Dagblaðið Vísir - DV - 09.03.1987, Síða 4

4
MÁNUDAGUR 9. MARS 1987.
Stjómmál
Forystusvertin: Þorsteinn, Friðrik, Davíð
Þorsteinn fékk 97% atkvæða
Hvalveiðimálið:
Fordæming
á Bandaríkja-
stjóm felld
„Bandaríkjamenn komu svívirði-
lega fram við okkur í hvalveiðimálinu
og við eigum ekki að hika við að láta
þá vita að svona á ekki að koma fram
vinaþjóðirsvaraði Haraldur Blöndal
tillögum um að fella út úr ályktun um
sjávarútvegsmál fordæmingu á af-
skiptum Bandaríkjastjórnar af hvala-
málinu.
Haraldur sagði að samningurinn,
sem gerður var við Bandaríkjastjóm,
hefði verið nauðungarsamningur og
blettur á samstarfi þjóðanna. „Banda-
ríkjamenn virðast halda að vinátta
þjóðanna þurfi ekki að vera gagn-
kvæm,“ sagði Haraldur.
Það var Guðmundur Hallvarðson,
formaður Sjómannafélags Reykjavik-
ur, sem taldi þama alltof fast að orði
kveðið og vildi ekki að Bandaríkja-
manna yrði getið í álvktuninni.
Tryggvi Gunnarsson, skipstjóri á
Vopnafirði. tók í sama streng og Guð-
mundur og taldi landsfund Sjálfstæð-
isflokksins „ekki vettvang til að
veitast að vinaþjóðum".
Á endanum var samþykkt tillaga
Tryggva um að nefna aðeins „erlendar
þjóðir og öfgahópa" og þar með féll
fordæming á Bandaríkjamönnum út
úr álvktun um sjávarútvegsmál.
GK
Þjóðaiflokksins:
Réttnefhdur
Þjóðarbrota-
flokkur
„Stofnun Þjóðarflokksins er vís-
bending um að fólk á landsbyggðinni
óttast um sinn hag,“ sagði Tómas Ingi
Olrich, menntaskólakennari á Akur-
eyri, í umræðum um byggðamál á
landsíúndi Sjálfstæðisflokksins. Hann
taidi hugmyndina um skiptingu lands-
ins í fylki hættulega og bæri sjálfstæð-
ismönnum að hafna henni algerlega.
Flokkur, sem hefði þetta á stefnuskrá
sinni, væri réttnefndur Þjóðarbrota-
flokkur.
Hrafhkell A. Jónsson á Eskifirði tók
í sama streng og taldi að sjálfstæðis-
menn ættu að álykta sérstaklega gegn
hugmyndum af þessu tagi.
GK
Landsfundi Sjálfstæðisflokksins i
Laugardalshöfl lauk með kosningum
þar sem Þorsteinn Pálsson var end-
urkjörinn formaður flokksins með
97,12% greiddra atkvæða. Hann
hlaut 946 af 974 greiddum atkvæð-
um.
1 kjöri um varaformann fékk Frið-
rik Sophusson einnig ótvíræða
endurkosningu, 87,64% atkvæða.
Eftir hálfs annars tíma viðkvæm-
ar umræður um kosningaréttará-
lyktun í kosningayfirlýsingu
Sjálfstæðisflokksins stóð Þor-
steinn Pálsson formaður flokksins
upp og bað menn að rifa seglin.
Féflu menn þá ýmist frá orðinu eða
drógu til baka breytingartillögur
og var yfirlýsingin samþykkt í
heild „með atkvæðum allra eða
nær allra landsfundarmanna", eins
og Þorvaldur Garðar Kristjánsson
fundarstjóri lýsti útslitunum.
Afgreiðsla kosningayfirlýsingar-
innar var í rauninni síðasta
verkefni landsfundar Sjálfstæðis-
flokksins í gær, fyrir kosningar
formanna og miðstjórnarmanna.
Geir Haarde, formaður stjórn-
málanefndar, sagði nefndina hafa
komist að samkomulagi um tillögu
að yfirlýsingunni þegar fyrir há-
degi á laugardag. Sagði hann hafa
Davíð Oddsson fékk síðan flest at-
kvæði í kjöri 11 manna í miðstjóm
flokksins. Hann fékk einnig næst-
flest atkvæði í formanns- og vara-
formannskjöri.
