Þjóðviljinn - 24.01.1981, Blaðsíða 7

Þjóðviljinn - 24.01.1981, Blaðsíða 7
Helgin 24. — 25. janúar 1981 ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 7 Snorri Hjartarson og Hauströkkriö Snorri Hjartarson, sem nú hefur annar íslendinga hlotið bókmenntaverðlaun Norðurlandaráðs, er fædd- ur 22. april 1906 á Hvann- eyri í Borgarfirði. Foreldr- ar hans voru Hjörtur Snorrason skólastjóri þar og kona hans Ragnheiður Torfadóttir. Snorri stundaði listanám i Kaupmannahöfn og Osló á árun- um kringum 1930, og fyrsta bók hans kom út á norsku. Það var skáldsagan Höit flyver ravnen, sem kom út i Osló 1934. Snorri starfaði lengi sem bókavörður og var yfirbókavörður Borgarbóka- safns á árunum 1943-’66. Hann hefur verið eitthvert ástsælasta ljóðskáld Islendinga um margra áratuga skeið, skáld sem hefur i senn tekið mið af traustri hefð og nýju skáldskaparmáli, höfundur sem hefur fléttað saman innilega upplifun náttúrunnar, tiðindi úr islenskri sögu og þann vanda sem nú um stundir er lagður á herðar þeim sem vilja undir þvi risa að heita Islendingar. Fyrsta ljóða- bók hans kom út árið 1944 og heit- ir Kvæði.hin næsta, A Gnitaheiði, kom út 1952, hin þriðja, Lauf og stjörnurkom út 1966. Fyrirþá bók hlaut Snorri Hjartarson fyrstur Silfurhestinn, bókmenntaverð- laun gagnrýnenda. Haustmyrkrið yfir mérkom út 1979 hjá Máli og menningu sem og fyrri bækur Snorra. — áb Hér á eftir fer umsögn Eysteins Þorvaldssonar um Hauströkkrið yfir mér, sem birtist hér i Þjóð- viljanum 19. desember 1979: „Það er stórviðburður i ljóð- heimum þegar ný bók berst frá Snorra Hjartarsyni, Og nú voru liðin 13 ár siðan hin næsta á undan kom út. Með hauströkkrið yfir sér yrkir Snorri i myndrikum, knöpp- um stil sem fyrrum i Laufum og stjörnum (1966) og með óskeikulu samræmi inntaks og búnaðar. Yrkisefnin i þessum ljóðum eru vissulega haustlegri en áður. Veldi haustsins i náttúrunni og mannsævinni, hverfulleiki og æðrulaus tregi búa i mörgum þessara ljóða, lika i lofsöngvun- um um fegurð náttúrunnar: Hníga vötn af himinf jöllum skýa, hjúfurregn í grasið mjúka nýa, allt er nýtt og ungt en slíku kvöldi, ekkert raunaþungt nema sporin burt frá bernskri jurt. (Vorkvöld) Eins og áður leikur skáldið á margbreytilega strengi hins ytra forms, s.s. ljóðstafa og rims. Fá skáld hafa náð öðru eins töfra- valdi á ljóðmyndum og Snorri Hjartarson. Mælska og útskýr- ingar eiga hér ekki heima heldur markviss og knöpp málbeiting: Eplið rautt í blökku þangi aldingarður og auð strönd hinn fyrsti maður og hinzti. (Reki) Hér sem annarsstaðar i þessum ljóðum er það myndin, sterk og skýr sem tjáir okkur allt, sýnir mannssöguna i svipleiftri miðlar hinu ósegjanlega, djúpum tilfinn- ingum og jarðlifi sem lesandinn skynjar og fylgir svo áfram, sé hugur hans opinn. Allviða eru vis- anir og fornminni sem varða veginn fyri þá sem til þekkja. Alls staðar fylgir skáldið stefnu mið- lcitni, hnitmiðunar inntaks og forms, hvergi fer hugsun eða tjáning á krókvegu eða sveim. Stysta ljóðið er aðeins 6 orð og heitir „Mynd”. Rauð i framréttri hendi f jallsins ársólin Mörgum finnst eflaust tals- verður dapurleiki yfir þessum ljóðum i heild og uggur umfram vongleði. Þegar grandvart er les- ið eru það samt fyrst og fremst andstæðurnar, gleði og hryggð, hamingja og svartsýni, lif og dauði sem teflt er fram, og hinn margslungni vefur.þeirra: „skin á himni/skuggi þess á jörð.” Náttúran og ástin færa gleði, von og hamingju. 1 svörtum náttskógi bregður fyrir hlýju ljósi i álfa- ljóra. Og „úr hrimkaldri mósk- unni” kemúr ljós stúlka og blá- klædd „og ber allar listirnar i Snorri lét Njörð P. Njarðvik segja sér þrisvar (ljósm.: gel) barmi sér.” Með visun til gamal- kunnra þulu er þetta Ifklega æskuástin og hún býður: „Tak gleði þina drengur/ og gakk! ,,” Einu dökku fletirnir eru vissulega fyrirferðarmeiri i þessum tæra og hógværa skáldskap. Lauffall hausttrjánna og sölnuð blóm boða nálægð dauðans, s.s. i lok ljóðs sem heitir „Haustmyndir”: Milli trjánna veður tunglið í dimmu lauf i hausttungl haustnæturgestur á förum eins og við og allt eins og laufið sem hrynur. Innlent lán rikissjóðs íslands 19811. fl. VERÐTRYGGÐ SPARISKÍRTEINI Fjármálaráðherra, f. h. ríkissjóðs, hefur ákveðið að bjóða út til sölu innanlands vertryggð spariskírteini að fjárhæð allt að 20 millj. kr. Kjör skírteinanna eru í aðalatriðum þessi: Skírteinin eru lengst til 22 ára, bundin fyrstu 5 árin. Þau bera vexti frá 25. þ. m., meðalvextir eru um 3,25% á ári. Verðtryggingin miðast við breytingar á lánskjaravísitölu, sem tekur gildi 1. febrúar 1981. Um skattskyldu eða skattfrelsi skírteina fer eftir ákvæðum tekju- og eignarskattslaga eins og þau eru á hverjum tíma, en nú eru gjaldfallnar vaxtatekjur, þ. m. t. verðbætur, að fullu frádráttarbærar frá tekjum manna, enda séu tekjur þessar ekki tengdar atvinnurekstri eða sjálfstæðri starfsemi, sbr. lög nr. 40/1978 og nr. 7/1980. Skírteinin eru framtalsskyld. Skírteinin eru gefin út í fjórum stærðum, 500, 1.000, 5.000 og 10.000 krónum og skulu þau skráð á nafn. Sala hefst 26. þ. m. hjá Seðlabanka íslands, einnig hjá bönkum, bankaútibúum og sparisjóðum um land allt, svo og nokkrum verðbréfasölum í Reykjavík. Sérprentaðir útboðsskilmálar liggja frammi hjá þessum aðilum. Athygli er vakin á því, að lokagjalddagi spariskírteina í l.fl. 1968 erhin25.þ.m. og hefst innlausn skírteina í þeim flokki mánudaginn 26. þ. m. hjá Seðlabanka íslands, Hafnarstræti 10, Reykjavík. ^AT®'4’ Janúar1981 SEÐLABANKIISLANDS

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.