Dagblaðið Vísir - DV - 11.03.2000, Page 32

32
LAUGARDAGUR 11. MARS 2000
viðtal

drepur fæti niður næst þó sjálf
vilji hún sem minnst um það
segja.
Þrátt fyrir þann styr sem staðið
hefur um Rósu að undanfomu og
þá athygli sem hún hefur fengið út
á kynhneigð sína og afdráttarlaus-
ar skoðanir á lífinu og tilverunni
eru ýmis mál sem hún hefur hing-
að til ekki viljað tjá sig um, þar á
meðal um þann ríg sem ríkir í
heimi samkynhneigðra yfir þeirri
stöðnuðu ímynd sem hingað til
hefur loðað við lesbíur.
Mætti að sönnu kalla það valda-
baráttu úr heimi samkynhneigðra
kvenna þar sem deilt er um hvort
lesbíum sé skylt að hegða sér og
klæða sig eftir ákveðnum skyldu-
boðum eða ekki. Á sama tíma
verða lesbíur og viðhorf þeirra
stöðugt meira áberandi, einkum
fyrir tilstilli kvenna á borð við
Rósu Guðmundsdóttur sem virðist
ætla að opna umræðuna um mál-
efni lesbía á sama hátt og Páll Ósk-
ar gerði fyrir homma á sínum
tíma. Rósa féllst á að koma í viðtal
og gera hreint fyrir sínum dyrum.
Smásamfálagshugsunar-
háttur ekki fyrir mig
- Hvemig var að alast upp í Vest-
mannaeyjum?
„Það'var bæði gott og slæmt eins
og gildir um lítil samfélög yfírhöfuð.
Það var yndislegt að vera þama sem
bam en við 12 ára aldur fór allt til
fjandans. Það er óhollur hugsunar-
háttur sem ræður ríkjum þama eins
og annars staðar, fólk á ekkert einka-
líf, allir þekkja alla og krakkar mót-
ast mjög illa við slíkar aðstæður. Það
em miklir fordómar í gangi gagnvart
minnihlutahópum og þeim sem era
öðruvísi og ég féll auðvitað undir þá
skilgreiningu. Ég er þessi tegund af
ævintýramanneskju sem líkar vel í
stórborg erlendis, þessi smásamfé-
lagshugsunarháttur sem frnnst svo
víða á íslandi er ekki fyrir mig.
Ég var mjög bráðþroska og var far-
in að stunda skemmtanalífið þegar ég
var 13 ára. Ég hékk mikið með eldri
krökkum og fór oft til Reykjavíkur
þar sem ég var i píanónámi og notaði
jafnframt tækifærið til að skemmta
mér um helgar. Á þeim árum var ég
eitthvað að rugla með strákum eins
og gengur og gerist en undraði mig á
því af hverju ég bæri ekki sömu
kenndir til stráka og vinkonur mínar
sem vora flestcU á fostu eða enda-
laust talandi um karlmenn. Ég man
að ég spurði sjálfa mig oft að því
hvort ég væri öðravísi en þær og tiÞ
fmningalaus en ég kenni því um að
ég ólst upp í litlu samfélagi þar sem
ég hafði ekkert tO að miða mig við
annað en það sem samfélagið kaus að
kalla eðlilegt," segir Rósa um ung-
lingsárin.
Ekki rauðsokka eða
karlmannahatari
Rósa var 15 ára þegar hún áttaði
sig hvers eðlis hún var. „Skyndilega
rann það upp fyrir mér að ég var of-
boðslega hrifin í fyrsta skiptið á æv-
inni - af konu. Þetta var ekki líkam-
legt ástarsamband og ekki einu sinni
samband í þeim skilningi heldur
fyrst og fremst ást og andleg hrifh-
ing. Ég hafði alltaf borið sérstakar
tilfinningar til kvenna en ég hélt að
það stafaði fyrst og fremst af því að
- Rósa Guðmundsdóttir, skemmtanastjóri Spotlight, lýsir heimi samkynhneigðra kvenna
Um miðbik ársins 1998 steig
Rósa Guðmundsdóttir á
svið sem skemmtanastjóri
nýs skemmtistaðar fyrir
samkynhneigða í Reykjavik,
Spotlight, og má segja að hún hafi
upp frá því verið tíður gestur fjöl-
miðla síðan en Rósa hefur vakið
mikið umtal fyrir ýmiss konar
uppákomur sem hún hefur staðið
fyrir á staðnum auk þess sem hún
er sjálf lesbísk og hefur talað
frjálslega um kynhneigð sina í
blöðum og sjónvarpi.
Það vekur furðu marga að Rósu,
sem er aðeins 21 áirs, hefur þrátt
fyrir ungan aldur tekist að hasla
sér völl í menningarlífinu og ekki
er nóg með að hún eigi þátt i að
reka einn vinsælasta skemmtistað
Reykjavíkur heldur hefur hún
einnig verið með annan fótinn í
tónlistarborginni London en sjálf
segist hún vera að „vinna i sínum
málum“ sem fullvíst má telja að
séu tónlistarlegs eðlis enda Rósa
mjög tónelsk manneskja að upp-
lagi og því aldrei að vita hvar hún
ég væri frjálslynd og opin gagnvart
öðra fólki.“
„Þegar mér varð ljóst að ég væri
lesbía varð ég svo glöð að ég hugsaði
eiginlega aldrei út í að ég væri lesbía
heldur fyrst og fremst að ég hefði
raunverulega eiginleika til að elska