Þjóðviljinn - 24.01.1981, Blaðsíða 10

10 SIÐA — ÞJÖÐVILJINN Helgin 24. — 25. janúar 1981.
Kvikmynda-
hátíð 1981
Kvikmyndahátlö Listahátiöar
hefst laugardaginn 7. febrúar
n.k. og stendur til 15. febrúar.
Verður hún haldin I Regnbogan-
um einsog i fyrra. Margt gimi-
legt veröur á boöstólum fyrir
kvikmyndaunnendur. Viö náö-
um taii af örnólfi Arnasyni
fra mk væmdastjóra Lista-
hátíöar og báöum hann aö segja
okkur frá þvi helsta.
— Viö veröum meö nýjustu
mynd Pólverjans Andrzej
Wajda, „Hljómsveitarstjór-
ann”, þar sem John Gielgud
leikur aðalhlutverkiö. Einnig
nýjustu mynd Zanussi, sem er
fyrir leikstjðrn á kvikmynda-
hátíðinni i Berlin 1980. Austur-
Þýska myndin Solo Sunny eftir
Konrad Wolf er einnig á dag-
skrá. Aðalhlutverk i henni
leikur Renate Krössner, sem
fékk 1. verðlaun i Berlin fyrir
leiksinn í myndinni. Svo eru þaö
Sovétrikin — þaðan fáum viö
ágæta mynd, Haustmaraþon
eftir Danelia. Sú mynd hefur
hlotið fjölda verölauna, m.a. i
San Sebastian og Feneyjum.
Jónas sem veröur 25 ára áriö
2000 heitir fræg mynd eftir
Svisslendinginn Alain Tanner,
og veröur sýnd á hátiöinni. Frá
0*
Cr dönsku myndinni Johnny Larsen, sem sýnd veröur á Kvik myndahátiö 1981.
Tuttugu myndir frá fímmtán löndum
annar frægur Pólverji, en sú
mynd heitir „Constanz” og fékk
1. verðlaun fyrir leikstjórn á
kvikmyndahátiðinni i Cannes
1980.
Tvær myndir eftir Tavernier
veröum við með: Viku sumar-
leyfi.sem valin var til sýni.ngar
i Cannes i fyrra, og Dekurbörn
meö Michel Piccoli og Christine
Pascal i aöalhlutverkum. Þá
kemur nýjasta mynd Erick
Rohmers, sem geröi myndina
Greifafrúna, sem sýnd var i
sjónvarpinu nýlega. Nýja
myndin heitir Percival le
Galois.
Frá Ungverjalandi fáum við
myndina Svik eftir Isztvan
Szabó, sem fékk 1. verðlaun
Egyptalandi fengum við mynd-
ina Alexandria — hvers vegna?
eftir Chahine, sem er lang-
fremsti kvikmyndagerðar-
maöur Egypta um þessar
mundir. Við fáum lika mynd frá
Senegal, Xala eftir Sembene,
sem er þekktasti kvikmynda-
stjóri Afriku. Þá má geta
frönsku myndarinnar Les
enfants du píacard eftir Benois
Jacqot og dönsku myndarinnar
Johnny Larsen eftir Morten
Arnfred.
Viö sýnum eina mynd eftir
japanska meistarann
Mizoguchi, Krossfestir elsk-
endur, sem af mörgum er talin
hans höfuðverk. Og samkvæmt
hefö verðum viö með eina mynd
Andrzej Wajda. 3 myndir hans
voru sýndar á Kvikmyndahátiö
i fyrra, og nú kemur nýjasta
mynd hans, „Hljómsveitar-
stjórinn”.
Buster Keaton, gamanleikarinn
með steinandlitiö. 16 myndir
hans verða sýndar i einum saln-
um i Regnboganum allan
timann sem Kvikmy ndahátið
stendur.
til minningar um nýlátinn kvik-
myndastjóra; þaö verður mynd
eftir Hitchcock.
Loks má geta sérstakrar
Buster Keaton hátiöar, sem
verður i’ gangi i einum salnum
allan timann, og verða þar
sýndar 8 langar myndir og 8
stuttar eftir Keaton. Hingað
kemur Raymond Rohauer, sem
var samstarfsmaður Keatons
siðustu árin, sem hann lifði,og
hefur safnað saman öllum hans
myndum og stofnað kvik-
myndasafn honum til heiðurs.
Ýmislegt fleira er i blgerð, en
ég held viö verðum að biða
aðeins með að segja frá þvi, —
sagði örnólfur að lokum.
— ih
Arni Bergmann skrifar
Dýrð að utan
Embættistökuræða Reagans
Bandarikjaforseta er sérkenni-
leg lesning. Eins og við má
búast fer hann i mörgu i föt
fyrirrennara sinna og byrjar
forsetafcni á vel þekktri
loforðafluimskju: hann ætlar
að „byrja tt\ja tima þjóðlegrar
endurreisnu: ”, rétt eins og
Nixon „hvatu ti) einingar og
samstöðu!' 1969 og Carter
boðaði „nýtt upphaf, nýjan
anda” 21. janúar 1977. En þar að
auki einkennist ræða Reagans,
sem Morgunblaðið tekur sér-
staklega fram að Reagan hafi
skrifað sjálfur, af heldur ógeð-
felldri blöndu af væmni og þjóð-
rembu: þar er itrekað að
Bandarikjamenn séu allra
manna frjálsastir, að þeir séu
allir saman hetjur hver með
sinum hætti og þar fram eftir
götum. Væmni og sjálfumgleði
eru kannski meinlitil fyrirbæri á
vörum smáþjóðanna, en þegar
þau eru i fylgd með þvi mikla
valdi sem Bandarikin hafa,
verður af öllu saman heldur
