Þjóðviljinn - 24.12.1973, Blaðsíða 42

42 StÐA — ÞJÓÐVILJINN Jólablað 1973
Útgerðarmenn
— Skipstjórar
# Framleiðum stál — toghlera,
18 stærðir og gerðir fyrir
fiski- rækju- og humartroll.
Toggálga fyrir siðu og skuttog.
Gálgablakkir margar stærðir.
Fótrúllur — polla o.fl.
Höfum mikla reynslu i að smiða
og útbúa fiskibáta með skuttogi.
Framleiðum togvindur fyrir
minni báta.
Vélaverkstæði
J. Hinrikssonar hf.
Skúlatúni (5 lieykjavik.
Siini 2:5321).
EEEEEGEEGEEEEEEEGBGGEEEEEEEEEl
m
E1
E
0

FYDID
GLUGGANA...
w
.
rc
c
re
r«
k3
GUIGPnvni
Grensdsvegi 12 simi 36625
VJj
Kfl
EEEEEEEEEEEEEEEEEESESEg
wJ
n
bJ
R
Ver ka ma n naf élagið
Dagsbrún
óskar öllum félögum sínum
og öðrum velunnurum
GLEÐILEGRA JÓLA
LÖGBERG
ur þeirrar hæöar, sem þar slita
völlinn i sundur og Lögberg er i
þessum hæöum. Enginn mælir á
móti þessu, sem vill nokkurri
skynsemi beita. Þingiö er fyrir
ofan öxará, enda er völlurinn þar
stærstur og umhverfi afmarkaö
af hllöinni fyrir noröan, hrauninu
fyrir sunnan og holtinu fyrir botni
vallarins, en aö málvenju heitir
upp og ofan þingvöll — fyrir ofan
á, fyrir neöan á. Af málalokum er
svo þaö aö segja, aö allt snerist i
bardaga, og hörfuðu Brennumenn
niður völlinn og yfir á, þar sem
þeir ætluðu að leita vígis i Al-
mannagjá. Allt bendir á hiö
sama. Ekki virðist ástæða til aö
tilfæra fleira úr Njálu og ekki timi
til þess, en hér er komin glögg
miðun á þaö hvar Lögberg og
Lögrétta stóöu, efst á vellinum,
sem kallast þingvöllur.
1 öörum íslendingasögum er
þaðhelst ölkofra þáttur, sem hér
leggur nokkuö til mál i þvi efni, aö
ákveöa staðsetningu Lögbergs og
Lögréttu. Broddi Bjarnason frá
Hofi i Vopnafirði hyggst að veita
ölkofra lið, er engir til verða.
Þeir eru staddir i Vopnfiröinga-
búö, sem helst er að skilja að sé
niöur við á, sunnanmegin vallar.
Broddi stóð þá upp i búðum og
margt manna með honum og
gengu þeir ölkofri út og mælti
Broddi einmæli við ölkofra. Eftir
það gengu þeir ,,upp völluna” og
aö Lögréttu. Var þá þar fyrir
margt manna, og höföu verið að
Lögréttu. t Lögréttu sátu Guð-
mundur riki og Skafti og ræddu
lög. Hér ber allt að sama brunni.
Upp völlinn liggur leiðin til Lög-
réttu,og þetta orðalag, aö ganga
upp völlinn, bendir á að um spöl-
korn sé leiðin, enda er það
þannig, sé Lögrétta upp við berg,
sem hún lika verður að vera. Að
svo mæltu má sleppa Islendinga-
sögum, þvi frekara vitni bera
ekki aðrar sögur i þessu efni, en
þær sem i hefur verið vitnað um
það, hvar Lögrétta stendur og þá
að sjálfsögðu Lögberg.
Næst er svo að vita hvað sjálf
Sturlunga segir. Hún minnist oft á
þingmál og þingdeildir. t I. bindi
á stórdeilur Þorgils og Hafliða á
Alþingi, þar sem mestur her var
ráðinn til bardaga á Islandi, en
litil skýrgreining verður á stað-
setningu Lögbergs og Lögréttu i
þvi flestu. En i einu atriði segir
hún glöggar en allar aörar bækur
frá þvi, hvar Lögrétta er niður
komin. Það er á þinginu 1234, sem
er eitt þetta þing, þar sem mann-
afli er kominn og búinn til bar-
daga et svo vill verkast. Nú tekur
þessi heimild öllu öðru fram, sem
hafa má að vitni um þetta mál.
Höfundur frásagnarinnar, Sturla
Þórðarson.er þá tvitugur að aldri
og auðsjáanlega til staðar i liði
Snorra Sturlusonar frænda sins
Slfk heimild verður ekki rengd,og
nú tilfæri ég kafla af frásögn
Sturlu: Er það inntakið úr 99.
kapltula bls. 247-48 II. bindi.
„Magnús biskup bannaði öllum
mönnum að bera vopn til dóms,
er þar skyldi mál fram flytja. En
Kolbeinn (það er, hinn ungi) gekk
með flokk sinn vopnaðan upp i
virki þeirra bræðra, Orms og
Þórarins, og héldu þeir allir samt
þar flokka sina með vopnum.
Snorri var með flokk sinn i brekk-
unni fyrir ofan Valhöll og allt
vestur um Dilkinn. Var Þorleifur
með honum og Arni Magnússon.
Órækja var með sinn flokk upp
frá Lögréttu og hentu gaman at
glimum.
Þórarinn, sonur Saka-Stein-
grims, hafði gengið úr flokki Kol-
beins til búðar Jöklamanna og
stóð viö vegginn og vixl fótum og
talaöi við annan mann. Þá gengu
þeir þar at Jón prestur Markús-
son og Sveinn, sonur hans, og hjó
Sveinn á báða fótleggi honum og
af annan fótinn, en skoraði mjög i
annan. Siðan sneru þeir upp milli
Austfirðingabúða og Jökla-
mannabúðar og stefndu svo i
flokkinn Snorra”...
„Þeir Kolbeinn hljópu þegar
upp og heim til búðar og tóku
brynjur sinar og pansara og spjót
og skjöldu og gengu siöan suður
yfir á og upp á völlu. Mætti hann
þá Órækju og baö hann ganga i lið
með sér. Órækja kvað sér eigi
sæma at berjast við föður sinn.
Bjuggust þeir þá allir til bardaga
og fylktu liði sinu á völlunum fyr-
ir neðan Lögréttu og milli og
Austfirðingabúðar. órækja gekk
til móts við föður sinn og skipaði
liði sinu i brjóst á fylkingu hans.
Arni óreiða var þá að fylkja liöi