Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 03.03.1959, Síða 1

ÁRSRIT
Rœkttmarfélags Norðurlands
RITSTJÓRI: ÓLAFUR JÓNSSON
56. ÁRGANGUR
3. HEFTI
1959
PÁLMI EINARSSON:
Notkun og efnahlutföll tilbúins áburðar
í íslenzkri jarðrækt.
Fardagaárið 1957—1958 nemur áburðarkostnaður 15.4%
af rekstrarútgjöldum landbúnaðarins og er þriðji hæsti út-
gjaldaliðurinn við búreksturinn.
Það er vitað, að skoðanir eru mjög skiptar um, hvort
jarðræktarmenn og bændur yfirleitt noti nægilega mikinn
áburð til þess að tryggja sér sem mesta fóðurframleiðslu af
hinu ræktaða landi. Hitt mun þó vera umdeildara atriði,
hvort hlutföllin milli hinna einstöku verðmætu efna í heild-
aráburðarnotkuninni séu hin hagfræðilega réttu. Það væri
æskilegt að geta gert sér fulla grein fyrir þessum tveimur
atriðum á óyggjandi hátt. Þess er þó enginn kostur, því enn
hefur engri þjóð tekizt að gera þetta með þeim hætti, að
hægt sé að grundvalla algilda reglu, sem eigi við eða verði
hagnýtt við hinar margbreytilegu aðstæður, mismunandi
jarðvegsskilyrði, breytilegt veðurfar og liinar margbreyti-
legu kröfur þeirra jurta, sem ræktaðar eru.
Hér á landi er notað meira köfnunarefni í tilbúnum
áburði, miðað við hektara ræktaðs lands, en hjá nokkurri
6