Dagblaðið Vísir - DV - 03.03.2001, Blaðsíða 32

32
LAUGARDAGUR 3. MARS 2001
Helgarblað
z.
DV
Fyrir marga hljómar orðiö
krabbamein líkt og dauða-
dómur. Krabbamein er í vit-
und mjög margra banvænn og
hræðilegur sjúkdómur sem leggur
að velli þá sem fyrir honum verða.
Sem betur fer er þetta ekki svo þótt
krabbamein sé vissulega mjög al-
varlegur sjúkdómur. Margir sem fá
krabbamein fá góðan bata og geta
haldið áfram að takast á við lifið og
fjölbreytt verkefni þess. Það er eng-
inn óhultur fyrir krabbameini:
börn, unglingar, ungt fólk og full-
orðið. Allir geta fengið krabbamein.
DV fékk að heimsækja systkini í
Reykjavík sem þrátt fyrir mjög ung-
an aldur hafa barist við hættulegt
krabbamein og erfiðar læknismeð-
ferðir í kjölfarið. Þau höfðu bæði
sigur í baráttunni við þennan vá-
gest og ræddu lífsreynslu sina við
DV.
Héit ég væri að kvefast
Systkinin heita Björgvin og Stein-
unn Ragnarsbörn. Hún er 27 ára
starfsmaður í starfsþróunardeild
Eimskips, hann er 34 ára starfsmað-
ur í markaðsdeild Norðurljósa. Við
hittum systkinin á heimili Stein-
unnar í miðbænum og báðum hana
fyrst að segja okkur frá því þegar
hún veiktist af krabbameini.
„Ég var 19 ára þegar ég greindist
í fyrra sinnið. Ég var ekki farin að
finna fyrir neinum einkennum en
var komin með bólgur á hálsinn og
hélt kannski að ég væri að verða
kvefuð.
Þetta reyndist vera krabbamein í
eitlum sem var meðhöndlað með
geislum. Meðferðin tókst vel og ég
var komin á fullt skrið i skólanum
og lífinu á ný en svo tók krabba-
meinið sig upp aftur þegar ég var 21
árs og var þá sett í lyfjameðferð sem
tók tæpt ár.“
Þegar Steinunn greindist fyrst
var hún að ljúka menntaskólanámi.
I síðara skiptið var hún byrjuð í há-
skólanámi og varð að leggja það á
hilluna um sinn en hóf námið aftur
um leið og hún lauk meðferðinni.
Slæmar fréttir
- Hvernig tekur 19 ára gömul
stúlka tíðindum eins og þeim að
hún sé með krahbamein?
„Maður innbyrðir kannski ekki
allar upplýsingar strax. Svo er farið
á fulla ferð í ákveðna meðferð og þá
er það er gert af einhverjum krafti
sem maður vissi ekki að maður
byggi yfir. Meðferðin verður að
markmiði sem þarf að ljúka og
takast á við og það þýðir ekkert
annað en að horfa fram á veginn.“
Steinunn segir að þegar fimm ár
séu liðin án einkenna frá því að
meðferð lauk séu lífslíkur sjúklinga
mjög góðar.
„Ég náði þeim áfanga í janúar á
þessu ári og er að sjálfsögðu mjög
ánægð með það og bjartsýn."
Þekkti líkama minn
Björgvin og Steinunn eru tvö
þriggja systkina og Björgvin er elst-
ur. Hann fylgdist því vel með veik-
indum systur sinnar og tók fullan
þátt í því álagi sem þau reyndust
vera fyrir fjölskylduna. Réttu ári
eftir að systir hans lauk lyíjameð-
ferð í seinna skiptið dundi áfalliö
yfir hann sjálfan.
„Ég fann þykkildi neðarlega í
kviðarholi og maður þekkir líkama
sinn vel sjálfur svo ég ákvað að fara
til heimilislæknis og láta líta á
þetta. Frá heimilislækninum fór. ég
- '.V . .; *•'**
Það ei
eftir t
- systki
segja frá t