Dagblaðið Vísir - DV - 14.10.1995, Blaðsíða 39

DV LAUGARDAGUR 14. OKTÓBER 1995
47
Frá Ástralíu í austfirskan dal:
Þarftu
að selja
bílinn
ú-nnun, mikil
o\grun. Húsin
gun eflir
og vií sendum
dinavJska h£,
Fasteignir
u íslensk smíð og
'ivga hönnun, mikil
nnangrun. Húsin
: -9 bau eru
:-k .xastofnun
. . í'iAittur
inxxiojidum aíit kl 100 kmádag.
P\ U x'x vaiií!
Bfíaleiga. Gullvfóis, símar tí '. ' J
•oö Zl'- ■
Bílartilsölu
Toyota Corolb littback 1300, árg. '88,
svört, ekin 115 þús. Verð 450 þús. staÖ-
greitt, Upplýsingar í síma 552 0160 frá
kl. 13-18 eia
Chevy Van jyort QP^jfrg. ‘79, 8 cyl., ti
'firuu*M,umrétollur,
Su.ta^diif. Dana 60.
T8 S-ÖiU i ::
470 h‘í-. u,<:,
.fja&ranöljv.b-
ar og ÍQgxu i
hús, nýlegt í:,:
i milliskafti. ;
undir olíuverki, ;xy:
öllu, n#jar ak.síhc <•••
hjólalegur á frerma í
(húsi að framanvevó j,
upp meÖ húsi + kro:
stýrisenda, uppteki v
gírkassi, nýr loftdeilir
legt glussakerfi og 2
uppgerÖur GF •
hleÖsluventil],
nýleg 8 dek^
magn^Ljij
skiptinj^lö gira,
magfcfþurrkari íyr:
♦iflg á húsi, loftfia-.:
tankur, aÖvörx:u,v
mötorbremsa í •
kari, spoiler á v
kastarar ::i u:
auglýsingar
Hérer
Sigrún Björgvinsdóttir, DV, Egflsstöðurru
Hún er uppalin í skógum Ástralíu
viö óheft frjálsræði. Aðeins 19 ára,
eftir að hún hafði lokið verslunar-
prófi, var hún orðin verslunarstjóri
í glæsiverslun í stórborginni Sydney
þar sem hún haiði yfir 30 manns að
segja. Eftir fimm ára starf fór hún
til London og fékk vinnu í enn glæsi-
legri verslim þar sem aðallinn og
kóngafólkið verslar. En þar vann
hún aðeins í einn mánuð. Stressiö
var yfirþyrmandi. Næst fréttist af
henni við fiskvinnslu á Rifi á Snæ-
fellsnesi. Ekki beinlínis líkir staðir
en hún var laus við stressið. Þannig
hljómar brot úr lífssögu Margarete
Johnson sem býr á Glúmsstöðum,
sem eru um 50 kílómetra frá Egils-
stöðum.
í fiskvinnslunni á Rifi var ungur
maður úr Fljótsdal og tókust með
þeim kynni. Eftir nokkrar ferðir út
og aftur til íslands varð úr að hún
kom alkomin til hans að Glúmsstöð-
um í Fljótsdal. Fljótt á litið gæti virst
sem hún væri að sóa menntun og
hæfileikum í „fásinninu" í sveitinni
en bíðið aðeins við.
Erfullaf hugmyndum
„Ég er full af hugmyndum og það
er ekki alltaf gott. Ég hef áhuga á
öllu í kringum mig og mig vantar
alltaf tíma. Ég á eftir að gera svo
margt sem mig langar til. Hér er ró-
legt og hér get ég hugsað,“ segir
Margarete.
Það nýjasta sem Margarete hefur á
„Ég á eftir að gera svo margt sem mig langar til. Hér er rólegt og hér get
ég hugsað," segir Margarete, sem hér er með syni sínum, Sigurði Max,
og sannarlega hlýtur að vera gott að hugsa í því umhverfi sem hún býr í.
