Dagblaðið Vísir - DV - 01.03.1993, Blaðsíða 12

12
MÁNUDAGUR1. MARS1993
Spummgin
Notar þú
ullarnærföt?
Flosi Sigurðsson: Nei, ég þarf þess
ekki.
Fanney Jónasdóttir: Nei.

Elísabet Finnbogadóttir: Nei, en ég
gerði það þegar ég var lítil.
Sylvía Þorsteinsdóttir: Nei, það er
engin þörf á því.
Ægir Ólafsson: Nei, því miöur. Ég
hef ekki efni á þeim.
Rakel Jónsdóttir: Nei.
Lesendur
Um vistheimil-
ið í Breiðuvík
Björn Loftsson skrifar:
Skömmu eftir 1950 var sett á stofn
í Breiðuvík í Rauðasandshreppi A-
Barðastrandarsýslu, heimili fyrir
unga drengi, sem höfðu framið afbrot
af ýmsu tagi og tahn þörf á, af yfir-
völdum barnaverndarmála, að vista
fjarri heimilum sínum um lengri eða
skemmri tíma. Um og eftir 1960 veitti
ég, sem þessar línur rita, Breiðuvík-
urheimihnu forstöðu í nokkur ár.
Fyrir alhöngu heyrði ég sagt frá
því að í útvarpi hafi verið talað um
vistheimihð í Breiðuvík og því lýst
fremur hla. Og fyrir stuttu síðan var
mér tjáð að á einni útvarpsstöðinni
hefði verið hrakleg lýsing á meðferð-
inni á drengjunum í Breiðuvík'. Ég
held að ég hafi séð um þetta heimili
lengur en nokkur annar og ég kann-
ast ekki við að það hafi verið farið
hla með drengina þar. Nú er hver
blindur í eigin sök. Lengst af þeim
tíma sem ég var í Breiðuvík voru
ráðskonur þar þær Amdís Magnús-
dóttir frá Bæ og Erla Hafhðadóttir
frá Patreksfirði. Ég veit að alhr sem
þekkja þessar konur eru sannfærðir
um að þær hefðu aldrei hðið það að
iha hefði verið farið með böm eða
unglinga sem þær áttu að hafa um-
sjón með. Og ekki ber það vott um
iíla meðferð þegar eitt helsta vanda-
máhð hjá mér var hvað drengimir
sóttu mikið í aö koma þangað aftur
eftir að vistun þeirra lauk.
Ég reyndi eftir fóngum að hjálpa
Vistheimilið í Breiðuvík.
þeim og tók við þeim eftir mætti þótt
aðstæður th þess væm raunar ekki
fyrir hendi. Varla hefðu sömu dreng-
imir komið sumar eftir sumar, ef iha
hefði verið með þá farið. Vistheimihð
í Breiðuvík var líka líkt og sérhvert
stórt sveitaheimih. Drengimir lög-
uðu sig enda fljótt að anda og aðstæð-
um sem ríktu á heimihnu og voru
því ekki erfíðir í umgengni.
Ég þekki ekki th í Breiðuvík nema
þann tíma þegar ég var þar. Þó veit
ég að ekki var iha farið með dreng-
inga hjá þeim sem voru þar næst á
undan mér og eftir. En engar fregnir
hef ég haft af hlri meðferð á þeim
eftir að ég fór burtu, fyrr en í útvarp-
inu og iha þekki ég til ef umræða
hefði ekki skapast um slíkt fyrr, ef
svo hefði verið. Það sem mér þótti
verst var að ekkert var gert fyrir
drengina eftir að þeir fóm frá
Breiðuvík. Ef þeim hefði verið hjálp-
að áfram held ég að árangurinn af
dvöl þeirra þar hefði ekki látið á sér
standa. Þar sem mér þykir hahað
réttu máh í fyrmefndum frásögnum
en máhð mér nokkuð skylt taldi ég
rétt að segja frá því sem ég veit sann-
ast og réttast, svo þeir sem á hafa
hlýtt fái ekki ranga mynd af því
starfi, sem þar var unnið, oft og iðu-
lega við mjög erfiðar aðstæður.
