Dagblaðið Vísir - DV - 02.11.2002, Blaðsíða 27

LAUGARDAGUR 2. NÓVEMBER 2002
H c> l c) cn rblo c) DV
27
uð ánægðir með mig en fannst ég vera að fara langt
í burtu.“
- Ingibjörg segist ekki hafa farið austur til
Moskvu með hugmyndir um að hennar biði fyrir-
myndarríki eða paradís.
- Varstu þá raunsær sósíalisti?
„Ég var tvítug,“ segir Ingibjörg og hlær.
Hvað sástu?
- En hvernig skyldi henni hafa komið þetta þjóð-
félag fyrir sjónir. Sá hún merki um þá skoðanakúg-
un, innilokun og það ófrelsi sem sagt er að hafi mót-
að samfélagið undir ráðstjórn?
„Mér fannst þetta mjög sérkennilegt. Það eina
sem ég hafði farið til útlanda áður var eitt sumar í
Yorkshire í Bretlandi. Ég hafði séð Edinborg og
Leeds og svo kom Moskva með viðkomu í Kaup-
mannahöfn. Ég hafði aldrei búið í svona borg og
mér fannst hún erfið allan tímann, ofboðslega stór,
illa merkt, lítil umferð. Maður ferðaðist eiginlega
alltaf niðri i jörðinni og kynntist litlum svæðum
umhverfis brautarstöðvarnar og svo auðvitað mið-
bænum."
- Varðstu fyrir einhvers konar vonbrigðum?
„Þegar ég var barn fór ég alltaf í bíó hjá MÍR og
þar sáum við m.a. fræðslumyndir sem áttu að lýsa
sovéskum raunveruleika. Þar sáust brosandi börn
sem bjuggu í flottum blokkum og það var alltaf sól-
skin og þau voru hamingjusöm. En ég var ekki að
fara til að upplifa þennan veruleika og ég sá ekki
persónulega þá kúgun sem sennilega var þarna í
gangi en kynntist fólki sem sagði mér sögur af
mörgu sem var að gerast. Kannski hef ég verið
svona bláeyg að ég hef ekki áttað mig á samfélag-
inu.
Ég varð oft óskaplega pirruð á skriffinnskunni
sem gætti mikið í skólanum og allt gekk illa og var
þungt í vöfum. Maður var alltaf að troðast í gegnum
þvögur hvar sem maður fór, hvort sem var í skólan-
um eða á götunum."
Það var aldrei rifist
- Hvað með hugmyndafræðilegt frelsi í listaskól-
anum?
„Þarna var verið að kenna fög eins og sögu
kommúnistaflokksins og einhvers konar marxíska
fagurfræði og heimspeki og þau voru skylda fyrir
heimamenn en við útlendingarnir sluppum við þau.
Það breyttist síðan eftir uppþotin 1968 og þegar ég
kom til baka frá Kúbu þar sem ég dvaldist það ár
var búið að gera þessi fög að skyldu fyrir útlend-
inga og það var hræðilega leiðinlegt.
Það sem stuðaði mig mest þegar ég kom þarna
var að það var engin umræða um pólitík. Ég var
vön því úr Æskulýðsfylkingunni að vera stöðugt að
þrasa við félaga mína. Þarna ræddu menn aldrei
neitt sem kom stjórnmálum við. Ég taldi þá að þetta
stafaði af því aö fólk hefði fengið of stóran skammt
af pólitískri innrætingu og forðaðist það. Ég fékk á
tilfinninguna að þetta væri ekki af ótta við að tjá sig
heldur leiða. Nokkrir lentu upp á kant við skólayf-
irvöld en ég held að það hafi frekar verið fyrir
fyllirí og kvennafar en hættulegar skoðanir."
