Dagblaðið Vísir - DV - 19.05.1990, Page 27

LAUGARDAGUR 19. MAI 1990.
Einhver hafði rangt við í þessu spili. Aðalsteinn Jörgensen og Jón Baidursson, bridgespilarar, að spila eitthvað annað en bridge
DV-mynd Brynjar Gauti
góðan árangur í tvímenningnum
slógu þeir til og lentu síðan í íjórða
sæti í sveitakeppninni ásamt tveim-
ur Bretum. Annar þeirra er heims-
meistari kvenna í bridge, Kitty Bet-
he, en hinn er Andrew Robson sem
þykir einhver efnilegasti bridgespil-
ari í Englandi.
Framan af gekk þeim mjög vel í
sveitakeppninni og voru í fyrsta sæti
fyrir síðasta leikinn. En hvað fór
úrskeiðis í síðasta spilinu?
„Við spiluðum mjög vel, vorum
með góða samninga en legan í spilun-
um var slæm og því fóru þessir góðu
samningar í vaskinn," sagði Aðal-
steinn. „Ef spilin hefðu legið eðlilega
heföum við unnið leikinn auðveld-
lega.“
„Við vorum bara seinheppnir,"
skýtur Jón inn L „Leikirnir eru mjög
stuttir og því getur allt gerst. Við
vorum að gera rétta hluti en þeir
gengu bara ekki upp í þessum leik.“
Líkamlegt ástand
skiptir máli
Æfingar fyrir stórmót taka mikinn
tíma. Ekki fer hann allur í að spila
heldur einnig í að skoða spil, aíbrigði
og sagnir. Líkamlegt ástand skiptir
ekki minna máli því á því byggist
úthcddið.
„Á íslandsmótinu um páskana
gekk okkur frekar illa og við lentum
í þriðja sætinu. Þegar við fórum að
skoða spilin í heild var ljóst að við
glutruðum ýmsu niöur þegar leið á
mótið. Engu var um að kenna öðru
en þreytu og erfiðu líkamlegu ásig-
komulagi því við höfðum æft mjög
vel,“ sagði Aðalsteinn. „Þess vegna
' ákváðum við að leggja meiri áherslu
á líkamsræktina fyrir bandaríska
mótið en það hefur örugglega komið
okkur til góða.“
Ekki æíði parið líkamsræktina
saman enda ekki nauðsynlegt. Aðal-
steinn fór í sund daglega og synti
20-30 ferðir en Jón æfði í líkams-
ræktarstöð. Þeir höfðu mánuð til að
byggja sig upp og náðu þokkalegum
árangri.
„Þetta er ósköp einfóld staðreynd.
Illa á sig kominn líkamlega hefur
maður ekkert úthald við borðið
vöðvabólga, streita og þreyta draga
úr einbeitingarhæfninni og allt í einu
fer maður að gera vitleysur sem eiga
ekki að geta gerst,“ sagði Aðalsteinn.
Fimm ár saman
Jón og Aðalsteinn hafa veriö sam-
an í sveit Flugleiða í fimm ár en byrj-
uðu að spila sem par í september síð-
astliðnum. „Kerfiö, sem við spiluð-
um þarna úti, höfum við oft notað
saman áður. Þótt við höfum verið par
í þetta stuttan tíma þekkjum við vel
hvor annan. Bridgespilarar hérlend-
is eru margir en þekkjast mjög vel
innbyrðis. Því skiptum við oftar um
félaga en gerist hjá öðrum þjóðum
sem ekki hafa jafngóða aðstöðu,“
sagði Jón.
Mikill áhugi
hér á landi
Bridge á sér marga fylgismenn hér-
lendis og á mótum er yfirleitt fullt
hús áhorfenda en erlendis eru aðeins
örfáar hræður sem fylgjast með mót-
um. Til marks um áhugann hér á
landi má nefna að 3.500 manns víðs
vegar af landinu keppa um þátttöku-
rétt á íslandsmótinu.
„Spennan og félagsskapurinn gera
bridge mjög skemmtilegt," sagði Að-
alsteinn. „Spennan nær hámarki í
mótum þegar spilað er til úrslita um
verðlaunasæti og allt getur gerst.“
Byrjuðu snemma
Þeir félagar hafa spilað bridge í
nokkur ár en Jón hefur þó flmm ára
forskot á Aðalstein. Aðalsteinn er
þrítugur en Jón 35 ára og eru þeir
því á besta aldri fyrir bridgeið. Báðir
eiga þeir marga titla að baki og verð-
launagripirnir eru í röðum á heimil-
um þeirra, stórir og litlir, gler, post-
ulín og silfur.
Aðalsteinn byrjaði að spila bridge
á fyrstu árum sínum í menntaskóla.
„Ég var einn af þessum nemendum
sem gerðust utanskóla þegar spilið
var farið að eyðileggja mætinguna,"
sagði Aðalsteinn og hló. „Árið 78-79
var ég kominn á kaf í þetta og hef
varla litið um öxl síðan. Mér tókst
að klára menntaskólann en flosnaði
úr Háskólanum vegna spilamennsk-
unnar.“ Aðalsteinn á myndbanda-
leigu á Selfossi og segir hentugt að
vinna sjálfstætt þegar mikill tími fari
í æfingar og keppni.