iskyggilegur mjöður — eins og
dæmi mega sanna.
Hrifning og litilþægni
Eitt er þaö málgagn islenskt
sem er yfir sig hrifið af emb-
ættistökunni og öllu þvi sem af
Reagans munni fram gengur,
en það er að sjálfsögðu Morgun-
blaöið. Morgunblaðið hefur
jafnan haft miklar taugar til
bandariskra forseta og hefur
meira viö þá en aðra höfðingja :
Nixon fékk til dæmis um sig
leiðara i blaöinu þegar hann tók
við völdum, þar sem lof var
borið á hann fyrir „viötæka
reynslu og þekkíngu” og lýst
vonum „vina Bandarikjanna”
um að honum tækist að „sam-
eina krafta hinnar voldugu
bandarisku þjóðar”. En allt eru
þetta smámunir miðað við þá
dýrð sem islensku hægriblaði nú
stafar af ásjónu Ronalds
Reagans.
Dag hvern hefur þessi erlendi
þjóðhöfðingi og liðsoddar hans
fyllt Morgunblaðið fögnuði.
Á þriðjudag var ýtarlega sagt
sagt frá þvi sem i vændum var
og fylgdi með yfirlit um helstu
ráðherra Reagans, sem
reyndust viðsýnir og ósérhlifnir
mannþekkjarar og vinnu-
þjarkar. Næsta dag fyllti
frásögn af innsetingarathöfn og
ræðu Reagans forsiðu og opnu
og var allt tvitekið til að ekkert
færi nú milli mála. A fimmtu-
degi birtist svo sú ræða i heild
sem áður var ýtariega rakin og i
gær kemur svo leiðari til að
leggja út af boðskap Reagans og
er hann sýnu merkastur. Þar er
lögð þung áhersla á það, að orð
Reagans um rikisafskipti „ættu
að vera okkur íslendingum ærið
umhugsunarefni”. Með sams-
konar biöndu af feginleik og
litilþægni tekur leiðarahöfundur
loforðum Reagans um það, að
Bandarikin ætli ekki að skerða
sjálfsákvörðunarrétt banda-
manna sinna. Morgunblaðið
segir að það sé ekki litils viröi
fyrir smáþjóð eins og ísland „að
hafa setningu eins og þá sem
siðast var vitnað til i pokahorn-
inu frá Bandarikjaforseta
sjálfum”. Hætt er við að svo
litilþæg trúgirni og óskhyggja
hljómi eins og afar ósmekkleg
skýtla i höfuðborgum þeirra
rikja sem Bandarikin hafa
einna mest saman við að sælda,
en það eru riki hinnar riku en þó
snauðu Rómönsku Ameriku.
Sðr á parti
Hvað á nú allt þetta stáss með
Reagan að þýða? Kannski er
Ritstjórnargrein
einfaldast að álykta sem svo, að
Morgunblaðsmenn séu svo yfir
sig hrifnir af þvi að leiftur-
sóknarmaður i efnahagsmálum
er kominn til valda i öflugasta
riki heims. Leiðarinn i gær
bendir meðal annars til þess. En
samt er þvi ósvarað, af hverju
svo gifurlega mikill og auð-
mjúkur fögnuður umvefur
bandariskan forseta á siðum
þessa islenska blaðs. Það hafa
orðið stjórnarskipti i grann-
löndum okkar evrópskum, sem
voru Morgunblaðsmönnum
mjög að skapi: eins og þegar
borgaraflokkar leystu sósial-
demókrata af hólmi i Sviþjóð
eftir langa útlegð frá völdum
eða þegar Margret Thatcher
skákaði Verkamannaflokknum i
Bretlandi. En allt reynast þetta
smá tiðindi i samanburði við
embættistöku Reagans og hans
boðskap. Þar er eitthvað alveg
sérstakt á ferð. Innileikinn, hin
persónulega upplifun tiðind-
anna er á þvi stigi, að það er
engu likara en að þarna sé á
ferðum einskonar yfirforseti
yfir Islandi, stjórn hans eins-
konar baksviðsstjórn yfir mör-
landanum.
Fundinn foringi
Tilhneigingar I þessa átt hafa
jafnan verið sterkar með Sjálf-
stæðismönnum. Af eðlilegum
ástæðum dró nokkuð úr þeim á
timum Watergate og Vietnam-
striðs. En nú hafa menn jafnað
sig á þessu, og telja óhætt að
gefa sig á vald hinum banda-
riska draumi á ný. Auk þess er
sú árátta tengd brýnni sálrænni
og pólitiskri nauðsyn. Það er
engu likara en að minnsta kosti
Geirsmenn þeir, sem stýra
Morgunblaðinu, séu pólitisk-
ir munaðarleysingjar i leit að
sterkri föðurimynd, sem hressir
þá og kætir og gefur þeim von.
Og það sem þeir ekki geta
fundið hið næsta sér hafa þeir nú
leitað uppi á öðrum og vest-
lægari breiddargráðum: i Guðs
eigin landi, þar sem allir eru
hetjur, hver með sinum hætti.
AB
pRæ
Ræða Ronald Reagans við embættisf^^”*"' • .-.VrioTI
, skulum Við by«a

„Nú endTirreisnar
tima þjóðlegr .
Daffur sem verður h
engi í minnum hafðut;
Vér höfum
fyllsta rétt
222: a

KouU Rr*«an
til aö dreyma hetjudrauma