Það vom 974 sem kusu í formanns-
kjörinu. Þorsteinn fékk, sem fyrr
segir, 946 atkvæði. Davíð fékk 13,
Svérrir Hermannsson 2, Albert Guð-
mundsson, Birgir Isleifúr Gunnars-
náðst málamiðlun um eitt og allt
og þar með einnig málsgreinar
varðandi kosningarétt, sem verið
hefur mikið deilumál milli þétt-
býlis- og strjálbýlismanna í flokkn-
um.
Geir sagðist jafnframt hafa borið
niðurstöðu nefndarinnar um þetta
mál undir alla ráðherra og þing-
son, Halldór H. Jónsson, ÓLafúr G.
Einarsson og Pálmi Jónsson eitt at-
kvæði hver. 7 seðlar voru auðir og
ógildir.
í varaformannskjöri komu fram
971 atkvæði. Friðrik fékk 851, Davíð
hlaut 31, Halldór Blöndal 20, Eyjólf-
ur Konráð Jónsson 18, Sverrir
Hermannsson 9, Birgir ísleifúr
Gunnarsson 4, Júlíus Antonsson 3,
menn flokksins og um hana væri
samstaða. Þessi niðurstaða var
þannig: „Sjálfstæðisflokkurinn ít-
rekar það höfuðmarkmið að vernda
og efla frjálst menningarríki á ís-
landi á grundvelli lýðræðis og
almennra mannréttinda. Lýðræðið
krefst þess að löggjafarþingið sýni
rétta mynd af vilja fólksins. Því er
Vilhjálmur Egilsson 3, Geir Haarde
2, Ragnhildur Helgadóttir 2, Albert
Guðmundsson, Björn Dagbjartsson,
Davíð Scheving Thorsteinsson, Egill
Jónsson, Inga Jóna Þórðardóttir og
Matthías Bjamason eitt atkvæði
hvert. 22 atkvæðaseðlar voru auðir
eða ógildir.
-HERB
nauðsynlegt að jafna kosningarétt-
inn hér á landi.“
Það var síðasta setningin sem
æsti öldur meðal landsfundar-
manna og kvaðst Halldór Blöndal
alþingismaður myndu hafa þessa
samþykkt að engu, þótt úr henni
yrði. Þótti sumum öðrum ræðu-
mönnum það með ólíkundum að
þingmaður flokksins ætlaði sér að
hundsa þannig kosningastefnuskrá
flokksins, samþykkta af lands-
fundi.
Eftir nokkur ræðuhöld, sem
ýmist túlkuðu andstæð sjónarmið,
boðuðu sættir í málinu eða snerust
annars um málskýringar á hugtak-
inu að jafna, brá formaðurinn sér
sem sagt í pontuna með framan-
greindum áhrifum, einróma
samþykkt kosningastefnuskrár-
innar.
-HERB
Þúsund hendur á lofti við atkvæðagreiðslu á landsfundi sjálfstæðis-
manna i Laugardalshöll.
Þorsteinn Pálsson og Friðrik Sophusson fagna glæsilegu endurkjöri sem formaður og varaformaður á iandsfundi Sjálfstæðisflokksins i gær.
DV-myndir GVA
Stjómmalaalyktun samþykkt einroma:
Þorsteinn andaði á óldumar
í dag mælir Dagfari
íslenskur málari, sem búsettur er
í Hollandi, hellir úr skálum reiði
sinnar yfir forráðamenn Norræna
hússins á síðum Morgunblaðsins.
Ástæðan fyrir heift mannsins er fyrst
og fremst sú að honum var boðið að
taka þar þátt í samsýningu. Slíkt boð
er eitt og sér auðvitað stórkostleg
móðgun við hvem listamann með
snefil af sjálfsvirðingu. Því eins og
málarinn, Sigurður Guðmundsson,
segir þá bera þeir í Norræna húsinu
enga virðingu fyrir myndlist, enda
tómir amatörar þar innan veggja.
