Þjóðviljinn - 24.12.1965, Side 74

Þjóðviljinn - 24.12.1965, Side 74
-ist roða. Hann þerraði svitann af enninu og settist • niður i — t'rú ráðskona, æ hvap : heitir hún nú aftur — hún segir að þér viljið tala við 'mig. — Stúlkan kinkaði kolli. — Ég var að fá bréf frá Henry frænda. Ég skrifaði hon- um strax og ég var orðin betri og sagði honum, hvað komið hefði fyrir. Hann kemur á morgun. — Henry frændi? — Ég kalla hann frænda, en við erum annars ekkert skyld Hann er fjárhaldsmaðurinn minn. Hann og pabbi voru liðs- foringjar f sömu herdeild og þegar pabbi féli á vígstöðvun- um dó hann í örmum Henrys og bað hann þess síðastra orðá að gæta mín. Jarn^s hrökk við. Hann líóttj- ist eygja vonarbjarma. Fyrir mörgum árum hafði hann les- ið bók, eftir frænku sína, Erfðaskrá Róberts, hét hún, og í þeii i bók . . . — Við erum trúlofuð, sagði . stúlkan rólega. — Voff, sagði James, eða gaf frá sér eitth.vert álíka hljóð. — Ha, sagði stútkan. henni hafði brugðið. — Ég fékk bara snert af krampa. sagði James, hann var f sjöunda himni. Vonarbjarm- inn hafði þá ekki verið neitt mýrarljós eftir allt saman. — Það var sfðasta ósk föð- ur míns að við giftumst, sagði stúlkan. — Fjandans ósköp skynsam- legt af honum, fjandans ósköp, sagði James með hita. — Og þó, hélt hún áfram dálítið raunamædd, — stundum er ég að velta því fyrir mér. — Ekki gera það, sagði Jam- es, — ckki gera það. Þér verð- ið að muna eftir síðustu ósk föður yðar. Það er ekkert á við síðustu óskina hans pabba, alls ekkert. Svo hann kemur hér á morgun? Ágætt, ágætt! Og kemur náttúnjlega í há- degismatinn? Prýðilegt! Ég ætla rð skreppa niður og segja ráðsku að bæta við disk. Það var glaður og reifur leynilögreglusagnahöfundur, er gekk um blómagarðinn og reykti pípu sína. Þungu fargi var létt af hjarta honum. Heimurinn allur var eins og bezt varð á kosið. Hanri var búinn með Leyndardómana níu, og handritið var komið t.il útgefandans. Sem hann gekk nú um garðinn var að vefjast fyrir honum söguþráður í nýrri bók um glæpamann. sem hafði aðeins hálft andlit UR.p á að bjóða og var að aera Lundúna- borg viti sínu fjær með voða- le®ustu morðum. Það sem ^erði morðin svo voða'eg. var sú líf- fræðilega staðrevnd. að fórn- ardvr morðingians höfðu einn- ig aðeins hálft anðlit — hað er að seaia þegar að beim var 74 — JÓLABLAÐ TIL JÓLA- OG TÆKIFÆRISGJAFA Or og klukkur * Skartgripir * Borð- silfur. Listmunir. ^ Einnig: Kven- tízkuvörur ávallt í fjölbreyttu úrvali Kjá okkur. ☆ ☆ ☆ KORNELÍUS JÓNSSON Úra- og skartgripaverzlun, Skólavörðustíg 8, sími 18588. PÁLMINN Keflavík. — Sími 1339. KAUPFÉLAG SKAGFIRÐINGA Sauðárkróki óskar öllum viðskiptavinum sínum gleðilegra jóla og farsældar á kom- andi ári. fyrir hana — ljóð bvað þá annað! Og þetta gar ekki góð- ur, hressilegur skáldskapur eins og strákarnir framleiða nú ti! dags um synd og hórdóm og rotnandi lík — heldur gam- aldags þrugl. jafnvel rímað. og næstum því allt um ást. Veðr- ið hélt áfram að vera jafn viðurstyggilega gott, rósirnar ilmuðu. trjálaufin bærðust fyr- ir hægum vindi og fuglarnir sungu. Hvert einasta kvöld var dýrlegt sólarlag. Það var fjandakornið ekki annað að sjá en náttúran gerði þetta viljandi! Að lokum tók James f sig kjark og gekk í veg fyrir Bradley lækni, begar hann var á förum eftir eina sjúkravitj- unina, og lagði málið fyrír hann á einfaldan hátt: — Hvenær ætlar þessi stelpa að farat Læknirinn klappaði á öxl honum. — Ekki enn, Rodman, sagði hann lágum, skilningsríkum rómi, — engin ástæða til að hafa áhyggjur af þvi. Hana má e. ki flytja nærri, nærri strax - það .geta liðið vikur þangað til hún verður ferða- fær. j' — Vikur, hrópaði James. — Og margar vikur, sagði Bradley, læknir. Hann potaði vísifingri giettnislega í magann á James. — Gangi þér vel, drengur minn, gangi þér vel Það var smávegis huggun fyrir James, að þessi mölétni skottulæknir skyldi rétt í sama mund hnjóta um Snata og brjóta smásjána sína. Þegar maður á í höggi við örlögin hjálpar allt — hversu lítið, sem það kann að virðast. ★ Hann gekk dapur í bragði að húsinu aftur og mætti ráðs- konunni, búlduleitri að vanda. — Ungfrúna lith langar til að tala við vður, sagði sú búldulúta og neri saman hönd- um. — Jæja, langar hana bað, sagði James holum rómi. — Ö, hún er svo falleg og góð að þér getið ekki trúað því! Eins og blessaður guðs engill. þarna sem hún situr uppljómuð. — Ekki þetta, hrópaði James með óvanlegum ofsa. — ekki þetta! Hano fann stúlkuna sitjandi upp við dogg á sessunum og enn einu sinni sló það hann með ’ieljarafli. hvílíka andúð hann hafði á þessari kvenper- sónu Og þó — iafnvei meðan hann hugsaði þetta var eins og einhver æðri máttarvöld hvísl- uðu þessu að honum: — Farðu til hennar og taktu f litlu höndina! Hvíslaðu * fallega evrað brennandi ástarorðum svo ljjfa andlít.ið honnar fy 11-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Þjóðviljinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.