Dagblaðið Vísir - DV - 23.08.2003, Qupperneq 24

24 WHBXiAiRSSlM) LAUGARDAGUR 23. ÁGÚST2003
Matur og vín
Umsjónarmenn:
Gunnþóra Gunnarsdóttir, gun@dv.is
Haukur Lárus Hauksson, hlh@dv.is
Rifs
Rifsber vaxa á þéttum runna sem talinn er sambland þriggja garðarunna. bau hanga íklösum og
verða fallega rauð þegarþau þroskast. Því henta þau vel til skreytinga, auk þess sem blöðin eru tennt
og fara fallega á borðl með berjunum. Talið er að rifsber hafi fyrst verið ræktuð í Hollandi og Belgíu
og eru til heimildir um þau frá því fyrir 1600. Berin eru bragðsterk og mörgum þykja þau ofsúr til að
borða þau fersk en í sykurlegi teljast þau frískandi efticréttur með ís. Blöð runnans eru tennt með
sterkum víindum og má reyndar líka nota sem krydd, fersk eða þurrkuð, en þó eru það berin sem
flestir sækjast eftir. Þau henta mjög vel í hlaup þarsem þau innihalda mikið hleypiefni, einkum með-
an þau eru ekki fullþroskuð. Slíkt hlaup þykir ómissandi út í sósur með rjúpu og annarri villibráð.
Rifsber eru auðug afC-vítamíni og jafngilda þarsítrónum.
Einfalt að breyta berjum í hlaup
segir Margrét Sigfúsdóttir hússtjórnarkennari
Þessa dagana svigna greinar rifs-
berjarunnans undan rauðum og
safaríkum berjum. Sjálfsagt er að
nýta slíkar gjafir móður jarðar,
enda gott búsílag að eiga sultu-
krukkur til vetrarins.
Meðal þeirra sem gera mikið af
sultu og hlaupi á hverju hausti
er Margrét SigMsdóttir,
hússtjórnarkennari og
skólastýra Hús-
mæðraskóla Reykja-
víkur. Hún segir
marga gera sér lífið of
erfitt þegar komi að
því að gera rifsberja-
hlaup. „Það er óþarfí
sigta íýrst saft og sjóða
hana aftur með sykrinum,
eins og margir gera. Eins
má vara sig á að hella
miklu á sigtið í einu því
hleypiefnið er svo mikið að
sigtið getur stíflast,“ segir
Margrét. Hennar aðferð er
mun einfaldari. Hér er upp-
skriftin:
Rifsberjahlaup:
1 kg rifsber, með stilkum og
nokkrum laufum. Nauðsynlegt
er að hafa eitthvað af grænum
berjum í bland við þau rauðu.
1 kg sykur
Berin eru sett í sigti og þvegin vel undir
vatnsbunu. Síðan eru þau sett í pottinn, með
stilkunum og lauMnum, og sykurinn út í.
Þetta er soðið og ef hitinn er mikill þarf að
hræra vel í því á meðan sykurinn er að
bráðna og berin að springa svo ekki brenni
við.
Þegar suðan er komin upp er hræran látin
sjóða í 3-4 mínútur uns berin eru sprungin.
Þá er potturinn tekinn af og þar með sekkur
hratið til botns. Froðan er dregin til hliðar
með fiskspaða og saftinni er ausið í gegnum
sigti í skái með stút. Síðan er hellt beint úr
skálinni í hreinar krukkur sem hafa verið
hafðar í heitum oMi um stund og eru því
látnar standa á klút á
borðinu.
EMr það er öllu
hratinu
hellt
á
sigtið og kramið í gegnum það. Það fer í sér-
krukkur og er notað út í mat.
Síðan má setja hratið í pottinn aftur, vatn
með og sjóða saft úr því.
- í lokin koma svo fleiri hollráð frá Mar-
gréti:
í sambandi við krukkur er gott að leggja
það í vana sinn að hreinsa alla miða af þeim
um leið og þær tæmast yfir árið, þvo þær vel
og geyma með lokunum. Þá eru þær til reiðu
þegar á þarf að halda á haustin. Svo er nauð-
synlegt að merkja hverja krukku með heiti
sultunnar og dagsetningu.
H