Dagblaðið Vísir - DV - 25.11.1995, Qupperneq 46

62
LAUGARDAGUR 25. NÓVEMBER 1995
Uppselt á keppni vaxtarræktarmanna um síðustu helgi:
Fólk er spennt að sja öfgar
- segir Guðmundur Bragason, íslandsmeistari í vaxtarrækt
„Ég byrjaöi aö æfa vaxtarrækt
vorið 1984 en keppti fyrst árið 1986.
Árið 1990 hreppti ég íslandsmeist-
aratitilinn en hætti eftir það þar
sem ég stofnaði fyrirtæki mitt,
Skyndiprent, enda hafði ég mikið að
gera við að koma því á laggirnar og
lítinn tíma fyrir æfingar. í fyrra
ákvað ég aö vera með aftur, byrjaði
að æfa um sumarið, var fljótur í
gang og náði öðru sætinu. Keppnin
núna kom í framhaldinu þar sem
mér gekk þetta vel í fyrra,“ segir
Guðmundur Bragason, 31 árs, sem
varð sigurvegari í mínus 90 kílóa
flokki í vaxtarrækt um síðustu
helgi.
Guðmundur segir að menn fari
ekki í vaxtarræktarkeppni nema
hafa æft í nokkur ár. „Maður þarf
að byrja á því að byggja upp
vöðvamassann en það tekur lengst-
an tíma. Þetta er i raun áratuga-
sport og menn þurfa að leggja mikið
á sig. Ég æfi venjulega fjórum til
fimm sinnum í viku í um það bil tvo
tíma í senn. Fyrir mót æfir maður
sex sinnum í viku og stundum
tvisvar á dag. Það fer því mikill tími
í þetta,“ segir Guðmundur.
Vellíðan
og ánægja
- En hvað færðu út úr þessu?
„Ég fæ gífurlega mikla vellíðan út
úr þessu. Maður endurnærist eftir
langan og erfiðan vinnudag að fara
á góða æfingu. Einnig brýst keppn-
isandinn út og félagsskapurinn í
kringum vaxtarræktina er skemmti-
legur. Menn hópa sig talsvert saman
í þessu eins og öðrum íþróttagrein-
um, fara út að borða og skemmta
sér. Einnig er ákveðinn kjarni á
vaxtarræktarstöðvunum sem heldur
saman, er alltaf að æfa og þekkist
mjög vel.“
- Þurfið þiö ekki að passa mjög
mataræðið?
„Jú, það verður aö passa upp á
það allt árið. Menn mega ekki verða
feitir því þá verður mótsundirbún-
ingurinn of erfiður. Mest verður að-
haldið þó tveimur mánuðum fyrir
mót en þá má ekki borða neina fitu,
ekkert bras, ekkert sælgæti, ís, gos-
drykki eða kökur. Þess á milli getur
maður borðað slíka óhollustu í hófi.
Þetta krefst ákveðins sjálfsaga sem
sumir eiga erfitt með að sætta sig
við en fyrir mig er þetta lítið mál.
Ég og konan mín, Inga Sólveig
Steingrímsdóttir eróbikkkennari,
Gunnar Ásgeirsson er íslandsmeist-
ari í unglingaflokki.
DV-myndir Jóhann A. Kristjánsson
höfum tamið okkur hollustu í
mataræðinu. Ætli við séum ekki á
vandaðra fæðuvali en gengur og
gerist."
Inga Sólveig hefur líka keppt í
vaxtarrækt og varð íslandsmeistari
í kvennaflokki árið 1990 um leið og
Guðmundur. Þau eiga eitt barn.
Kroppasýning
- Er vaxtarræktin ekki bara
kroppasýning?
„Það má náttúrlega kalla þetta
hvað sem er en við viljum kalla
þetta keppni. Við erum ekki að
keppa um ákveðnar þyngdir eða
tíma en það má bera vaxtarræktina
saman við greinar eins og fimleika
eða listdans, þar sem dómarar meta
keppendur eftir auganu. í okkar
keppni er það vöðvamassi, sam-
ræmi milli vöðva, skurður og fram-
koma sem dómarar leggja mat á og
gefa einkunnir eftir.
