Dagblaðið Vísir - DV - 11.03.1989, Qupperneq 22

22
LAUGARDAGUR 11. MARS 1989.
AÐALFUNDUR
Aðalfundur Verzlunarmannafélags Reykjavíkur
verður haldinn miðvikudaginn 15. mars, kl.
20.30 að Hótel Sögu, Átthagasal.
Dagskrá: Venjuleg aðalfundarstörf.
Verzlunarmannafélag Reykjavíkur
HUSVERNDARSJOÐUR
REYKJAVÍKUR
Á þessu vori verða í þriðja sinn veitt lán úr Húsvernd-
arsjóði Reykjavíkur. Hlutverk sjóðsins er að veita lán
til viðgerða og endurgerðar á húsnæði í Reykjavík
sem sérstakt varðveislugildi hefur af sögulegum eða
byggingarsögulegum ástæðum.
Umsóknum um lán úr sjóðnum skulu fylgja greinar-
góðar lýsingar á fyrirhuguðum framkvæmdum, verk-
lýsingar og teikningar eftir því sem þurfa þykir.
Umsóknarfrestur er til 15. apríl 1989 og skal umsókn-
um, stíluðum á Umhverfismálaráð Reykjavíkur, kom-
ið á skrifstofu garðyrkjustjóra, Skúlatúni 2, 105
Reykjavík.
LAUSAR STÖÐUR
Með skírskotun til 3. og 6. gr. laga nr. 18/1988, um
Háskólann á Akureyri, eru eftirtaldar stöður við skól-
ann hér með auglýstar lausar til umsóknar:
1. Staða rektors.
2. Staða skrifstofustjóra.
Laun samkvæmt launakerfi starfsmanna ríkisins.
Umsóknir, ásamt rækilegum upplýsingum um
menntun og störf, skulu sendar menntamálaráðu-
neytinu, Hverfisgötu 6, 150 Reykjavík, fyrir 5. apríl
nk.
Menntamálaráðuneytið,
7. mars 1989
Smáauglýsing
í Helgarblað
þarf að berast
fyrir kl. 17
föstudag!!!
27022
Ómar Ragnarsson: Eini maðurinn í Sjónvarpinu sem treysti sér lengra í tvísýnu veðri til að afla frétta heidur
en að dyrum Alþingishússins.
Innum annað
og útum hitt
Stundum þegar ég er búinn aö
horfa á fréttimar í Sjónvarpinu
verður mér hugsaö til Ómars Ragn-
arssonar; hvað skyldi hann Ómar
kaliinn vera aö gera núna? Leiðin-
legt að hann skuli vera hættur að
bjóða manni með sér í flugferð út
á land í kvöldfréttatímanum; eigin-
lega eini maðurinn i Sjónvarpinu
sem treysti sér lengra í tvísýnu
veðri til að afla frétta heldur en að
dyrum Alþingishússins. Ég sakna
hans.
En þótt ég sé íhaldssamur og
sakni Ómars finnst mér rétt að taka
fram, að ég er langt frá því að vera
svo íhaldssamur að ég sakni allra
sem hætta á Sjónvarpinu. Nema
síður sé.
Gamall Kínverji stakk upp á eftir-
farandi tilraun handa þeim sem
telja sig ómissandi:
„Takið vaskafat og fyllið það af
vatni. Stingið síðan vísifingri upp
að þriðja köggli ofan í vatnið og
haldið fingrinum kyrrum í vatninu
litla stund. Takið síðan fingurinn
hægt og varlega upp úr vatninu og
gaumgæfið holuna sem hann skilur
eftir sig. Útfrá ummáli og dýpt hol-
unnar getiö þið síöan reiknað út
hversu ómissandi þið eruð.“
Spaugsamir menn Kínverjar.
Og ekki nóg með að Ómar sé far-
inn heldur var maður að heyra að
Stöð 2 sé búin að kaupa Hall Halls-
son líka. Ansans ári hlýtur að vera
gaman að eiga svona mikla pen-
inga.