- Ingibjörg kom heim á sumrin á sovétárunum og
íslensku þjóðfélagi var á þessum árum lýst þannig
að það sem ekki var sérstaklega leyft með reglu-
gerð, var bannað. Var kannski lítill munur á ís-
lensku og sovésku skipulagi á þessum tima?
„Ég var ekki að koma úr ríku velferðarþjóðfélagi
þar sem lýðræðið var fullkomið. ísland var hvorki
opið né frjálst á þessum árum.
Þegar ég vil bera þessi samfélög saman fer ég að
riQa upp alla menninguna sem við nutum i Moskvu
sem var auðvitað stórborg.“
Hugmyndin lifir
- Ingibjörg flutti frá Sovétríkjunum til Kúbu þar
sem hún bjó í fimm ár og hefur því nokkra sérstöðu
fyrir að hafa búið í tveimur þekktustu sósíalista-
ríkjum heims. Hún segist alltaf hafa kunnað betur
við sig í því litla eyríki en hinu óendanlega sovéti.
Lífið i sólinni hafi verið léttara þrátt fyrir fátækt.
Hún segir að fólk hafi mikinn áhuga á því að vita
hvernig upplifun það hafi verið og sú forvitni og
áhugi hafi orðið til þess að hún fór að íhuga að
skrifa ævisögu sina sem er hennar næsta verkefni
en hún viðurkennir að það sækist henni hægar en
hún ætlaði.
„Ég er svo heppin að pabbi hélt öllum bréfum frá
mér til haga og átti þau i möppu. Þegar ég les þau
þá sé ég hvernig ég hef auðvitað ekki sagt foreldr-
um mínum allt sem gerðist en við lesturinn rifjast
margt upp sem ég var búin að gleyma. Ég veit ekk-
ert hvenær mér tekst að ljúka þessu verki en mig
langar til þess.“
Þetta verður hvati til skemmtilegra umræðna um
minnið og hvernig maður getur ekki munað það
sem maður vill en getur heldur ekki gleymt því sem
maður vill. Ingibjörg staðfestir einnig að þrátt fyrir
náin kynni af tveimur kommúnískum samfélögum
og þau skipbrot sem kommúnískt samfélag hefur
beðið um nær allan heim sé trú hennar á grundvall-
arhugmyndina um jafna skiptingu auðsins nokkuð
traust. -PÁÁ
í tilefni af 10 ára afmæli Hyundai á fslandi,
sláum við upp fjörugri afmælisveislu hjá B&L
á sunnudaginn 3. nóvember, að Grjóthálsi 1,
frá kl. 12 til 16 og þér er boðiö.
» 10 metra afmælisterta, fyrsta
tertusneiðin verður skorin
klukkan 13
W andlitsmálun og blöðrudýr
as (frá kl. 13 til 15)
spennandi WRC Hyundai
tólvuleikir
» og margt fleira!
Allir Hyundai bílar skarta sínu fegursta í tilefni
dagsins, bæði þeir sem nýir eru, notaðir eða
væntanlegir. Hverjum afmælisbíl fylgir
afmælispakki og afmælisvinningur frá Terranova
Sol, Lækjarbrekku, American Style eða SAM-
bíóunum.
Frá árinu 1992 hafa íslendingar kynnst þeim metnaði sem einkennir bifreiðar frá Hyundai.
Glæsileg hönnun og ríkulegur staðalbúnaður gerir Hyundai að eftirsóknarverðum kosti.
Alltaf áreiðanlegur, alltaf lipur hvort heldur á vegleysum öræfanna eða í umferðarþunga borgarinnar.
Þess vegna kjósa sífellt fleiri Islendingar að aka á Hyundai.
SON ATA
B&L Grjóthálsi 1 110Reykjavík Sími: 575-1200 www.bl.is
1 ^ Bílasala Akureyrar Siiasaía Xeilavikur Bilás ehf. Bilasala Borgþórs ehf.
Umoðsaðilar SSl 461 2533 421 4444 431 4262 471 1436
SANTAfCfe