Dagblaðið Vísir - DV - 14.06.1988, Síða 33
ÞRIÐJUDAGUR 14. JÚNÍ 1988.
'33
LífsstOl
tvo hluta. Fyrir hádegi er grunn-
kennsla í boltaíþróttum, svo sera
handbolta, fótbolta, körfubolta og
jafnvel rúgbí. Allt Valssvæðið er
notað, malarvöllur, tveir gra*
svellir og tvö íþróttahus. Svæöiö
er lokað vel af þannig að krakk-
arnir geta valsað um svæðið án
þess að vera í hættu vegna bíla-
uraferðar.
Auk boltaiþróttanna eru krakk-
arnir líka látnir spreyta sig í fim-
leikum og ýmsum öðrum íþrótt-
um.
Eftir hádegisverð er svo stund-
um farið út af svæðinu. Krakk-
amir fara í sund, siglingar,
gönguferðir og heimsækja söfn
og sýningar. Einnig er farið í
ýmSfí hefðbundna leiki.
Hlátrasköll og ánægja
Það var ekki annað að sjá en
að krakkarair væru ánægöir þeg-
ar DVleit inn á námskeiðið ný-
lega. Allir voru á fleygiferö og
höfðu lítinn tíma til að rabba við
blaöamenn. KöU og hlátrasköll
voru tíð og vel fylgst meö þegar
vítaspyrnukeppnin fór fram.
Við og viö bárust fyrirskipanir
frá leiðbeinendunum sem krakk-
amir virtust líta upp ÖL Þeir eru
lika margir hveijir þekktir íþrót-
takappar sem krakkarnir þekktu
vel til og dýrkuöu. Þeirra á meöal
voru til dæmis skólastjórinn
Torfi Magnússon, körfubolta-
landsliösmaöur, og knattspymu-
maöurinn Atli Eövaldsson.
Á námskeiöunum eru um 150
krakkar og er þeim skipt í 25-30
mannahópaeftiraldri. -ATA
Guðrún Höskuldsdóttir sagóist
bara vera 6 ára gömul, en hún
væri stór eftir aldri vegna þess
hvað hún borðaði hollan og mikinn
mat.
Sáuði! Stelpan skoraði!!
- Komið við á íþrótta- og leikjanámskeiði Valsara
„Nei, sjáiði! Stelpan skoraði!!" Elvar Lúðvik Guðjónsson, Snorri Guðjóns-
son og Kári Torfason Tulinius eru búnir að spreyta sig í vítakeppninni
og fylgjast nú með félögum sínum í 6-7 ára hópnum.
„Ég er ekkert voða góður í marki
en ég ætla samt að gera mitt besta,“
sagði Kolbeinn Kolbeinsson, eða
Kolli, sem stóð í marki í víta-
spyrnukeppni 6-7 ára hópsins.
„Mér finnst gaman að vera í fót-
bolta og ætla að verða fótboltamað-
ur, en ég veit ekki hvort ég verð
markvörður. Samt er það líka gam-
an,“ sagði Kolh og sýndi skemmti-
leg tilþrif í vítakeppninni á malar-
velli Vals. Hann var reyndar dálítið
smár í markinu sem var í fullri
stærð en hann lét það ekki á sig fá.
Upprennandi karlremba!
„Sáuði! Stelpan skoraði!" kallaði
ung og upprennandi karlremba í
heilagri vandlætingu. Hann leit
með hálfgerðri vanþóknun á Kolla
í markinu og fannst hann hafa
svikið málstaðinn.
Stúlkan, sem varð á þetta voða-
verk, heitir Guðrún Höskuldsdótt-
ir.
„Fótbolti er ágætur,“ sagði víta-
skyttan unga, „en samt finnst mér
meira gaman að leikfimi. Við fáum
að fara í leikfimi inni í íþróttahúsi
lett. Þaö finnst mér skemmtileg-
ast.“
Guðrún er aðeins sex ára en er
stór eftir aldri. „Já, ég veit það. Ég
er svona stór vegna þess að ég
borða svo mikið af hollum mat.
