Dagblaðið Vísir - DV - 22.01.1988, Blaðsíða 28

40
FÖSTUDAGUR 22. JANÚAR 1988.
Jarðarfarir
Páll Ingibergsson skipstjóri lést 15. jan-
úar sl. Hann fæddist í Vestmannaeyjum
6. mai 1913, sonur hjónanna Guöjónu
Pálsdóttur og Ingibergs Hannessonar.
Páll fór ungur á sjóinn, fyrst sem háseti
en frá 1935 sem formaður meö ýmsa báta.
Áriö 1946 stofnaði hann útgerð ásamt
bróður sínum. Eftirlifandi eiginkona
hans er Maren Guðjónsdóttir. Þeim varð
ekki bama auðið en tóku kjörson. Útfór
Páls verður gerð frá Árbæjarkirkju í dag
W. 15.
Ólína Jóhannsdóttir lést 14. janúar
sl. Hún fæddist á Hjaltastaö í Eiða-
þinghá 13. nóvernber 1893, dóttir
hjónanna Guðrúnar Hjörleifsdóttur
og Jóhanns Jónssonar. Ólína giftist
Zophoníasi Stefánssyni en hann lést
árið 1968. Þau hjónin eignuðust þijú
böm saman en fyrir átti Ólína einn
son. Útfor hennar verður gerð frá
Fossvogskirkju í dag kl. 13.30.
Ólafía H. Sigurþórsdóttir frá Efri-
Rauðalæk, sem lést 12. janúar, verð-
ur jarðsungin að Árbæ í Holtum
laugardaginn 23. janúar kl. 14. Ferð
verður frá Umferðarmiðstöðinni í
Reykjavík kl. 12.
Arnór Steinason, Narfastöðum, and-
aðist í sjúkrahúsinu á Akranesi 16.
þessa mánaðar. Útfór hans fer fram
á Leirá laugardaginn 23. janúar kl.
14.30.
Björgvin Guðbrandsson, fyrrum
bóndi á Fossá í Kjós, sem lést 9.þ.m.,
verður jarðsunginn frá Reynivalla-
kirkju laugardaginn 23. janúar kl. 14.
Sætaferðir verða frá BSÍ kl. 12.45.
EIís Hannesson, bóndi á Hlíðarási í
Kjós, sem lést 11. þ.m., verður jarð-
sunginn frá Reynivallakirkju laugar-
daginn 23. janúar kl. 14. Sætaferðir
verða frá BSÍ kl. 12.45.
Sússana Ketilsdóttir verður jarð-
sungin frá Ingjaldshólskirkju, Hell-
issandi, laugardaginn 23. janúar kl.
14. Rútuferðir frá Hópferðamistöð-
inni, Bíldshöfða, kl. 8 f.h. sama dag.
Frú Bodil Begtrup, fyrrv. sendiherra
Dana á íslandi, andaðist í Kaup-
mannahöfn 12. desember 1987. Útfór
hennar fór fram í Helligándskirken
í Kaupmannahöfn þann 19. desember
1987. Að ósk hennar verður duftker
hennar greftrað í Skálholti. Minning-
arathöfn verður í Skálholtsdóm-
kirkju mánudaginn 25. janúar kl. 14.
Bridge
Bridgedeild Skagfirðinga
Að sex umferðum spiluðum í
sveitakeppni félgsins eru þessar
sveitir efstar:
Sveit , Stig
1. Hjördísar Eyþórsdóttur 116
2. Jóhanns Gestssonar 114
3. Jörundar Þórðarsonar,
sem á einn leik óspilaðan 100
4. Sigmars Jónssonar 94
Næstu umferðir verða spilaöar
þriðjudaginn 26. janúar.
Laugardaginn 30. janúar snæða fé-
lagar þorramat í Drangey, Síðumúla
35.
Menning
Sama stef
Ingunn Ásdísardóttir leikstjóri.
Egg leikhúsið sýnir í veitingahúsinu
Mandarín við Tryggvagötu:
Á sama stað
Höfundur: Valgeir Skagfjörð
Leikmynd og búningar: Gerla
Tónlist: Valgeir Skagfjörð
. Leikstjóri: Ingunn Ásdísardóttir
Hver er sinnar gæfu smiður eða
hvað?
Manneskjan sjálf, draumar henn-
ar og brostnar vonir eru Valgeiri
Skagfjörð greinilega hugleikin yrk-
isefni. Konan, sem verður undir í
barátttmni við eigin hvatir og veik-
leika, þráin eftir betra lífi og
spumingin um hver eða hvað skap-
ar manninum örlög eru líka áleitn-
ir þættir í tveimur verkum hans
sem nú hafa verið sýnd með stuttu
millibili. Einþáttungurinn Sá yðar
sem syndlaus er var fluttur í sjón-
varpi fyrir skemmstu og í hádeginu
í gær var svo frumsýnt nýtt leikrit
hans, Á sama stað.
