Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1968, Blaðsíða 62

64
III. Veðráttan 1959—1962.
Sumrin 1959 og 1961 var túnspretta í meðallagi, fyrra
sumarið var þurrt, en það síðara rakt. Árið 1960 var mjög
gott sprettuár, þá rigndi töluvert um vorið, en sumarið var
þurrviðrasamt. Vorið 1962 var mikið kal í túnum, en ekki
sá á úthaga, spretta var þó sæmileg þar sem ekki kól. Sumar-
ið 1962 var þurrviðrasamt.
IV. Efnamagn nokkurra úthagajurta.
Þennan hluta rannsóknanna má líta á sem viðbót við
rannsóknir þeirra Ingva Þorsteinssonar og Gunnars Ólafs-
sonar, sem birtar eru í ritgerðinni „Efnainnihald og meltan-
leiki nokkurra úthagaplantna“ (1965). Til að auðvelda
samanburð þessara rannsókna, hafa niðurstöður verið settar
upp í súlurit á sama hátt og gert er í ritgerð þeirra félaga.
Eftirtaldar jurtir voru rannsakaðar:
Beitilyng (Callúna vulgáris)
Ilmbjörk (birki) (Bétula pubenscens)
Fjalldrapi (Bétula nána)
Bláberjalyng (Vaccinium uliginósum)
Sortulyng (Arctosáphylos uva ursi)
Krækilyng (Empetruni nigrum)
Ljósastör (Carex rostráta).
Tvær af þessum tegundum, ilmbjörk og sortulyng, voru
ekki með í rannsókn þeirra Ingva og Gunnars.
Fosfór.
Sýnum jurta af lyng- og bjarkarætt var venjulega safnað
þannig að ofanjarðar sprotinn var slitinn og síðan þurrkað-
ur, malaður og efnagreindur án þess að skilja í sundur ein-
staka jurtahluta. Reyndist fosfórmagn jurtanna vera mjög
lítið, en nokkuð stöðugt árið um kring. Hins vegar var tölu-