Þetta er líka „show“ sem fólk hef-
ur gaman af að horfa á enda var
uppselt í Loftkastalanum þar sem
keppnin fór fram. Fólk er spennt að
sjá öfgar - sem þetta er vissulega -
likaminn er mjög ýktur.“
- En finnst ekki líka mörgum
þetta hálfóhugnanlegt?
„Við fáum að heyra það líka. Það
eru misjafnar skoðanir á þessu sem
öðru.“
- Nú ert þú mikið vöðvafjall, ertu
þá ekki ofboðslega sterkur?
„Það fylgir þessu auðvitað aukinn
styrkur en það er mjög misjafnt
hvemig menn æfa. Undanfarið hef
ég æft meiri þyngdir og orðið sterk-
ari en áður. Sumir keppa samhliða
þessu í kraftlyftingum, eins og t.d.
Nína Óskarsdóttir sem vann í
kvennaflokki. Ég hef keppt í.bekk-
pressu og er íslandsmeistari í mín-
um flokki.“
Verður ekki sá sterkasti
- Hefur þú þá ekki áhuga á að
verða sterkasti maður landsins eða
jafnvel heimsins?
„Ég gæti það aldrei. Hnén og axl-
1' •'

í.-kí.
r
Guðmundur Bragason er Islandsmeistari í mínus 90 kílóa flokki i vaxtarrækt.
imar þola ekki það mikla álag sem
fylgir því.“
- Er það ekki líka álag að þjálfa
líkamann upp á stuttum tíma fyrir
mót í vaxtarrækt?
„Jú, ef menn styrkjast og stækka
á mjög stuttum tíma þá held ég að
bæði sinar, vöðvafestingar og liða-
mót verði fyrir miklu álagi og það
er ekki gott. Ef menn fara hægar í
sakimar þá styrkist þetta allt sam-
an hægar og jafnar."
- Hvað tekur við núna?
„Næsta keppni að ári. Að vísu
tekur maður því rólega einhveija
daga en byrjar síðan aftur að æfa.“
Guðmundur segist ekki eiga
möguleika á að keppa í útlöndum,
hann sé einfaldlega ekki nógu góður
til þess. Ef vaxtarræktarmenn hætta
að æfa era þeir líka mjög fljótir að
slappast niður þannig að ekki má
heldur slaka á. „Menn sem hafa ver-
ið vel æfðir áður geta þó verið fljót-
ir að ná sér aftur í gamla formið
tajki þeir sér hvíld.“
- Áttir þú von á að vinna keppn-
ina núna?
„Ég gerði mér ekki grein fyrir því
fyrir fram. Magnús Bess hafði mjög
stuttan undirbúningstíma en hann
hefur verið minn helsti keppinaut-
ur. Þama voru líka menn sem ég
hafði heyrt sögur af en þekkti ekki
til. Sumir vora nýir og aðrir höfðu
ekki keppt í nokkur ár þannig að
maður gat búist við öllu.“
Kökur og ís í verðlaun
__ - Hvemig var haldið upp á sigur-
inn?
„Ég fékk mér köku og ís í boði
Gym 80. Keppendum var öllum boð-
ið á Astró og það var mjög skemmti-
legt.“
Þess má geta að Nína Óskarsdótt-
ir, sem vann í kvennaflokki, er 33ja
ára og tveggja bama móðir. Nína er
systir kraftlyftingakappanna Skúla
og Más Óskarssona. Eiginmaður
hennar, Bárður Ólsen, var einnig
meðal keppenda á vaxtarræktarmót-
inu. Því miður náðist ekki í Nínu
þar sem hún er stödd i útlöndum en
þetta var í fyrsta skipti sem hún
keppti um íslandsmeistaratitilinn.
- Verður eitthvað að gerast hjá
þér alveg á næstunni i framhaldi af
sigrinum?
„Ég mun sýna á þolfimimóti um
helgina og aflraunamóti, sem Magn-
ús Ver stendur fyrir, um næstu
helgi. Á þeim mótrnn verð ég sýn-
ingaratriði,“ segir Guðmundur
Bragason. -ELA
Nína Óskarsdóttir er íslandsmeistari
í kvennaflokki.