Dagblaðið Vísir - DV - 21.02.1998, Blaðsíða 16

16
*
Wiðtal
LAUGARDAGUR 21. FEBRÚAR 1998
Heimsmethafinn Vala Flosadóttir segir að sár líði vel í Lundi og þar verði hún eitthvað áfram:
Athyglin trnflar ekki
„Ég hef vissulega fund-
ið fyrir allri at-
it,', hyglinni, bæði
hér úti og eins
heima, en
þetta hefur
:J alls ekki far-
" ið illa í
mig. Ég
held að
g
haldi
bara
- segir stangarstökkvarinn um þessa erfiðu íþróttagrein
í myrkri og kulda vetrar hér á
Fróni er fátt sem yljar sálartetrinu
meir og vekur meiri gleði en þegar
íþróttafólkið okkar nær góðum ár-
angri á erlendri grund. Stutt er síðan
allir töluðu lun Kristin Bjömsson
skíðakappa og nú kemur fólk hvergi
svo saman að ekki sé talað um nýja
ljósið í skammdeginu, heimsmeistar-
ann Völu Flosadóttur. íslendingar eru
stoltir af þessari glæsilegu stúlku og
frábæru íþróttakonu sem þrátt fyrir
velgengni heldur ró sinni og jafnaðar-
geði. Vala varð tvitug í vikunni og á
stefnumóti á öldmn ljósvakans upp-
lýsti hún helgarblað DV um að hún
teldi sig eiga nóg inni með stöngina
að vopni. Haldi hún heilsu stefnir hún
að því að vera að minnsta kosti tiu ár
til viðbótar á stökki.
Erfitt fyrsta veturínn
„Ég er fædd og uppalin í Reykjavík
en hafði búið í um sex ár á Bíldudal
þegar ég fluttist til Svíþjóðar fyrir
rúmum fimm árum með foreldrum
mínum. Ég fór beint i tíunda bekk og
get alveg viðurkennt það hér og nú að
þessi fyrsti vetur héma úti var síður
en svo auðveldur," segir Vala sem nú
býr í Lundi ásamt móður sinni, Ragn-
hildi Jónasdóttur, og þrettán ára syst-
ur, Lám. Aðspurð hvort þær mæðgur
búi bara í Svíþjóð vegna stangar-
stökksins segir Vala svo alls ekki
vera, móðir hennar sé að ljúka námi í
Glæsilegur árangur
14/2: 4,44 m, HM .
6/2: 4,42 m, HM ■
4/2: 4,35 m, EM ■
Jan. '97: 4,20 m, NM ■
og heimsmet ungllnga
Jan. '96: 4,00 m, NM ■
Jan. '96: 3,82 m, NM ■
Jan. '95: 3,63 m, NM ■
Vorlð '94: Yfír 3,0 m ■
Fyrsta mót 1994: 2,50 m
guðfræði í vor og sé einmitt þessa
dagana að vinna lokaverkefni í Suð-
ur-Afríku.
Vala segir að vel hafi gengið að
aðlagast öllum aðstæðum ytra.
Hún hafi farið í menntaskóla og
lokið stúdentsprófi af náttúra-
fræðibraut vorið 1996.
Enginn kærasti
„Siðan þá hafa æfmgar og
keppni tekið allan minn tíma.
Upp á síðkastið hef ég að vísu
verið að lesa frönsku tvisvar
i viku og ætla mér að sækja
einhverja tíma í háskóla í
haust. Ég hef ekki ákveðið í
hvað ég ætla að fara en það
er ljóst að það verður að
vera eitthvað sem ég get
samræmt æfingum og
ferðalögum. Ég fer ekki í
læknisfræði eða eitthvað
slíkt á næstu árum,“ segir
Vala sem eins og alþjóð
veit hefúr undanfarin ár
æft stangarstökkið við frá-
bærar aðstæður í Malmo.
Vala er nú í þriggja
daga fríi frá æfmgum en
venjulega taka æfingar 4
til 4% klukkustund með
ferðum fram og til baka.
Hún æfir yfirleitt einu
sinni á dag en á undir-
búningstímabili era
tvær æfing-
.TTTj ar á dag. Þá
VOlll segist hún
ekkert gera
nema æfa. Að-
spurð hvort hún
hafi þá haft tíma
til þess að finna
hinn eina sanna segir
hún svo ekki vera,
hvort sem tímaleysi sé
um að kenna eða ein-
verju öðra. Hún segist
vissulega hafa augun
hjá sér. Sem sagt,
draumaprinsinn hefúr
ekki enn hreppt þennan
góða kvenkost, en
hvemig skyldi það vera
með sænsku þjóðina?
Skyldu Svíamir enn
vera að reyna að eigna
sér hana?
Var harðorð við
Svíana
„Þeir töluðu voða
mikið um að ég ætti að
gerast sænskur ríkis-
borgari og keppa fyrir
þá. Ég væri búin að
vera svo lengi í Svíþjóð
og þvi væri sanngjam-
DV
gera sitt besta hafi hún ekki átt von á
heimsmeti þegar hún hafi verið að
æfa í haust. Markmiðið hafi fyrst og
fremst verið að ná sér vel af meiðsl-
unum fyrir innanhússtímabilið. Ár-
angurinn þakkar hún þrotlausum æf-
ingum og því að hún horfði bjartsýn
fram á veg þótt mótlætið væri vissu-
lega nokkurt um tíma.