Þetta verk er flutt á vegum Egg
leikhússins, sem hefur fengið inni
með sýninguna í veitingahúsinu
Mandarín við Tryggvagötu. Hús-
næðið hentar ágætlega fyrir
sýninguna, upphækkuðum palli er
komið fyrir í veitingasalnum og á
þessu litla sviði fylgjumst við í ná-
vígi með konunni sem allan tímann
er ein á sviðinu. Mótleikarar henn-
ar og örlagavaldar eru þama en
sjást bara ekki. Nærvera þeirra er
þó næsta áþreifanleg og viðbrögð
þeirra og svör komast oftast til
skila í gegnum orð hennar.
Það er dáhtil kúnst út af fyrir sig
að semja á þennan hátt aðra hlið
samtals svo að ekki myndist slag-
síða í textanum, þannig að persón-
an, sem er á sviðinu, fari að tala
fyrir viðmælendur sína. Valgeir
ræður oftast við formið en að sjálf-
sögðu veltur hin endanlega útkoma
sýningarinnar ekki hvað síst á
túlkun eina hlutverksins í leikn-
um.
Erla B. Skúladóttir leikur þessa
konu sem smáborgarar mundu
kalla léttúðuga eða léttgeggjaða,
konu sem sveiflast á milli ástar á
bami sínu og löngunar eftir að
drekka hvem bikar í botn. Henni
finnst htla dóttirin sér fjötur um fót
og þegar hún kemur auga á leið til
að losna við bamið og ná sér um
leið niðri á foður hennar hikar hún
ekki andartak. En þaö vopn, sem
Leiklist
Auður Eydal
var ætlað til að særa annan, snýst
gegn henni sjálfri.
Rekald í velferðarþjóðfélagi
En líkt og í einþáttungnum Sá
yðar. . .finnstmérmyndhöfundar
af konunni hálflnnantóm. ÖU þessi
bágindi láta mann satt að segja
furðu ósnortinn, þessi kona er ein-
hvern veginn sjálfri sér verst og
hún um það. Þó að stöku sinnum
sé komiö við kviku er verkið í hehd
frekar snyrtilegt og forðast að blása
upp einhverjar tilflnningaöldur,
nærri því um of.
Þegar upp er staðið vitum við
mest lítið um þessa konu og það
þjóðfélag sem hún lifir í. Hins vegar
er persónan sjálfri sér samkvæm
þrátt fyrir aht, ekki hvað síst fyrir
góða úrvinnslu leikstjórans, Ing-
unnar Ásdísardóttur, og sterkan
leUi Erlu B. Skúladóttur. Eftir
stendur mynd af glaðsinna en veik-
lundaðri og ósköp merglausri konu
sem helst af öllu viU láta hverjum
degi nægja sína þjáningu. Og um
skoðanir er engar að ræða og jafn-
vel tilfinningamar virðast ekki
rista djúpt. Höfundur virðist eigin-
lega ekki hafa alltof mikið álit á
konum yfirleitt.
Einleikur
Örhtið bar á fullstirðlegu orða-
lagi og jafnvel predikunarstíl sem
var stundum til lýta. Mér fannst
það hka brotalöm í verkinu og
órökstutt athæfi að gefa ham, bara
si svona - þó svo að konan væri
full - og veikja heUdina.
Ósjálfrátt hvarflar hugurinn til
kvenlýsinga í sögum Ástu Sigurð-
ardóttur, þar hittum við fyrir
systur þessarar konu en ólíku er
þar saman að jafna að öðm leyti.
Hins vegar er túlkun Erlu B.
Skúladóttur á hlutverkinu, svona
eins og það er, heU og sönn, og
úrvinnsla leikstjórans, Ingunnar
Ásdisardóttur, vönduð og her vitni
um næma tilfinningu fyrir verk-
efninu. Gerla leysir gerð leikmynd-
ar á einfaldan hátt og velur
búninga sem hafa mikið að segja.
Tónlist Valgeirs Skagfjörð er hæði
ljúf og falleg í bakgrunni.
Verkið er í tveimur þáttum og
hða tíu ár á milli þeirra. í fyrri
þættinum gerist konan æ drukkn-
ari eftir því sem á hður þáttinn,
með öUum þeim geðsveiflum sem
því fylgja. í seinni þættinum hefur
hún sokkið tíl botns en er að reyna
að rífa sig upp aftur. Erla spannar
þannig breitt svið í túlkun sinni og
fatast ekki. Mér fannst hún komast
eins nærri kjamanum og hægt var
að ætlast tU.