DV-myndir Sigrún Björgvinsdóttir.
prjónunum er framleiðsla á birki-
salti en þá framleiðslu keypti hún frá
Norðfirði sl. vor.
„Þetta er mjög spennandi verk-
efni,“ segir Margarete. „Ég hef verið
að þreifa mig áfram á markaðnum
og ég hef fullan hug á að reyna að
flytja framleiðsluna út. Reyndar hef
ég von um að komast inn á markað
í Bandaríkjunum. Það er líka verið
að þróa nýjar umbúðir um saltið sem
eru baukar úr birki. Hingað til hef
ég notað innflutta glerbauka og það
er allt í lagi fyrir matvöruverslanir.
Fyrir ferðamannamarkaðinn er hins
vegar nauðsynlegt að hafa innlendar
umbúðir og ekkert er betur við hæfi
en birkið. Hingað koma nær 200 þús-
und ferðamenn á ári og þótt ég nái
bara til fimm prósenta þeirra þá er
ég komin vel af stað. í þessum um-
búðum er birkisaltið líka mjög
skemmtilegt borðsalt. Þá skiptir líka
öllu máli að með þessu er framleiðsl-
an orðin vistvæn með öllu.“
Margarete notar íslenskt eðalsalt í
framleiðsluna en það er miklu holl-
ara heilsunni en annað salt. Hún vill
ekki nota annað en ekta náttúruvör-
ur í sína framleiðslu. Hún er áhuga-
manneskja um ull og ullarvinnu,
spinnur og vefur listvefnaö en það
er nú mest til að nota heima, segir
hún, og svo gefur hún vinum sínum
ofin stykki. Og hún litar sjálf úr jurt-
um.
Vill ekki sjá gerviefni
„Ég vil ekki sja gerviefni og ég finn
með því að þreifa á hráefninu hvort
ég er með gerviefni í höndunum.
Ull, bómuli og hör eru þau efni sem
ég nota í vefnaðinn. Það er mjög
skemmtilegt að vinna þetta og gott
að grípa til þess þegar minna er að
gera yfir veturinn. Ullin í Ástralíu
er þó miklu betri til vinnslu en sú
íslenska, bæði fínni og svo er ekkert
tog á henni. Þar fást um fimm kíló
af hverri kind.“
Maður Margarete er leiðsögumað-
ur í hestaferðum inn að Snæfelli og
hún eldar fyrir hópinn. Þau vinna
viö gróðursetningu og í haust hafa
þau plantað 30 þúsum plöntum, mest
á annarri jörð en eigin. Þau hafa
ekki svo mikiö land sjálf fyrir skóg-
rækt því þau reka sauðfjárbú og
Birkisaltið, sem Margarete vinnur
að framleiðslu á, á hug hennar allan
núna. Á myndinni má sjá bauk úr
birki og annan úr gleri sem er inn-
fluttur.
halda nokkuð mörg hross.
Það er því augljóst að Margarete
hefur nóg fyrir stafni. Eins og er á
framleiðslan á birkisaltinu hug
hennar allan og þar kemur menntun
hennar að góðum notum. Aðalvinn-
an við það er á sumrin. Þá safnar
hún birkilaufum, þurrkar og malar,
og blandar þeim í saltið í stór fiát.
Síðar er hægt aö fylla á krukkur eft-
ir hendinni. Og veturinn ætlar hún
að nota til að finna nýja markaði.
Dalurinn er orðinn nokkuð þröng-
ur um Glúmsstaði. Fjölhn eru há og
hlíðin beint á móti bænum er skógi
vaxin með svörtum hamrabeltum.
Og í eyrum dunar Jökulsá. Hér hlýt-
ur að vera gott að hugsa.
rólegt og hér get ég hugsað
- segir Margarete Johnson á Glúmsstöðum um sveitasæluna