íslamar um heim allan
H.I. skrifar:
Evrópuþjóðimar virðast ekki geta
komið stríðshijáðum minnihluta-
þjóðum fyrmm Júgóslavíu th aðstoð-
ar að neinu marki. Treyst er á íhlut-
un Bandaríkjamanna, sem em tregir
th að blanda sér í málin sem eðhlegt
er. Maður hefði haldið að flugvélar
Evrópuþjóða gætu jafn auðveldlega
flogið með hjálpargögn th hinna
hrjáöu íbúa Bosníu og flugvélar
Bandaríkjamanna.
Evrópumenn vhja fremur deha um
hveijir eigi þama mesta sök. Þeir
þora ekki að láta th skarar skríða
gegn herskáum Serbum. En stríðið í
Júgóslavíu snýst hins vegar mestan
part um það hvort íslamar eigi að fá
sömu réttindi á þessu svæði og aðrir
þjóðflokkar. Nauðganir á konum á
svæðum íslama virðist vera þáttur í
því að útrýma þessum þjóðflokki.
Margir em undrandi á að nokkur
skuh taka mark á Serbum. Þeir eiga
þó talsmenn utan Júgóslavíu, vegna
óttans um að íslamar séu að koma
sér fyrir í Evrópuríkjunum.
Þess má raunar sjá stað í mörgum
löndum Evrópu, ekki síst í nærhggj-
andi ríkjum fyrmrn Júgóslavíu,
Búlgaríu og Rúmeníu. En við getum
htið okkur nær. Á Norðurlöndunum
öllum hafa íslamar komið og sest að,
löglega og ólöglega. Þeir hafa sett upp
smáfyrirtæki, t.d. veitingarekstur og
unnið upp hóp viðskiptavina. ísland
er þar ekki undanskihð. Linkind
ráðamanna margra Evrópuríkja á
rætur að rekja th hræðslu við út-
breiðslu íslama í ríkjunum. Það
sæmir hins vegar ekki Evrópumönn-
um að þurfa enn einu sinni að sækja
hðsstyrk vestur um haf til að stöðva
landvinninga og stríðsglæpi í túnfæt-
inum.
Vinnumarkaðuriim og þjóðfélagið:
Konurnar bera mesta ábyrgð
Magnús E. Hansen skrifar:
Nú, þegar atvinnuleysi er meira en
áður, er ekki úr vegi að hugsa th
baka. Hvað hafa verið búin th mörg
óþörf og óarðbær störf á síðustu
árum? Aður en konur komu í aukn-
um mæh út á vinnumarkaðinn gekk
flest betur. Það þarf enginn að halda
að með aukinni þátttöku kvenna á
vinnumarkaði hafi tekjur þjóðfélags-
ins aukist í sama mæh. Ahs ekki.
Þessi þátttaka kvenna á vinnumark-
aði varð th þess að fleiri vinnandi
hendur hafa þurft að skipta á mihi
sín sömu krónum og áður. Þetta seg-
ir mér að þjóðfélagiö, konur, karlar
og ekki síst ungviði þjóðarinnar hef-
ur hreinlega skaðast af aukinni þátt-
töku kvenna á vinnumarkaði.
Það er ekki úr vegi að leiða hugann
að þeim hrikalegu atburðum sem
urðu í Liverpool á Englandi. En
drengjunum tveim, sem eru ákærðir
632700
milli kl, !4og 16
- eóa skriflö
Bréfritari segir þátttöku kvenna á vinnumarkaði ekki hafa aukið tekjur þjóð-
félagslns.
fyrir morð á ungum dreng, er báðum
búið þannig líf að mæður þeirra
vinna utan heimihs.
Það verður að segjast eins og er að
þótt sumum þyki það hljóma fahega
þegar sagt er að þátttaka kvenna á
vinnumarkaöi sé af hinu góða og
geti orðið th þess að skapa jafnrétti
þá er það engan veginn svo.
Vissulega geta karlmenn ekki unn-
ið öh störf og ahtaf er þörf fyrir aö
hluti kvenna vinni utan heimihs; því
verður vissulega ekki breytt. Ég á
erfitt með að sjá karla í umönnunar-
störfum, viö hreingemingar og önn-
ur hefðbundin kvennastörf. Það er á
tímum eins og nú sem þjóðin þarf
að spyija áleitinna spurninga. Ein
spurningin er um það hvort íslenska
þjóðin hafi ekki tekiö spor aftur á
bak með aukinni þátttöku kvenna á
vinnumarkaði.
