Dagblaðið Vísir - DV - 08.07.1989, Síða 27

MUGARDAG5JR)g.1 Stlhí' Í989.
39
& .? íy >* jí. >, ~ " !•! v i1 '■>■ M M!
Sigi var í ein 18 ár einn fremsti
atvinnumaöur Þjóðverja í knatt-
spymu og efnaðist vel á þessum
tíma. Samkvæmt heimildum blaðs-
ins á hann stóreignir í Þýskalandi
sem hann hefur haft ærinn starfa
við undanfarin ár.
Aðspurður hvort hann væri rík-
ur yppti hann bara öxlum og sagði:
„Hvað er að vera ríkur? Jú, ég
hafði gott upp úr fótboltanum á sín-
um tíma en ríkidæmi er afstætt."
Tilboðið frá tyrkneska liðinu Gal-
atasary hljóðaði upp á tæpar níu
milljónir króna í árslaun, auk ann-
ars konar fríðinda. Þau laun eru
með því besta sem knattspyrnu-
þjálfarar í Evrópu fá. Voru það
launin sem réðu ferðinni hvað
hann varðaði?
Sigi hugsar sig um og verður
svarafátt.
„ Já og nei. Þetta er fyrst og fremst
skemmtilegt tækifæri," svaraði
hann. „Þetta er eitt besta félagshð
Evrópu í dag og hefur staöið sig
mjög vel.“
Sigi hefur verið talsvert gagn-
rýndur fyrir áð fylgjast ekki nóg
með íslenskri knattspyrnu og
deildarliðunum. Hann hefur held-
ur ekki búið hér fyrir utan fyrsta
sumarið sem hann tók við landslið-
inu. Þá fylgdist hann vel með og til
stóð að nota hann til að leiðbeina
þjálfurum og fleira. En þegar til
kom reyndist áhuginn ekki vera
mikill fyrir því að hann skipti sér
af knattspymunni hér fyrir utan
það að stjórna landsliðinu. En svo
hafa heyrst gagnrýnisraddir frá
félögunum um að hann sinni þeim
ekki nóg.
Þumbaralegur
og fúll
Einn viðmælandinn orðaði það
svo að hann væri þumbaralegur
og fúll í garð íslenskra knatt-
spymumanna annarra en þeirra
sem væru með honum í landshð-
inu. Svo er annar sem sagði að
hann einbhndi ahtof mikið á at-
vinnumennina, aðrir kæmust
hreinlega ekki að.
„Hann er það hlédrægur að það
er spuming hve vel hefði verið
hægt að nýta hann meira en hefur
verið gert. Hlédrægnin háir honum
mjög,“ segir Gylfi Þórðarson, for-
maður landshðsnefndarinnar, en
að ósekju hefði hann mátt vera ívið
meira héma. Hann getur verið
ákaflega stífur og ósveigjanlegur
en þegar maður kynnist honum og
kemst inn fyrir skehna getur hann
verið skemmtilegur og fuhur af
„Þetta eru mínir strákar. Ég elska þetta lið. Þeir hafa gefið mér mjög mikið,“ segir Siegfried Held.
húmor. Þeir leikmenn sem hafa
komist inn í hðið era þar. Það er
erfitt að komast inn í liðið hans en
þaö er líka erfitt að detta úr því.“
Ath Eðvaldsson telur hann hafa
verið óragan við að hleypa nýjum
ungum strákum inn í hðið og segir
að það hefðu ekki margir gert.
„Þeir strákar sem hann hefur
tekið nýja inn í hðið hafa svo stað-
ið sig eins og hetjur,“ segir Ath,
„hann veit alveg hvað hann er að
gera. Hann er með eindæmum
skipulagður. Það er aht skipulagt,
meira að segja þegar hann blikkar
augunum."
En um íslenska knattspyrnu seg-
ir Sigi:
„íslensk knattspyrna er í mjög
sérstakri aðstöðu. Hér er aðeins
leikin knattspyrna í 4 mánuði á
ári. Því er ekki hægt að búast við
að hér séu toppspilarar á hveiju
strái. Á íslandi em bara áhuga-
mannahð og koma leikmennirnir
eftir langan vinnudag th æfinga og
keppni. Erlendis gengur aht líf
knattspymumannsins út á bolt-
ann. Hann hugsar, lifir, hvhist og
borðar fyrir fótboltaxm. En ég hef
mikla trú á að nokkrir ungir strák-
ar héma geti náð langt í knatt-
spymu ef þeir bara æfa sig nóg
og einbeita sér að íþróttinm.
Ég man nú ekki nöfn þessara
phta en get nefnt th dæmis tvíbur-
ana frá Akranesi (Arnar og Bjarka
Gunnlaugssyni). Þeir virðast hafa
aht í það að verða toppleikmenn.