Jón segist hafa stillst mikið í spila-
mennskunni og nú orðið fari ekki
eins mikill tími í spilin og áður. Hann
lauk prentnámi á sínum tíma, starf-
aði við prentverk í nokkur ár en hef-
ur síðustu árin starfað viö bókhald
hjá Flugleiðum.
„Ég byrjaði að spila af alvöru sum-
arið 1972. Þegar allir aðrir lágu yfir
skákum heimsmeistaranna, Fischers
og Spasskí, rýndi ég í spilin. Áður
hafði ég teflt mikið og meðal annars
tekið þátt í íslandsmótinu í skák,“
sagði Jón og kímdi. „Ég missti ekki
mikið úr skóla því ég hætti eiginlega
öllu skólanámi í barnaskóla þegar
ég datt í skákina."
Spilar við frúna
Spilamennska og æfingar eru að
meðaltali þrisvar í viku. Fyrir utan
það spila þeir ekki mikið en Aðal-
steinn þó stöku sinnum við frúna,
Guðlaugu Jónsdóttur. Á vissan hátt
kynnti bridgeið þau því þau hittust
á helstu mótum hér áður fyrr. „Við
höfum keppt saman stöku sinnum
og síðast lentum við í þriðja sæti,“
sagði Aðalsteinn.
Kona Jóns er Elín Guðný Bjarna-
dóttir og ekki vildi hún viöurkenna
að hún spilaði bridge af einhverju
viti. „Hún þykist engan áhuga hafa
en bak við tjöldin stjórnar hún liðinu
í gegnum mig,“ sagði Jón stríðnis-
lega.
Þau voru öll sammála um það at-
riði að þegar bridge væri spilað af
alvöru þyrftu bæði hjónin að hafa
áhuga því oft á tíðum væri þetta
tímafrekt áhugamál. Einu sinni tók
Jón saman þá tíma sem fóru í spila-
mennskuna, æfingar og mót hér
heima og úti og reyndust þeir vera
72 á mánuði að meðaltali. Þetta var
það ár sem Jón spilaði mest en síðan
hefur dregið úr þessu enda maðurinn
í fullri vinnu.
Vitleysurnar
keðjuverkandi
En það gengur ekki alltaf vel í
bridgeinu og spilarar eiga sínar
slæmu stundir líka. „Það er í lagi þó
illa gangi ef verið er að gera rétta
hluti en þegar maður gerir hverja
vitleysurta á fætur annarri þá fer að
versna í því,“ sagði Jón og Aðal-
steinn tók undir þetta atriði. „Oft
verða vitleysurnar keðjuverkandi og
það vitum við og reynum að forðast
mistökin. í bridge hefur heppni mjög
mikið að segja, miklu meira en i
skák. Stórmeistari í skák vinnur ný-
liða auðveldlega en í bridgeinu getur
nýliði unnið meistara ef stuðið er
allt hans megin."
Jón og Aðalsteinn taka sér frí núna
frá bridgeinu en stefna á ólympíumót
í Sviss í september. „Nú ætla ég að
snúa mér að golfinu,“ segir Jón. „Ef
við tökum þátt í ólympíumótinu byrj-
um við æfingar í júlímánuði og ekki
síðar en í ágúst.
Zia hvatti okkur
Á Cavendish-mótinu spiluðu marg-
ir frægir kappar og má nefna nöfn
eins og Zia Mahmood en hann sigr-
aði í einmenningskeppninni og fékk
sem svarar 2 milljónum íslenskra
króna í verðlaun. Þeir spiluðu tvi-
svar við Zia í sveitakeppninni og í
fyrra sinnið vann sveit Zia með 28-2
en í síðara sinnið sigraði sveit íslend-
inganna 23-7.
Þegar þeir voru spurðir um sinn
uppáhaldsspilara nefndu þeir báðir
nafn hans.
„Zia er stórkostlegur spilari og
mikill og sterkur persónuleiki,“
sagði Aðalsteinn.
Þeir höfðu báðir spilað við Zia áður
og á móti í Brighton lýsti Zia því yfir
að hann treysti sér til að spila með
Jóni upp á hvaða upphæð sem væri
og hvar sem væri í heiminum.
„Zia á mikinn þátt í velgengni okk-
ar, á því er enginn vafi. Hann kom
hingað til lands árið 1987 og spilaöi
á bridgehátíðinni," sagði Jón. „Við
spjölluöum svolítið við hann og hann
gaf okkur það sjálfstraust sem til
þurfti því hann sagði að við, íslensk-
ir bridgespilarar, værum alveg nógu
góðir og miklu betri en árangur hefði
gefið til kynna.“
íslenska landsliðið haföi þrisvar
hafnað í þessu séríslenska 16. sæti,
árin 1981,1982 og 1983. Árið 1987 náði
þaö fjórða sætinu og lenti síðan aftur
í 16. sætinu árið 1989. „Hann sagðist
bara ekki skilja af hverju við værum
aljtaf í sextánda sætinu því við vær-
um miklu betri,“ sagði Aðalsteinn.
„Keppnisreynsla skiptir miklu máli
á svona sterkum mótum en sjálfs-
traustið verður að vera í lagi,“ sagði
Jón. „Við höfðum engu að tapa en
allt að vinna svo við spiluðum af-
slappað. Ef við förum aftur að ári
verður erfiðara að uppfylla þær
væntingar sem til okkar verða gerð-
ar.“ -JJ