Dagblaðið Vísir - DV - 11.11.2000, Blaðsíða 58

Dagblaðið Vísir - DV - 11.11.2000, Blaðsíða 58
66 LAUGARDAGUR 11. NÓVEMBER 2000 Tilvera DV •tr- í nóvemberverðursannkölluð myndbandaveisla hjá okkurí söluturninum Póló Bústaðarvegi 130. Þú borgar 500 kr. fyrir nýja vídeóspólu, Maarud snakkpoka og 21 pepsí. Ótrúlegt en satt. Nýjarspólur daglega. Fjöldi annarratilboða. mmtilegt nn ríða húsinu, glenna sig móti tunglinu og glotta djöfullega Draugatrú skipar veglegan sess í íslensk- um þjóðsögum og allt fram á okkar dag hafa draugar lifað góðu lífi í hugarheimi þjóðarinnar. Á síðustu árutugum hefur dregið nokkuð úr trúnni en hún er langt frá því að vera útdauð. í grófum dráttum skiptast draugar í tvo hópa, afturgöngur og uppvakninga. Aft- urganga er draugur sem fer á kreik af sjálfsdáðum en uppvakningur er sœrður úr gröf sinni til einhvers konar þjónustu. Báðir hóparnir eru tengdir jarðlíkaman- um og samkvœmt þjóðtrúnni er sálin tengd við afturgöngur en uppvakningar eru sálarlausir. sterkari en þeir voru í jarðlííinu. Sé hins vegar ákveðið að halda áfram skal særa uns draugurinn er kominn allur upp. í þjððsögum Jóns Árnasonar segir að þegar draugar komi fyrst upp úr gröfum sínum velli öll vit þeirra, munnur og nasir, í froðu- slefu og saur sem nefnist náfroða. Særingarmaðurinn verður að sleikja froðuna af draugnum og væta tungu hans með blóði sem tekin er undan litlu tá hægri fótar. Að þessu loknu þarf særingar- maðurinn að takast á við draug- inn. Hafi draugurinn betur tekur hann kuklarann með sér í gröfina en hafi særingarmaðurinn betur er draugúrinn skyldugur að þjóna honum. Líkjast erlendum draugum Fyrr á öldum voru draugar á flakki milli bæja eða fylgdu ákveðnum mönnum. í seinni tíð virðist sem þeir hafi tekið sér ból- festu í ákveðnum húsum og haldið sig þar, draugamir virðast þoku- kenndari og ótengdir likamanum. Draugamir era ekki lengur líkam- legir og líkjast sífellt meira erlend- um frændum. Þeir svífa í gegnum veggi og era hálfgerðar gufur mið- að við gömlu íslensku draugana. Þeir eru hættir að rísa upp á lík- börunum og segja: „Skemmtilegt er myrkrið". -Kip Gufan tók á sig manns- mynd Eyjasels-Móri er uppvakningur sem magnaður var af lækni nokkrum úr tíu fágætum lyfjum. Læknir sendi drauginn í litlu glasi til konu nokkurrar sem hann vildi ná sér niður á. Þegar tappinn var tekin úr glasinu steig vökvinn upp og liðaðist um baðstofuna eins og blárauð gufa. Þegar gufan þéttist tók hún á sig mannsmynd sem mikil ógn stóð af og eldur brann í augum hennar. Veran sem myndaðist fór fljótlega að láta á sér og kom oftast fram í mynd unglings- pilts í mórauðum fötum með hatt á höfðinu og hlaut nafnið Eyjasels- Móri. Móri varð snemma mjög magnaður og virðist hafa haft gaman af því að kvelja og drepa skepn- ur og oft kom það fyrir að hlátrasköllin i honum runnu sam- an við veinið í skepnunum sem hann var að leika sér að þvi að pína og drepa. í Ævisögu Eyjasels-Móra, sem Hálldór Pétursson tók saman, seg- ir að karlmenn á bæ nokkrum hafi ætlað út í fjárhús til að gæta að hvað gengi á. Þegar þeir nálguðust húsin reið yfir þá grjót, freðið torf, spýtnabrak og hornin af kindunum sem Móri hafði verið að kvelja. Sögðu mennirnir að eldglæringar hefðu leikið um fjárhúsið og við þær hafi þeir séð drauginn ríða húsinu, glenna sig móti tunglinu og glotta djöfullega. Um tima var Móri í slagtogi við kvendrauginn Bjama-Disu og fór vel á með þeim. Einu sinni sást til skötuhjúanna þar sem þau lágu á hálffleginni húð Þorgeirsbola, með- an tuddi draslaðist áfram, og segir sagan að þau hafl látið ósiðlega vel að hvort öðru og stunið hátt. = 500 kr. Ganga aftur i heift og hefndarhug Menn geta gengið aftur af ýms- um ástæðum, til dæmis er algengt að menn sem hafa notið mikillar gæfu í lífinu gangi aftur vegna þess að þeir vilja ekki skilja við hana. Þeim sem látast af slysförum eða fyrir eigin hendi er gjarnt að ganga aftur og sumir segja að þeir séu á sveimi eins lengi og þeim var ætlað að lifa. Flestar afturgöng- ur eru þó hrein og bein ill- menni sem snúa aftur í heift og hefndarhug. Djákninn á Myrká gekk aftur vegna þess að hann vildi ekki skilja við ást- ina sína og sama er að segja um drauga sem getið hafa börn með lifandi konum. Einu sinni kom það fyrir á Prestsbakka í Hrútaflrði að draugur barnaði prestsdótturina og hélt hún faðeminu leyndu fyrir föður sínum. Bamið varð að lokum að- stoöarprestur og þegar hann mess- aði í fyrsta skiptið sökk kirkjan. Aö vekja upp draug Þegar vekja á upp draug skal gera það aðfaranótt laugardags sem er milli 18. og 19. eða 28. og 29. dags mánaðarins. Nóttina áður skal snúa faðirvorinu aftur á bak og skrifa það á blað eða skinn með fjaðurstaf úr keldusvíni. I staðinn fyrir blek skal særingarmaðurinn nota blóð sem hann tekur úr vinstri handlegg sínum. Einnig þarf að rista sérstakar rúnir á kefli. Að þessu loknu skal velja sér leiði, sem betra er að hafa lítið þar sem særingarmaðurinn þarf að takast á við drauginn seinna í ferl- inu. Því næst skal leggja keflið á leiðið og þylja öfugt faðirvorið og galdraformúlur. Þegar draugurinn fer að mjaka sér upp birtast sær- ingarmanninum ofsjónir sem geta staðið yfir í langan tíma vegna þess hve draugurinn er tregur til að rísa. Ðraugurinn þrábiður um að fá að liggja í friði en því má ekki svara né láta ofsjónirnar viUa sér sýn. Þegar draugurinn er kom- inn hálfur upp úr gröfinni þarf að spyrja hann tveggja spurninga, en ekki þriggja því þá hverfur hann niður i gröflna. Fyrst skal spyrja drauginn hver hann hafl verið í líf- inu og síðan hversu sterkur hann sé. Ef draugurinn segist hafa verið meðalmaður að afli skal hætta við særinguna, því draugar eru af- skaplega sterkir og allt að tvöfalt Bústaðarvegi 130 - Sími 588 7466 Afturganga er draugur sem fer á kreik af sjálfsdáö- um en uppvakn- ingur er særður úr gröf sinni til ein- hvers konar þjón- ustu.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.