Svo er bara að sjá hvemig þessir
ungu strákar vinna úr hæfheikum
sínum. Það kemur margt annað inn
í en bara tæknileg geta. En þetta
„Hjá honum er allt skipulagt, meira
islenska landsliðsins, sem hér sést
að segja þegar hann blikkar augunum," segir Atli Eðvaldsson, fyrirliði
ásamt Siegfried og Sigurði Jónssyni.
er ekkert sem kemur af sjálfu sér
heldur er þetta erfið vinna.“
Þetta eru
mínir strákar
Það fer ekki á milli mála að Sigi
hefur líkað vel að starfa með ís-
lenska landshðinu. Hann ítrekar á
meðan á spjallinu stendur, það sem
hann hefur sagt áður, að hann elski
þetta hð. Það er auðheyrt á honum
að íslensku landshðsstrákamir
hafa gefið honum mikið.
„Ég hef átt yndislega tíma héma.
Ég ht á landsliðsstrákana sem mína
eigin stráka. Þeir leggja mjög hart
að sér. Það hafa allir verið thbúnir
að leggja mikið á sig í hvert sinn
er við hittumst. Það hefur verið
frábært. Þess vegna höfum við get-
aö lagt mikið í að mæta sterkum
hðum og hefur okkur vegnað ágæt-
lega. En ahtaf má gera betur. Ég
hef margra ára reynslu í fótbolta
en hef vart rekist á hð sem hefur
eins mikinn baráttuvhja og ís-
lenska hðið. Núna erum við í und-
ankeppninni fyrir heimsmeistara-
mótið og tel ég okkur eiga jafn-
mikla möguleika og hvert annað
hð. Ég á örugglega eftir að sakna
íslensku strákanna en þó ekki
strax þar sem við erum ekki hættir1
aö starfa saman,“ segir Sigi.
Aðspurður hvort einhver einn
ísienskur leikmaður skeri sig úr
hvað varðar hæfileika kveðst hann
ekki geta svarað því.
„Það er' eins og að vera beðinn
að svara því hvert barna minna ég
elskaði mest. Ég get ekki gert upp
á mihi þeirra. Þetta eru ólíkir
strákar og hver með sinn sérstaka
hæfileika. Saman mynda þeir góða
heild,“ segir Sigi.
„Þegar ég kom hingað fyrst sá ég
að þeir léku enskan fótbolta og
stundum var bara sparkað og rutt.
En minn fótbolti er öðruvísi. Ég
reyni að útskýra vel tæknhegu
hliðina. Það þarf að nota „kolhnn“
í þess konar fótbolta ekki síður en
kraftinn og lætin. Ég lagöi mest upp
úr því aö strákamir æfðu sig í að
halda boltanum lengur og breyta
hraðanum í leiknum.“
Sigi kveðst ekki þekkja tyrknesk-
an fótbolta mikið fyrir utan að
hann þekkir dáhtið th tyrkneska
landshðsins.
„En ég hef ekki hugmynd um
hvemig fótbolti er leikinn úti hjá
hðunum. Það verður bara að koma
í ljós.“
Fjölskyldan,
tennis og skídi
Á meðan Sigi hefur stjómað ís-
lenska landshðinu hefur hann haft
ágætis tíma th að sinna áhugamál-
um sínum sem hann segir vera fjöl-
skylduna og tennis. Einnig hefur
skíðaíþróttin tekið talsvert af tóm-
stundum hans. Hann rabbar í góða
stund um tennis sem hann segist
vera nokkuð sleipur í. Wimbledon-
mótið á hug hans þessa dagana og
auðvitað em það Þjóðveijamir
Graf og Becker sem hann bindur
mestar vonir við. Tvítugur sonur
hans þykir orðinn meira en efn-
hegur í tennis en hann gaf aha
drauma um að ná langt í fótbolta
upp á bátinn þegar hann var aðeins
14 ára. Þá sleit hann hðböndin í
öðrum ökklanum og þá er hægt að
gleyma öhum stórum draumum á
fótboltavellinum segir Sigi. Eins og
hann segir verður aht að vera fuh-
komlega í lagi. Nú er fjölskyldan
væntanlega í óða önn að búa sig
undir flutningana suður th Tyrk-
lands. En Sigi tekur þar th starfa
um miðjan júh. Hann segist hlakka
th að komast í meiri hita og segir
suðrænt loftslag eiga vel við sig.
„Það er auðvitað visst rót sem
fylgir því þegar einhver hættir
störfum en það kemur ahtaf maður
í manns stað,“ segir Ath.
Aðrir viðmælendur héldu að það
yrði ekki erfitt að finna nýjan þjálf-
ara fyrir íslenska landshðið.
Landshð íslands hefur vakið mikla
eftirtekt vegna góðrar frammi-
stöðu, því er það áht manna að það
verði eftirsóknarvert að fá að kom-
ast hingað og þjálfa hðið.
„En hann á örugglega eftir að
sakna okkar,“ segir Ath. „Ég hef
sagt við hann að eigi hann einhvem
tíma eftir að skrifa 400 síðna ævi-
sögu verði 350 síður um íslenska
landshðið."
Texti: Rósa Guðbjartsdóttir
£
*
£
&
£
&
&
*
&
*
£
*