Hádegisstund er vei varið í leik-
húsi og ekki skaðaði að í Mandarín-
inum við Tryggvagötu var hinn
ágætasti matur borinn fyrir gesti í
hléi. AE
Andlát
Guðríður Sigurborg Finnsdóttir
andaðist í Sjúkrahúsi Akraness 17.
janúar.
Sigurður Ólason hæstaréttarlög-
maður lést í Borgarspítalanum
aðfaranótt 18. janúar.
Jóhanna M. Jóhannsdóttir, Barma-
hlíð 42, lést í Landakotspítala 16.
janúar.
Eyþór Bollason andaðist í Fjórð-
ungssjúkrahúsinu á Akureyri 16.
janúar.
Hrafn Sveinbjarnarson, HaUorms-
stað, lést aðfaranótt 18. janúar.
Ingvar Árnason, DeUdartúni 5,
Akranesi, lést í sjúkrahúsi Akra-
ness 17. janúar.
Eyjólfur Guðmundsson, Lindar-
götu 22a, Reykjavík, lést í Borg-
arspítalanum 20. janúar.
Guðrún Jóhannesdóttir, Kirkju-
vegi 3, Vík í Mýrdal, andaðist á
heimUi sínu þriðjudaginn 19. jan-
úar.
Jóna Eiríksdóttir, Hafnargötu 63,
Keflavík, lést 21. janúar.
Sigurður Guðmundsson, húsgagna-
smiður, Bakkagerði 9 lést í Borgarsp-
ítalanum 18. janúar.
Katrín Auðunsdóttir lést að heimili
sínu Syðra Hóh, Vestur Eyjafjöllum
18. janúar.
Sævaldur Óskar Konráðsson lést 18
janúar.
Ríkharð P. Theodórs., fyrrverandi
skrifstofustjóri, Laugarásvegi 44
Reykjavík, lést 19. janúar.
Hansborg Jónsdóttir frá Einarslóni
andaðist aö Hrafnistu í Reykjavík 19.
janúar.
Tapað - Fundið
Grá læða tapaðist
Lítil grá læða fannst á Bergstaðastræti
þann 18. janúar.
Eigandi vinsamlegast hringi í síma
11749.
Hlýr og innilegur
Einhver sagði að Bretar ættu bestu
annars flokks tónskáld aUra tíma,
engin fyrsta flokks. Heldur era nú
svona fullyrðingar hvimleiðar og
hvað sem þeim líður er sellókons-
ertinn eftir Elgar fyrsta flokks
músík í bak og fyrir.
Ralph Kirshbaum sellóleikari frá
Ameríku fór með einleikshlutverk-
ið í konsert Elgars á sinfóníutón-
leikunum í gærkvöldi. Leikur hans
Tóiílist
Leifur Þórarinsson
var með eindæmum hlýr og inni-
legur en um leið yfirvegaður og
sterkur. Þetta síðrómantíska
meistarastykki, sem minnir mann
svo faUega á haustkvöld í suður-
enskri sveit, er sannarlega ekki
fyrir hvern sem er að leika. Þar
má ekkert bregða út af í blæmótun
og hraðavah, þar má aldrei yfir-
drífa eða slá sér upp. Tilfinningam-
ar mega ekki vera utan á.
En stórt og heitt hjarta má tU að
slá undir stirðlegu yfirborði, ann-
ars er aUt ónýtt. Kirshbaum hafði
rétta tóninn og í höndunum á hon-
um var konsertinn einkennilega
seiðandi. Hljómsveitin náöi mjög
vel að styðja við þessa túlkun og
var greinilegt að stjómandinn,
Guide Ajmone-Marsan, skUdi hana
til hins ýtrasta.
Sinfóníutónleikarnir í gærkvöldi
hófust hins vegar með tveim smá-
verkum fyrir Utla hljómsveit eftir
Delius: On hearing the first cuckoo
in spring og Summer night on the
river. Ekki höfðaði sá skáldskapur
neitt sérstaklega til undirritaðs og
minnti af einhverjum undarlegum
ástæðum á hálfvolgt pokate (Lip-
ton), óttalega hragðlaust. En það
mátti heyra margt fallegt hjá
hljómsveitinni án þess að það segði
neitt sérstakt.
Lokaverkið, Júpítersinfónían eft-
ir Mozart, var heldur ekki sérstak-
lega skemmtileg að þessu sinni.
„Tempó“ vora flest í hægara lagi
og það gerði kannski sitt til að
draga úr spennunni, heildin virk-
aði eins og í þoku. Sérstaklega var
lokaþátturinn, kontrapunktaævin-
týrið mikla, eins og út úr fókus,
sem var synd því eftir því hafði
maður eiginlega heðiö allt kvöldið.
LÞ
Ralph Kirshbaum lék sellókonsert eftir Elgar.