Dagblaðið Vísir - DV - 13.05.1995, Qupperneq 33

LAUGARDAGUR 13. MAÍ 1995
41
Að velj a
sér laekni
„Best er þvi að (ara til læknis strax eftir mat alla daga nema mánudaga
og eiga pantaðan tíma.“
Nökkvi læknir hitti Sveinbjörn
Kjagan frænda sinn á fornum vegi
um daginn. Fyrir nokkrum árum
varð Sveinbjörn fyrir því ólánsláni
að fá á sig óljósan áverka í fjölbílaá-
rekstri á Miklubraut. Einhveijir
vöðvar teygðust í eina átt, hryggj-
arliðir í hina, höfuð reigðist til hlið-
ar og eftir sat Sveinbjöm njörvaður
niður í bílbelti með torkennilegar,
íjölbreytilegar kvartanir sem engir
skildu til fulls nema nokkrir
lymskulegir lögmenn. Þeir deildu
hart innbyrðis um umfang og verð-
mæti áverkans fyrir þjóðfélag,
tryggingafélag og Sveinbjörn sjáíf-
an. Eftir slysið var hann óvinnufær
en drap tímann á hægan, ljúfsáran
hátt með því að sitja á læknabið-
stofum og ræða um verki, örorku,
lyf, sjúkraþjálfun, sviða og eymsl
við samsetufólk á biðstofum, lækna
og símastúlkur. Læknar botnuðu
ekkert í kvörtunum Sveinbjörns
enda var hann alverkja og kvalirn-
ar leiddi á dularfullan hátt út um
allan líkamann. Þegar ýtt var á
stórutá vinstri fótar kenndi hann
til í hársverðinum; verkur í tungu
geislaði niður í nára við hósta og
hnerra. „ Já, vegir sársaukans eru
órannsakanlegir," sagði Svein-
björn stundum spekingslega við
skilningsvana lækna sína.
Þetta er kúnst
„Það er kúnst aö velja góðan
lækni," sagði Sveinbjörn yfirlætis-
lega. „Égerfeginnaðtilvísanamál-
ið fór í ævarandi bið í skjalaskáp-
uni heilbrigðisráðuneytis vegna
þess að ég er á móti höftum á val-
frelsi sjúkhnga. Ég hef á liðnum
ámm getað farið til allra lækna á
gulu síðunum í Símaskránni á
kostnað Tryggingastofnunar Ríkis-
ins í leit að kraftaverkamanni.
Þannig hef ég farið til þ vagfæra-
lækna, beinalækna, heilaskurð-
lækna, endurhæfingarlækna, geð-
lækna, hjartaskurðlækna, lungna-
lækna og eins kvensjúkdómalækn-
is (maður veit jú aldrei) auk ein-
hverra fleiri. Þeir eru búnir að
rannsaka mig svo vel frá toppi til
táar að einn sagði um daginn að
þeir ættu bara eftir að kryfja mig;
annað væru þeir búnir að gera. Eg
er fyrir löngu kominn með afslátt-
arkort ofan á tímabundna örorku
svo að þetta kostar eiginlega ekki
neitt. Heimilislæknirinn minn er
íhaldssamur gaur sem segir að
þetta sé allt geðrænt í hausnum á
mér. Hann skilur ekki hversu flók-
inn sjúkhngur ég er. Á hinn bóginn
hef ég farið til fj ölda sérfræðinga
sem segjast skilja mig ágætlega.
Þeir vísa mér oftast til einhvers
annars sérfræðings og fæstir vilja
hitta mig oftar en einu sinni. En
það gerir ekkert th. Ég hef nógan
tíma og ágæta heilsu til að standa
í þessu. Útlitið segir ekki allt. Ann-
ars er erfitt að meta lækni á útlit-
inu einu saman,“ hélt hann áfram.
„Örlagahálfvitar verða bæði virðu-
legir og spekingslegir í hvítum
slopp með hlustunarpípu um háls-
inn. Ég vil hafa lækni alvarlegan
og traustvekjandi í hreinni skyrtu
með blettalaust slifsi um hálsinn.
Mér leiðast yfirgengilega hressir
ungæðislegir læknar í hvítum
sjúkrahúsfötum sem klappa manni
á axlirnar og segja „Sveinbjörn
minn“ í annarri hverri setningu.
Það er eins og þeir hafi lært læknis-
fræði á Dale Carnegie námskeiði.
Auk þess treysti ég iha læknum
sem sífellt fletta í bókum eða ganga
A læknavaktmiú
með doðranta í sloppvasanum. Ég
met bókmenntasmekk læknis út
frá lesningu á biðstofu. Af einhverj-
um dularfullum ástæðum van-
treysti ég læknum sem hafa mörg
eintök af tímaritinu Veru á borðum
eða rit um golf. Yfirleitt er þó bóka-
kostur biðstofa næsta fátæklegur
og her bágum efnahag sérfræðinga
órækt vitni. Persónuleika læknis
dæmi ég eftir bílaeign. Mér líkar
best við jeppalæknana. Þeir eru
eins og skriðdrekaforingjar heim-
styrjaldarinnar; engin borg er þeim
óvinnandi, ekkert fjall of hátt, eng-
inn veggur of rammgerður, enginn
sjúkdómur óskhjanlegur eða
ólæknandi. Lækna á hjóli eða litl-
um japönskum bílum gef ég lítið
fyrir. Þeir dæma sig sjálfir úr leik.
