyrir við kvikuna á landinu.
En meðan Kjarval gefúr sig á vald
litrófi og hrynjandi hins smágerva í
landslaginu er Halldór önnum kafinn
við að ráðskast með sams konar mót-
íf, leggja út af þeim, letra nafn sitt og
tilfinningasveiflur í þau með skjanna-
björtum litum. Þar með hefur hann
baétt ýmsu markverðu við hefðina.
Að lokum er rétt að geta þess að á
sýningu Halldórs em 16 verk, öll gerð
með akrýllitum á striga.
Sýningunni lýkur þann 8. febrúar.
-ai