Dagblaðið Vísir - DV - 17.11.1988, Blaðsíða 16

16
FIMMTUDAGUR 17. NÓVEMBER 1988.
Spurningin
Lesendur
I hvaða sæti heldur þú að
Linda Pétursdóttir lendi í
fegurðarsamkeppninni í
kvöld?
Trausti Harðarson verkamaður: í
sjötta sæti spái ég.
Guðmundur Símonarson veitinga-
stjóri: Hún verður að minnsta kosti
í þriðja sæti.
Björn Jónasson lygafræðingur: Hún
verður í fyrsta sæti, það er engin
spuming. Þetta er svo fallegur Vopn-
firðingur.
Egill Gunnarsson nemi: Ætli hún
verði ekki í svona fjórða sæti.
Lausaganga hrossa við þjóðvegi er viðast hvar bönnuð nú orðið.
Lausaganga hrossa
veldur miklu tjóni
„Ein fjúkandi reið“ skrifar:
Hinn 4. nóv. sl. var ég á leið vestur
í Saurbæjarhrepp í Dalasýslu þar
sem halda átti sundnámskeiö fyrir
börn. Ég var rétt ókomin til Búðar-
dals þegar ég varð fyrir því óhappi
sem ég er mjög ósátt við og varð þess
valdandi að ég skrifa'þetta bréf.
Ég fór sem leiö liggur um svokall-
aðan Heydal, þar sem Brattabrekka
var illfær. Þama var engin hálka á
þessum tíma. Þar sem ég ek þarna í
myrkri um kl. 22 að kvöldi koma á
móti mér 5 hestar, tveir hægra megin
og 3 vinstra megin viö veginn. Ég er
vön akstri úti á landi og hægði ferð-
Óskar Sigurðsson skrifar:
Margir muna eflaust stóm orðin
þeirra ráðherraefnanna í viðræðun-
um um myndun núverandi ríkis-
stjómar þegar þau létu hvað hæst
um yfirvofandi stöðvun atvinnulífs-
ins og að fyrsta verk þeirra myndi
verða þaö að gera ráðstafanir til að
atvinnulífið stöðvaðist ekki, „til þess
að hjólin fæm að snúast,“ eins og
þau kölluðu það.
Nú hefur ríkisstjómin setið nokkr-
ar vikur og enn bólar lítt á þeim „að-
gerðum“ sem hún ætlaði að grípa
til. Fyrirtæki fara frekar á hausinn
en hitt. Fiskvinnslustöðvar em að
stöðvast og sumar hafa þegar stöðvað
rekstur sinn, eins og gerðist á Stöðv-
ina til að vera við öllu búin. Það
skipti hins vegar engum togum að
er ég var rétt komin að hestunum
gengur einn þeirra í veg fyrir bílinn
og engin leið að forða árekstri nema
áð því leyti að ég næ að sveigja að-
eins frá hestinum þannig að ég lendi
aftan á hægri lend hans.
Ég náði að aka á næsta sveitabæ
og þá kom í ljós að bóndinn þar átti
hestana. Fólk fór út tfl að gæta að
hestinum og niðurstaðan varð sú að
hann var ekkert meiddur, aðeins
skrámaður og marinn. Létti mér við
það. Bfllinn var hins vegar í verra
ástandi, hann var skemmdur og htt
arfirði nýlega (kannski dæmigert
vegna nafnsins?) - en ekkert bólar á
úrræðum ríkisstjórnarinnar.
Þessir sömu menn ætluðu að lækka
vexti, þeir ætluðu aö millifæra fjár-
muni frá hinum vel megandi tfl
hinna þurfandi, þeir ætluðu að að-
stoða fyrirtæki sem áttu í erfiðleik-
um og þeir ætluðu að stöðva erlendar
lántökur. En ekkert hefur breyst enn
sem komið er. Allt er að sigla í kaf
og menn í atvinnurekstri sem og á
vinnumarkaðnum yfirleitt eru
komnir í hár saman innbyrðis og
fólk horfir agndofa á hvemig bitist
er um hveija krónu frá hinu opin-
bera eða smugu til undankomu frá
flárvana atvinnufyrirtækjum með
ökufær.
