Dagblaðið Vísir - DV - 14.10.1995, Qupperneq 14

14
LAUGARDAGUR 14. OKTÓBER 1995
Helgi Valdimarsson safnar höfuðfötum af öllum stærðum og gerðum:
og stofnunum, bjórverksmiðjum og
ameriskum körfuboltaliðum, svo að
nokkuð sé nefnt.
Ófáanlegir hattar
af herforingjum
Þegar höfuðfatasafn Helga er
skoðað vekur athygli hvítur golf-
hattur með áfóstum vindmæli, átta-
vita og ýmsum nauðsynjum fyrir
kylfinga og ekta Baaden Powell-
skátahattur sem 16 ára dóttir hans
færði honum eftir skátamót í út-
löndum í sumar, rauðköílóttar
skotahúfur, hvítir og bláir sjóliða-
hattar, svört baskahúfa, alvöru
kúrekahattar að ógleymdri perlunni
í safninu, svörtum harðkúluhatti
frá Bretlandi. Svona mætti lengi
telja en ekki er hægt að láta staðar
numið án þess að minnast á þrjár
herforingjahúfur úr seinni heims-
styrjöldinni sem Helga áskotnaðist í
heimsóknum sínum á forngripasöl-
ur og markaði á ferðum erlendis.
Þarna er um að ræða rússneska
herforingjahúfu sem smellur á koll-
inn á Helga, herforingjahúfu af höf-
uðlitlum þýskum nasista og græna
húfu af rússneskum herforingja.
Svona húfur er óalgengar á íslandi
eða nánast ófáanlegar, svo að ekki
sé meira sagt. Þegar Helgi er spurð-
ingalest Great Northern Railway-
fyrirtækisins í Seattle í Bandaríkj-
unum, gaf honum kafteinshúfuna
- sína, myndarlega svarta derhúfu
með gylltu merki, en þessar liúfur
eru enn ómissandi á kollinum á
kafteinum fyrirtækisins við störf.
Mágurinn er nú kominn á eftirlaun
og þarf ekki lengur á húfunni að
halda.
„Mér er alveg sama hvernig höfuðfatið er, ég vil bara hafa safnið sem fjölbreyttast," segir Helgi Valdimarsson, bif-
vélavirki í Vogum á Vatnsleysuströnd, en hann hefur safnað húfum og höttum frá árinu 1985 þegar honum áskotn-
aðist kafteinshúfa frá bandaríska járnbrautarfélaginu Great Northern Railway. Höfuðföt af öllum stærðum og gerð-
um hafa rekið á fjörur hans siðan og er sjóliðahattur þar á meðal. Helgi er léttur viðræðu og tók vel í að bregða á
leik fyrir blaðamann og Ijósmyndara DV. DV-myndir BG
iWi" i ' 'afc.,.
Hattar af herforíngjum,
úrekum og sántilmönnum
eru meðal helstu dýrgripanna í stóru safni í Vogunum
„Mér er alveg sama hvernig höf-
uðfatið er, ég vil bara hafa safnið
sem fjölbreyttast. Mér finnst
skemmtilegt að eiga húfur og
hatta sem víðast að og það
bætist hratt í safnið því að
fjölskyldan er dugleg að
gauka að mér auk þess
sem krakkarnir hafa lát-
ið húfur í sinni eigu
ganga upp í safnið. Ég
nota líka gjarnan tæki-
færið á ferðum erlendis
og kunningjar og vinir,
sem vita af þessari söfnun-
aráráttu, eru duglegir að
henda ýmsu í mig,“ segir Helgi
Valdimarsson, bifvélavirki í Vog-
um á Vatnsleysuströnd, en hann
safnar derhúfum, höttum og
höfuðfötum - hvaða nafni
sem þau nefnast.
Helgi hefur safnað
höfuðfötum frá ár-
inu 1985 og á mv
allstórt safn
eða samtals
93 húfur og
hatta. Söfn-
unin hófst
þegar mágur
hans, kafteinn
á vöru-
Mest spaug
i vinunum
„Mér áskotnaðist þessi húfa árið
1985 og það var byrjunin. Síðan hafa
ýmsir vinir og kunningjar gefið mér
hatta og húfur alls konar og það er
mest spaug í þeim. Ég hef fengið
höfuðfot frá Kanarí og London og
alls staðar að,“ segir Helgi og bend-
ir á nýjustu húfurnar í safninu,
dökkleita húfu með löngu deri. Á
derinu eru sjö smokkar, einn fyrir
hvern dag vikunnar. Hin derhúfan
er mjög sérstök því að hún er gerð
úr hvítum nærbuxum. Auk þessa á
Helgi fjölbreyti-
legt safn af der-
húfum frá ís-
lenskum og er-
lendum fyrir-
tækjum
flutn