Dagblaðið Vísir - DV - 25.04.1988, Qupperneq 17

MÁNUDAGUR 25. APRÍL 1988.
17
Lesendur
Vill íslenskan
pennavin
Elisabeth Gruber skrifar:
Mig langar til aö biöja DV fyrir
litla orðsendingu. Hver viU skrif-
ast á við þýska stúlku? Ég er 19
ára göraul, lífsglöð stúlka og bíö
eftir bréfi frá þér...
Heimilisfangið er:
Blumfeldstr. 5,
8491, Charamundter
West-Germany.
ORLANDO
2 x í viku
FLUGLEIÐIR
-fyrír þíg-
„í dag eru þarna blómlegar byggðir.“ Frá samyrkjubúi í ísrael.
t
PLO - arabar
og ísrael
Islendingur skrifar:
Á undanfórnum vikum hefur gefiö
að líta einhliöa áróöur og rógsherferð
fjölmiðla á hendur ísraelsmönnum.
Israelsríki, sem stofnað var að til-
hlutan Sameinuðu þjóðanna, hefur
frá upphafi átt undir högg aö sækja
með nærri 100 milljónir araba allt i
kringum sig en sjálfir eru þeir, eða
voru a.m.k., ekki nema um 3 milljón-
ir. Slíkur liðsmunur vex sjálfsagt
ílestum í augum.
Fram á ritvöllinn hafa vaðið ýmsir
menn sem hafa fordæmt ísraels-
menn fyrir hörku í garð Palestínu-
araba á herteknu svæðunum. Einnig
hefur tiltekinn stjórnmálamaður,
sem fram að þeim tíma var þó virtur
hér á landi, tekið upp samband við
hryðjuverkasamtökin PLO.
Ein var þó sú grein, sem vakti at-
hygli mína í miðju rógsherferðarinn-
ar. Það var grein eftir íslenskan
gyðing. Hann rakti þar hluti sem eru
svo óhugnanlegir að það má og hlýt-
ur að teljast einsdæmi í sögu þessar-
ar þjóðar að íslenskur stjórnmála-
maður hafi dæmt saklaus börn með
því að neita þeim um landvistarleyfi
og gert sitt til þess að íslenski gyöing-
urinn og fleiri slíkir yrðu sendir til
þess lands sem þeir flúðu frá.
Hann vakti athygli á íleiri þáttum
sem eru nær í tíma óg rúmi og vil
ég þakka honum fyrir greinina. EU-
ert B. Schram birti í DV fullyrðingu
þess efnis að íslendingar styddu Pal-
estínu-araba í „frelsisbaráttu" þeirra
og „fordæmdu" aðgerðir ísraels-
manna. Þetta tel ég ekki sannleikan-
um samkvæmt. Eg tel meginþorra
íslensku þjóðarinnar halda tryggð
við Israelsmenn sem hafa þurft að
berjast við hatursfulla hópa araba
sem eiga sér það eina takmark að
útrýma Ísraelsríki.
Hvernig sem fjölmiðlar haga frétta-
flutningi sínum frá þessu svæði tekst
þeim ekki að heilaþvo íslendinga
þannig að þeir snúi baki við ísraels-
mönnum. Hvernig var þaö annars
með morðin á starfsmönnum kjarn-
orkuversins? Það fór eitthvað hljótt,
utan einu sinni þar sem sagt var frá
því - eiginlega í framhjáhlaupi. Hvað
með PLO, nýjasta leikfang og gælu-
dýr íslenska utanríkisráðherrans og
ijölmiölanna?
Góðir landsmenn. Látum ekki
fréttamenn fjölmiðlanna villa okkur
sýn. Við vitum að þeirra starf er að
selja sína íjölmiðla og þá vill oft
gleymast hvernig aðferðum „ætti“
að beita og hvernig aðferðum „ætti
ekki“ að beita.
ísraelsmenn áttu þetta land í önd-
verðu. Það var tekið af þeim með
oíbeldi á öldum áöur og síðan fengið
þeim aftur í hendur að hluta til, með
samþykkt S.Þ. Þeir hafa fullan rétt
til þess að verja hendur sínar eins
og þeir hafa orðið að gera frá stofnun
ríkisins.
Styðjum við bakið á þeim en höfn-
um þeim ekki á erfiðleikatímum.
Þeir fengu landiö sitt aftur í hend-
urnar sem gróðurlausa eyðimörk
sem enginn vildi líta við. í dag eru
þarna blómlegar byggðir og þess
vegna vilja arabarnir koma höndun-
um yfir það aftur. Við eigum samleið
meö ísraelsmönnum. Látum fjöl-
miölana ekki rugla okkur í riminu.
Eflum sjónvarpið
Fyrir nokkrum dögum skrifar Sig.
Einarsson lesendabréf í DV þar sem
hann setur fram mjög ákveðnar efa-
semdir um að Starfsmannafélag
Sjónvarpsins, og reyndar starfsmenn
yfirleitt, eigi að skipta sér af rekstri
Sjónvarpsins. í þessu sambandi vitn-
ar Sigurður til mótmæla Starfs-
mannafélags Sjónvarpsins nú nýlega
gegn þeirri stefnu að fela einkaaðil-
um gerð efnis fyrir Sjónvarpið á
sama tíma og seglin eru dregin sam-
an hjá tæknideild stofnunarinnar.
Bréfritari telur útilokað annað en
að stjórnendur Sjónvarpsins hafi
kannað rækilega hvar ódýrast sé að
framleiða sjónvarpsefni og jafnan
snúið sér þangað. Starfsmannafélag
Sjónvarpsins hefur hins vegar efa-
semdir um að þetta hafi veriö kannað
á þeim forsendum sem æskilegt væri
og telur það vera ranga stefnu að
draga úr innlendri dagskrárgerð inn-
an Sjónvarpsins, eins og nú virðist
vera á döfinni. Mun heppilegri kost
fyrir stofnunina teljum við vera að
festa þá peninga sem hún hefur und-
ir höndum innan eigin veggja í stað
þess að beina þeim út úr stofnuninni
og jafnvel í vasa samkeppnisaðil-
anna, sem að sjálfsögöu nýta þá til
að byggja upp eigin tækjakost.
Mönnum er ef til vill ekki kunnugt
um að tæknideild Stöðvar 2 er þegar
á stærð við tæknideild Sjónvarpsins
og fer ört stækkandi. Ef Sigurður
Einarsson telur það vera einkamál
örfárra útvalinna að fjalla um
stefnumótun í þessum efnum þá er
það mikill misskilningur. Að sjálf-
sögðu er það fullkomlega eðlilegt að
starfsmenn Ríkisútvarpsins taki al-
mennt þátt í umræðu um sín eigin
störf og það hvernig þau verkefni
sem þeir glíma við veröi best leyst
af hendi. Allir þeir sem annt er um
hag Ríkisútvarpsins hafa að sjálf-
sögðu fullan rétt á að ræða málefni
þess.
Það er ljóst að Sigurður Einarsson
er ekki á sama máli. „Hvernig væri
ástatt í fyrirtækjum", spyr hann í
umræddu bréfi til DV, „ef starfs-
menn væru að leggja línurnar í
rekstrinum og stjórnendur létu þaö
gott heita?“ Nú er það svo, Sigurður,
að stjórnendur eru líka starfsmenn
og allir ættu að hafa þaö hugfast að
fleiri eru menn en yfirmenn. En
stundum þarf líka að minna á það.
Þaö telur Starfsmannafélag Sjón-
varpsins vera sitt hlutverk.
Ögmundur Jónasson
formaður Starfsmannafélags
Sjónvarps