Ég var með dóttur minni, 3ja ára,
og sótti fólkið, sem við ætluðum að
gista hjá, okkur. Daginn eftir hafði
tekist að lagfæra bílinn en aðeins
þannig að hann kæmist suður aftur
og er nú ljóst að tjónið er talsvert eða
um 150 þúsund króna skaði.
Lögreglan í Stykkishólmi hafði tjáð
mér að lausaganga hrossa væri
bönnuð á þessu svæði og sagði að
bóndinn myndi sektaður og bætti við
aö svona slys kæmu of oft fyrir á
þessum stað. - Tjónið yrði ég þó því
miður að bera ein. - Er ég hafði sam-
bandi við tryggingafélag mitt var
uppsögnum starfsfólks og samdrætti
í rekstri.
Fólk á landsbyggðinni, einkum það
sem vinnur að framleiöslu tfl útflutn-
ings eins og í frystihúsunum, vonar
í lengstu lög aö einhverju verði bjarg-
að. En aðgerðirnar láta á sér standa.
Hvar eru þær? - Liggja þær kannski
í skjalabunkanum sem bíður um-
fjöllunar á Alþingi og fæst ekki rædd-
ur vegna stuðningsleysis, bunkanum
sem hefur að geyma bráðabirgðalög-
in um afnám samningsréttar og fjár-
lögin sem staðfesta hallarekstur rík-
isins um 4 mflljarða króna og á að
dreifa á herðar launafólksins?
staðfest að ég yrði að bera tjónið þar
sem löggjöfln væri þessi. Var mér
bent á að tala við FÍB, sem ég og
geröi, en þar var sömu sögu að segja.
Mér finnst engan veginn hægt að
réttlæta svona löggjöf. - Lausaganga
hrossa er bönnuð á þessu svæði en
ég verð að bera allt tjónið, bara af
því að einhver bóndi gætir hrossa
sinna ekki nógu vel! Mesta mildi var
að ekki fór verr því að hefði ég ekki
náð að sveigja til hliðar, hálfpartinn
út af veginum, hefði ég lent á hestin-
um miðjum og þá værum við mæðg-
urnar sennilega hvorugar til frá-
sagnar.
Farinn af
þingi!
Kristján P. skrifar:
„Sami grautur í sömu skál,“
segjum viö stundum þegar stjóm-
málamenn okkar ber á góma
enda má oft með sannni segja að
þeir séu hver öðrum líkir og úr-
ræöin þeirra öll á sömu bókina
lærð. Ekki er t.d. sjónarmunur á
„vinstri stjórn“ Steingríms Her-
mannssonar og „hægri stjóm“
Þorsteins Pálssonar.
Mér þótti því gaman og raunar
tíðindum sæta þegar nýr þing-
maður, Ásgeir Hannes Eiríksson,
tók sæti á Alþingi. Ég sá ekki
betur en þar fseri ioksins ungur
maður með ákveðnar skoðanir
og harður á sinni meiningu og er
ég þó engan veginn sammála
honum, a.m.k. á sumum sviðum.
Það virtist líka fara um aðra þing-
menn og -konur á Alþingi þegar
þessi kraftmikii liðsauki bættist
í hópinn. Það er nú fyrir mestu
að gusti um sali þeirrar stofnun-
ar, núna á þessum síðustu og
verstu tímum lognmollu og doða
- gusti eins og í gamla daga.
Þaö var því eins og tímanna
tákn, þegar ég hringdi niður á
Alþingi í gærdag tfl að þakka
Ásgeiri Hannesi fyrir rösklega
framgöngu og hvefja hann tfl
frekari dáöa, aö mér var sagt að
hann væri farinn út af þingi og
hættur. Mér fannst þetta tákn-
rænt fyrir okkar tíma.
Sennflega hefðu Jónas frá
Hriflu, Héöinn Valdimarsson og
Ólafur Thors aldrei náð kjöri á
þing í dag eða veriö sendir heim
eftir nokkra daga um leið og sást
aö eitthvaö var í þá spunniö.
„Fólk, sem vinnur að framleiðslu, vonar í lengstu lög aö einhverju verði bjargað," segir hér m.a.
„Til þess að hjólin fari að snúast“:
Hvar eru aðgerðirnar?