Lækningastofan sjálf verður að
vera hlýleg með sem fæstum aug-
lýsingum frá lyfjaframleiðendum á
veggjum. Einstaka læknir er ennþá
með hauskúpu á skrifborðinu fyrir
framan sig. Það fyhir mig óhug
vegna þess að mig grunar að slíkan
lækni dreymi um hlutverk í Ham-
let í næstu uppfærslu Þjóðleikhúss-
ins og æfi fræga mónológa milli
sjúklinga. Flókin tölvukerfi fylla
mig lotningu. Venjulega bíð ég þó
um stund th að sjá hvort læknirinn
kann á kerfið sem hann venjuiega
gerir ekki. Þá hverfur auðmýktin
fyrir tækninni. Betri er fljótur hug-
ur en flókin tölva, sagði sjálfur
Hippókrates forðum, löngu fyrir
Krists burð.“
Vanda þarf
dag og stund
Hann hélt áfram; „Auk þess þarf
maður að velja stund og dag vel
fyrir heimsókn til læknis. Mánu-
dagar eru yfirleitt vonlausir.
Læknirinn er oft úrillur, timbrað-
ur, tímalaus og yfirhlaðinn störf-
um. Aðrir dagar eru eiginlega allir
jafngóðir. Þó skiptir mestu að vera
aldrei síðasti sjúklingur fyrir mat
eða síðasti sjúkhngur dagsins.
Svangur læknir eða læknir á hrað-
ferð heim til eiginkonu eöa hjá-
konu er ákaflega leiðinlegur. Hann
lítur sífeht á klukkuna og kemur
til með að ýta manni út kurteislega
en þó ákveðið áður en flókin
sjúkrasagan er hálfsögð. Best er því
að fara th læknis strax eftir mat
aha daga nema mánudaga og eiga
pantaðantíma."
Sveinbjöm tók sér stutta málhvhd
en hélt svo áfram. „Já, þetta eru mik-
h vísindi að velja sér lækni og margs
að gæta. Þegar aht kemur th ahs er
kannski best að fara eftir hinu fom-
kveðna sem líka er haft eftir Hip-
pókratesi: Farðu aldrei th læknis sem
getur ekki haidið hfi í pottaplöntun-
um sínum.“ Sveinbjöm þagnaði og
frændumir stóðu þegjandi um stund.
Hann rankaði við sér skyndhega og
sagðist þurfa að þjóta. „Ég á tíma
uppi í Læknahöh hjá nýkomnum sér-
fræðingi í sjaldgæfum sjúkdómum.
Hann er sagður mjög góður, nýkom-
inn frá Ameríku, talar með örhfium
hreim, allir veggir fullir af prófskír-
teinum og viðurkenningum. Ég þarf
að tékka á honum þó að hann sé
ennþá á japönskum bh. Sveinbjöm
stökk upp í bílinn sinn th að halda
áfram endalausri siglingu sinni um
úfna sjói nútíma læknisþjónustu.
Aðalfundur
íþróttafélagsins Fylkis
og deilda félagsins verður haldinn I nýja iþróttahúsinu
að Fyikisvegi 6 laugardaginn 20. maí 1995 kl. 14.00.
Dagskrá:
1. Venjuleg aðalfundarstörf.
2. Önnur mál.
Stjórnin
Kópavogsbær
Húsnæðisnefnd
Umsóknir
um almennar kaupieiguíbúðir
Húsnæðisnefnd Kópavogs auglýsir eftir umsóknum
um almennar kaupleiguíbúðir. Um er að ræða 2ja,
3ja, 4ra og 5 herbergja íbúðir í fjölbýlishúsum.
Áætlað er að íbúðirnar verði tilbúnar til afhendingar
sumarið 1996.
Ekki eru sett skilyrði um tekjumörk en sýna þarf fram
á greiðslugetu.
Umsóknareyðublöð fást í afgreiðslu Félagsmála-
stofnunar Kópavogs, Fannborg 4, sem er opin frá
kl. 9-15 mánudaga-föstudaga.
Umsók’narfrestur er til 5. júní 1995.
Allarfrekari upplýsingar veitir húsnæðisfulltrúi mánu-
daga, miðvikudaga og föstudaga frá kl. 10-12 í síma
5545700.
Húsnæðisnefnd Kópavogs
Kópavogsbær
Húsnæðisnefnd
Umsóknir
um félagslegar eignar- og kaupleiguíbúðir
Húsnæðisnefnd Kópavogs auglýsir eftir umsóknum
um félagslegar eignar- og kaupleiguíbúðir. Um er
að ræða 2ja, 3ja, 4ra og 5 herbergja íbúðir í fjölbýlis-
húsum.
Þeir einir koma til greina sem uppfylla eftirfarandi
skilyrði;
1. Eiga ekki íbúð eða samsvarandi eign.
■ 2. Eru innan tekju- og eignamarka Húsnæðisstofn-
unar ríkisins.
3. Sýna fram á greiðslugetu sem miðast við að
greiðslubyrði lána fari ekki yfir viðmiðunarmörk
samkvæmt ákvæðum laga nr. 58 1995 og reglu-
gerðar sem í gildi verður þegar úthlutun fer fram.
Umsóknareyðublöð verða afhent á skrifstofu Hús-
næðisnefndar Kópavogs að Fannborg 4 sem er opin
frá kl. 9-15 mánudaga-föstudaga.
Umsóknarfrestur er til 5. júní 1995.
Athygli er vakin á því að eldri umsóknir falla út gildi.
Allar frekari upplýsingar veitir húsnæðisfulltrúi mánu-
daga, miðvikudaga og föstudaga, frá kl. 10-12 í síma
5545700.
Húsnæðisnefnd Kópavogs
VIÐ ERUM FLUTTIR AÐ FOSSHALS113-15
EFTIR 14ÁRÍ DUGGUVOGI
Þú kemur meö bílinn,og viö ökum þér heim.
Bíllinn verður tilbúinn eftir 4 tíma
BÍLRÚÐUR*ÍSETNINGAR
ÆIframruðan
FOSSHÁLSI 13-15 SÍMI 587 0022