Alveg væri ég til í það, ef ég vissf
ekki aura minna tal, að hætta að
glápa á fréttir í sjónvarpi og kaupa
mér dálítinn hóp tískuklæddra
fréttamanna í staöixm og láta þá
sjálfa koma heim til mín í kvöld-
kaffi og segja mér fréttir.
Fréttimar eru náttúrlega meira
og minna þær sömu frá degi til
dags: Þaö er ýmist veriö að stofna
fyrirtæki eða setja þau á hausinn;
stundum týnast menn og stundum
finnast þeir aftur; stundum fiskast
og stundum ekki; stundum er
Bogdan Kóvalsík þjóðhetja og
Fjölmiðlaspjall
Þráinn Berteisson
stundum ekki; og alltaf stendur til
að bæta kjör þeirra sem lægst hafa
launin.
Sama gutl í sama nóa. Mestan-
part. En auðvitaö eru til ráð við
þessu ærandi tilbreytingarleysi
fréttaima eins og öllu öðru. Til
dæmis á að líta svo á að fréttimar
sjálfar skipti ekki höfuðmáli - held-
ur hvemig þær em sagðar.
Ef ég væri moldríkur gæti ég
komið mér upp stóði úrvalsfrétta-
manna. Ég mundi fá ElsuLundtil
að sníða þeim stakka eftir vexti
annaöhvort frá Sævari Karli eða
Sjóklæðagerðinni. Þá gæti ég farið
í símann þegar suðan væri komin
upp á kartöflunum og hringt í
fréttastofuna mína og spurt:
„Jæja, emö þið ekki með eitthvaö
æðisgengið í fréttum?"
„Onei, ekki er það nú beinlínis.
Hins vegar erum viö í vandræðum
með alþingismajm hérna."
„Er hann ...T‘
„Neinei! Segist meira að segja
vera á móti bjómum þótt hann
hafi greitt honum atkvæði. Hann
er bara oröinn alveg óður útaf því
að hafa ekki komist í fréttimar í
háa herrans tíö, svo að hann er til
í að segja hvað sem er.“
„Eins og hvað?“
„Eins og til dæmis að ekki sé
ástæða fyrir lagmetisiðnaðinn að
óttast Grænfriðunga, því næst
muni þeir snúa sér að því að bjarga
niðursoðinni rækju frá útrýmingu
í Þýskalandi. Og sem aukanúmer
býðst hann meira að segja til að
hlekkja sig við niðursuðudós."
„Emö þið ekki með eitthvað ann-
að skemmtilegt?"
„Bara nokkra ráðherra seni em
reiðubúnir að reyna sig enn einu
sinni við íslandsmetið í að teygja
lopa. Og svo auðvitað Utlu karla-
söngsveitina frá ASÍ og VSÍ og
BSRB og BHM og LÍÚ og dillidó.“
„Em þeir búnir að æfa nýtt núm-
er?“
„Nei, ég held þetta sé að lang-
mestu leyti sama prógramið og þeir
vom með í gærkvöldi og í fyrra-
kvöld."
„Er þá ekki eitthvað að frétta úr
menningarlífinu?“
„Menningarhvað?"
„Sleppum því. En Ómar? Getur
hann ekki kíkt við hjá mér með
einhvem skemmtilegan kall eða
kéllingu?"
„Hann er búinn aö vera veður-
tepptur $ Hornbjargsvita dögum
saman, og vitavörðurinn segir að
hann sé búinn að vera óttalega
daufur og niðurdreginn síðan
hvítabimirnir Nonni og Manni
gleyptu farsímann hans og mynda-
vélina." ,
„Jæja, úr því að það er ekkert að
frétta, ætli ég gefi ykkur þá ekki
bara frí í kvöld og spjalli við fjöl-
skylduna í staðinn."
„Þaö er ómögulegt. Viltu ekki að
við sendum Hall til þín?“
„Kann hann einhverjar fréttir?"
„Nei. En hann gæti teflt við þig.“
„Sama og þegiö.“
„Vertu blessaður, Þráinn. Við
tölumst við aftur annaökvöld."
„Segjum þaö, Páll Bogi. Engar
fréttir em góðar fréttir. Vertu
blessaöur." -Þráinn Bertelsson