En það sem reið svo baggamuninn
var að ákveðið var að fresta sýning-
unni um viku. Hér tók náttúrlega
út yfir allan þjófabálk. Sigurður
málari hefur nefnilega svo mikið að
gera í framleiðslu listaverka úti í
Hollandi að útilokað er að hann
geti séð af viku hér uppi á skerinu.
Hollendingar hafa verið mjög örlátir
við listamenn þar í landi. Ríkið hefur
keypt framleiðsluna á góðum prís,
enda er nú svo komið að úti um allt
Holland em fúllar heyhlöður og
skemmur af ýmiss konar listaverk-
um í eigu ríkisins sem hvergi er pláss
fyrir í söfnum eða sýningarsölum.
Þama er því allt annað viðhorf ríkj-
andi en hér heima þar sem málarar
verða að hlíta því að fólk kaupi ekki
Þar veit enginn neitt
önnur verk en þau sem því líst á. Og
í Norræna húsinu veit enginn neitt
og þar er enginn ábyrgur að sögn
Sigurðar málara. Hann segir einnig
að verk sín séu svo flókin að fólkinu
í þessu húsi sé hvorki treystandi til
að setja þau upp né heldur taka þau
niður. Það hlýtur að verka letjandi
á fólk að kaupa verk sem þessi ef
raunin er sú að það þurfi hámennt-
aða sérfræðinga frá útlöndum til að
skella þeim upp á vegg. Og ekki
batnaði það ef maður ætti nú eitt
af þessum skiliríum og gæti ekki
fært þau milli stofa nema kalla til
séfræðiaðstoð til að skera úr um
hvað ætti að snúa upp og hvað nið-
ur. Endá kemur fram hjá málaranum
margnefnda að ísland sé paradís
amatöranna og sjálfur flytti hann til
Islands væri hann amatör. Við erum
líklega svona lítið fyrir þessi flóknu
verk sem aðeins örfáir menn í heim-
inum kunna að hengja upp og taka
niður.
Svo til að kóróna allt svínaríið þá
borgar Norræna húsið ekki einu
sinni ferðir og hótel fyrir málara sem
þar sýna. Þeir í Norræna eru hins
vegar svo ósvífnir að lýsa þvi yfir
að þeir hafi bara alls ekki boðið Sig-
urði til landsins, bara verkum hans.
Hafi meiri áhuga á að fá verk mynd-
listarmanna en þá sjálfa. Hins vegar
þurfi tónlistarmenn að koma á stað-
inn til að spila á tónleikum. Allt
þetta sýnir svo ekki verður um villst
að það er ekkert grín að verða fyrir
því áfalli að fá boð frá Norræna
húsinu um þátttöku í samsýningu,
alla vega ekki þegar stórkúnstnerar
eiga í hlut sem eru svo uppteknir í
Hollandi að ekki má falla dagur úr
við sköpun flókinna verka. En Nor-
ræna húsið verður að taka sig á. Það
verður að senda menn utan til náms
í að hengja upp verk og taka niður
verk. Og það verður að gera sér grein
fyrir því að ef sýna á flókin verk þá
verður að bjóða listamanninum að
koma svo hann geti útskýrt verkin
fyrir okkur, þessum aðdáendum
amatöranna sem berum ekki skyn-
bragð á heimslistina. Svo er það
náttúrlega óhæfa að fresta sýningum
um viku því eins og allir vita má
hér engu fresta nema drætti í happ-
drætti Sjálfstæðisflokksins. Nú er
það svo, að aðsókn að málverkasýn-
ingum og öðrum listviðburðum í
Reykjavík er meiri en dæmi eru til
um í borgum af svipaðari stærð er-
lendis. Höfum við gumað mikið af
listasmekk þjóðarinnar og listáhuga,
algjörlega óvitandi að við höfum víst
ekki hundsvit á list, alla vega ekki
flóknum verkum. Við verðum víst
að taka þetta allt til endurskoðunar,
ekki síst þegar í ljós kemur að starfs-
fólk listasala veit ekkert, getur
ekkert og skilur ekkert. Ekki er
ástandið beysið, ég segi nú ekki meir.
Dagfari.