Stéttaþfngákostn-
Ámi Árnason skrifar:
Loks er fariö að örla á gagnrýni
ehistakra þingmanna á giæiðsl-
um ríkissjóðs vegna þinsp og
funda ýmissa starfsstétta árið um
kring. Þannig hefur Guðmundur
Hahvarðsson alþm. lagt fram fyr-
irspurn á þingi um þetta mál. í
hópi þeirra samtaka, sem ríkið
hefur lagt fram fé th að fulltrúar
þeirra geti komið th Reykjavikur
og setið fundi, eru búnaöarþing,
fiskiþmg, kirkjuþing, presta-
stefna o.h. o.h. Það er ekki nóg
að þessi háttur sé gagnrýndur
einu sinni eða svo, þetta verður
að afnema að fullu. Það nær engri
átt að almenningur greiði funda-
kostnað fyrir hin ýmsu hags-
munasamtök.
JónÁrmann
kemuráóvart
Sigurður Jónsson skrifar:
Stöð 2 sá ástæðu th að birta
útdrátt úr ræðum nokkurra þátt-
takenda á fjölmennum krata-
fundi á Hótel Sögu nýlega. Þar
urðu fjörugar umræður. Áreíð-
anlega hefur þó enginn ræðu-
maður hiært jafn kröftuglega
upp í fundargestum og Jón Ár-
mann Héðinsson, fym'. þing-
maður krata, th margra ára.
Hann upplýsti fundinn um álit
sitt á þeim Þresti Ólafssyni, að-
stoðarmanni utanríkisráðherra,
og Magnúsi Gunnarssyni hjá
VSÍ. Jón sagði þá báða forkólfa
gjaldþrotastefnunnar og nefhdi
dæmi um fyrirtæki sem þeir
hefðu komið nálægt og orðið
gjaldþrota.
Guðbjörg skrifar:
Ég gat ekki annað en brosað
þegar ég heyrði í fréttum ekki
ahs fyrir löngu að það ætti að
fara aö setja hitara í einhverjar
götur í borginni. Svona hitarar
verka einfaldlega ekki, th þess er
snjórinn of mikill. I svona nokk-
uö á ekki að eyða því þetta er
hreint bruðl.
Viö búum nú einu sinni á ís-
landi og má því gera ráð fyrir að
á vetuma sé sniór sem svo hverf-
ur er sól hækkar á lofti. Við skul-
um alla vega vona að ekki snjói
áriöumkring.
könnunum
Óskar hringdi:
Við félagarnir í kaffiklúbbnum
veltumst um af hlátri við að lesa
Dagfara DV í dag (25. febr.) þar
sem skoðanakönnun Félagsvís-
indastofnunar Háskólans er tek-
in fyrir. Sannleikurinn er sá að
fólk er löngu búið að fá nóg af
þessum sífelldu skoðanakönnun-
um um aht og ekkert. Þegar svo
útvarps- og sjónvarpsstöövar
bætast í hópimi til að úthrópa
vinsældir sjálfra sín er þetta orð-
ið eitt allsheijargrín.
Hræsnarar
fráísrael
Guðjón V. Guðmundsson skrifar:
Hér var nýlega á ferð maður frá
Wiesenthal-stofnuninni í Jerú-
salem en menn á bænum þeim
liafa um hríð verið að reyna að
koma óhæfuverki á íslenskan
ríkisborgara, ættaðan frá Eist-
landi. íslenskir fjölmiðlar hafa
gleypt við fréttum gagnrýnislaust
og hafa þyrlað upp fádæma mold-
viðri sem helst likist galdraof-
sóknrnn fyrri alda. Hatrömmust
hefur Pressan verið og er engu
líkara en ísraelsmenn hafi þar
innan dyra eigin fulltrúa th að
annast óhróðurinn. Þessir
hræsnarar frá ísrael ættu aö líta
sér nær - menn sera drepa og lim-
lesta Palestínumenn.