„Ég stekk alltaf hæma í keppni,"
segir Vala, aðspurð hvort hún hafi
verið að stökkva heimsmetshæðimar
á æfingum upp á síðkastið. „Ég er
mikil keppnismanneskja og veit að ég
á míkið inni. Ég á eftir að bæta við
mig í tækni, styrk og snerpu og stefni
að minnsta kosti að tíu árum til við-
bótar í þessu.“
Mikil umræða hefur verið hér
heima um óréttlæti það sem falist hef-
ur í því að eina heimsmeistaranum
okkar í frjálsum íþróttum séu ekki
tryggð hámarkslaun úr þeim sjóð-
um sem til era. Vala segir að nú
sé verið að vinna að þessu og
þau mál líti öll betur út í dag.
Hún segist ekki eiga að þurfa
að hafa áhyggjur af því að
geta ekki stundað sitt
heimsmeistarasport vegna
peningaskorts.
„Ég get ekki kvartað.
Ég æfi við frábærar að-
stæður og dáist að félög-
um mínum heima á ís-
landi, að þeir skuli geta
æft við þær ömurlegu að-
stæður sem þar era. Það er
auðvitað fáránlegt að ekki
skuli vera búið að koma
upp góðri frjálsíþróttaaö-
stöðu innanhúss."
Síðara metið
ast
að ég
keppti fyrir þeirra
hönd. Nú era þessar raddir svo gott
sem hljóðnaðar. Ég hvessti mig aðeins
og var svolítið harðorð við þá á dög-
unum. Ég var orðin svolítið þreytt á
þessu tali og benti þeim kurteislega á
að ég væri íslensk og ætlaði aö keppa
fyrir ísland. Þrátt fyrir það er mér
rosalega vel tekið og mér líður alls
ekki eins og útlendingi hér,“ segir
Vala og neitar því að þeirri hugsun
hafi skotið niður i huga hennar af ein-
hverri alvöra að hún léti til leiðast og
keppti fyrir aðra þjóð en ísland.
Framfarir Völu hafa verið stórkost-
legar og eftir að hafa sett tvö heims-
met á einni viku á dögunum hefúr
henni skotið með hraði upp á stjömu-
himininn. Erlendir fiölmiðlar hafa
haft mikinn áhuga á henni og al-
menningur hér og í Svíþjóð fylgist
grannt með gengi hennar.
áfram að vera
ég sjálf og reyni
að láta þetta ekki hafa áhrif á
mig. Ég er bara Vala og verð bara
Vala.“
Aðspurð hvemig hún myndi lýsa
sjálfri sér segist Vala eiga erfitt með
það. Aðrir væra kannski betur til
þess fallnir. Hún virkar hógvær og
róleg en segir aðspurð hvort það sé
rétt lýsing á henni að hún geti orð-
ið alveg brjáluð á vellinum.
„Ég skeyti skapi mínu á stökkun-
um og stönginni og held ég megi
segja að ég sé ekki skapmikil fyrir
utan völlinn. Ég fæ virkilega útrás
á æfingum og er því eins og lamb
þegar þeim lýkur."
Stekk hærra í keppni
Síðasta ár var Völu erfitt. Hún
var mikið frá vegna meiðsla og seg-
ir að þrátt fyrir að hún hafi vita-
skuld stefnt að því að bæta sig og
mikilvægara
Undirritaður hefur aldrei
skilið til fulls hvemig fólk þor-
ir að stökkva fióra til fimm
metra upp í loftið og stóla á að
koma óbrotið niður á dýnu.
Þegar áhyggjumar era bomar
undir Völu segir hún að
stangarstökk sé vissulega
ekkki fyrir neinar rolur.
Þetta byggi allt á æfingum og
fólk bæti við sig smám sam-
an. Fyrsta skrefið sé bara að
sveifla sér á prikinu á dýnu
og síðan þróast allt út frá því.
Góður stangarstökkvari
þurfi að hafa allt í senn, góða
tækni, mikinn kraft og
mikla snerpu, auk þess sem
hugarfarið þurfi að vera í
lagi. Allir þessi þættir hafi
verið í lagi þegar hún setti
heimsmetin.
„Síðara heimsmetið
skipti mig meira máli. Fyr-
ir mig var það meiri viður-
kenning en hitt. Eitt er að
gera hluti einu sinni en
annað að gera þá aftur og
þá undir mikilli pressu. Ég
setti fyrra metið í Þýska-
landi í ærandi hávaða og
stemningu. Hitt setti ég
frammi fyrir 25 áhorfend-
um i kyrrð og ró i Svíþjóð.
Tilkynnt var í hátalara-
kerfinu að Bartova hefði
slegið heimsmetið mitt frá
vikunni áður og ég ákvað
með sjálfri mér að ég
skyldi bæta um betur. Það
gerði ég og það var gríðar-
lega mikilvægur sigur fyrir
mig,“ segir Vala sem vill
ekkert gefa uppi um tak-
mörkin í stönginni á þessu
ári. Hún sefii sér sín tak-
mörk en flíki þeim ekki. En
kemur til greina að hún
fLyfii heim?
„Nei, það sé ég ekki. Þjáif-
arinn minn, Stanislaw
Sczcyrba, er hér og ég get
vart ætlast til þess að hann
fLytji með mér til íslands.
Mér líður vel hér í Lundi,"
segir Vala Flosadóttir, stolt
yfir því ef hún er fyrirmynd
einhverra ungmenna á ís-
landi og víðar og heillaráð
hennar til ungs íþróttafólks:
„Hafið trú á sjálfúm ykkur
og hafiö gaman af því sem
þið eruð að gera. Það er
mikilvægast." -sv