Mér finnst ægilega skemmtilegt
hérna í sumarbúöunum og ég ætla
að spyrja heima hvort ég geti farið
viss um að það sé hægt, því það er
ekki til mikiö af peningum á heim-
ilinu," sagði Guðrún, sem bætti því
ákveðin við að auðvitað héldi hún
með Val.
Mestgaman í fótbolta, hand-
bolta, körfubolta ...
Elvar Lúðvík Guðjónsson, Snorri
Guðjónsson og Kári Torfason Tul-
inius voru búnir að reyna sig við
vítaskotin og stóðu sig bara þokka-
lega, þrátt fyrir glæsilega tilburði
Kolla í markinu. Þeir voru ánægðir
með lífið og tilveruna.
„Það er skemmtilegast að fara í
leiki, spila fótbolta, handbolta en
þó sérstaklega körfubolta. Svo höf-
um við líka farið í siglingar og það
er líka frábært. Þetta er rosalega
skemmtilegt námskeið en við verð-
um þó dálítið þreyttir stundum. Við
sofnum oft í bílnum þegar pabbi
og mamma koma að sækja okkur,"
sögðu þeir félagarnir og höfðu svo
ekki tíma til að rabba lengur við
blaðamennina.
Vjtakóngurinn!
í hinum enda malarvallarins á
Hlíðarenda var Atli Eðvaldsson að
leiðbeina 8-9 ára krökkum. Víta-
keppni var nýafstaðin og voru Atli
og krakkarnir sammála um að
Magnús Guðjónsson yrði krýndur
vítakóngur.
„Ég æfi fótbolta með Val,“ sagði
Magnús og vár blóðrjóður af feimni
að vera útnefndur vítakóngur af
sjálfum Atla Eðvaldssyni.
„Að sjálfsögðu er ég Valsari og
pabbi er Valsari líka, spilaöi hand-
bolta með Val í gamla daga. Þetta
er ofsalega skemmtilegt námskeið
og í gær fengum við að skoða
slökkvistöðina. Hún er sko flott,"
sagði Magnús.
Nú söfnuðust allir krakkarnir
saman í hóp og svöruöu köllum
Atla: „Hverjir eru bestir?!“ Og það
þarf varla að taka fram hvert svar-
ið var. Þó voru ekki allir á einu
máli um það að Valsmenn væru
bestir. í sjálfu höfuövígi og uppeld-
isstofnun Vals var staddur fulltrúi
frá erkifjendunum, nefnilega KR-
ingur!
Við verðum meistarar - og
viölíka!
„Ég æfi með 6. flokki KR og er í
marki, Við ætlum að verða Reykja-
víkurmeistarar," sagði Sigurgeir
Höskuldsson.
„Og ég er markvörður í 6. flokki
Vals og viö ætlum líka að verða
Reykjavíkurmeistarar,“ sagði besti
vinur Sigurgeirs, Ingvar Þ. Sverris-
son.
Þeir félagar stefna báöir að því
að verða landsliðsmarkverðir og
komast í atvinnumennsku þegar
þeir verða stærri. Þó kysu þeir
helst að reglunum yrði breytt svo
þeir gætu báðir verið í marki lands-
liðsins á sama tíma, því þeir eru
svo góðir vinir.
„Ég bý í vesturbænum og því er
ég KR-ingur," sagði Sigurgeir.
Pabba er alveg sama um íþróttir
svo ég má alveg vera í sumarbúð-
um hjá Val,“ sagði KR-ingurinn
ungi sem sagðist skemmta sér stór-
kostlega með Völsurunum. -ATA
Koili, eða Kolbeinn Kolbeinsson, stóð sig eins og hetja í markinu en
vildi frekar nota lappirnar en hendurnar.
Magnús Guðjónsson varó hálf-
feiminn þegar félagar hans í 8 ára
hópnum útnefndu hann vítakóng
hópsins.
Landsliðsmarkverðir framtiðar-
innar, Ingvar Þ. Sverrisson, niu ára
gamall Valsari, og Sigurgeir Hösk-
uldsson, 10 ára gamali KR-ingur.
Þeir eru svo miklir vinir að helst
vildu þeir láta breyta reglum þann-
ig að þeir gætu báðir verið í marki
landsliðsins í einu!