Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.01.1979, Blaðsíða 40

40
JÓN STEFFENSEN
Magnússon var landfógeti, en dvaldist í Kaupmannahöfn síðan 1782,
svo að Jón varalandfógeti, sonur hans, gegndi embættinu. Hann var
óreglusamur og mun hafa átt drjúgan þátt í þeim fjárhagsvandræðum,
sem Skúli faðir hans var í og urðu honum að lokum ofviða. Sveinn var
vel kunnugur Jóni Skúlasyni og átti margar ferðir út í Viðey á náms-
árunum, auk þess sem hann var fylgdarmaður Jóns á 9 daga þingaferð
um Gullbringusýslu sumarið 1785. I dagbókunum getur Sveinn um
komu kammerherra Levetzow og Magnúsar Stephensens, „til ad ob-
servera Physice et oeconomice Elds“ með skipi í Hafnarfjörð 16. apríl
1784. Og í júlífréttum 1785 segir: „Með Hólmara þ. 6ta kom vor nýi
Stiptamtmadur Levetzow og farangr hans item commissar Stephensen
ad auctionera stólsjardir.“ /1 maí fréttum 1786 segir: „d. 2. tók sig upp
Levetzow og suspenderadi báda Landf[ógetana] for Casse mangel,
den 4. constitueret landffógeti) Lindahl og sendr að imodtage docu-
menter etc., d. 6te sendr Jonæus [Jón Jónsson (1747-1831)] ad ser-
vetera en vard ei af vegna flutningaleisis. Gud hjálpi sínum, Maí 9.
Seqvestratio i Videy.“ / Ágúst fréttir 1786: „d. 5. kom Fálkaskipid med
því Landfog[eti] Skúli, vissi eckert af sinni Suspension.“
Skúli heimtaði, að frávikningin yrði afturkölluð og sér fengin í
hendur skjöl embættisins. Við þeirri kröfu vildi stiftamtmaður ekki
verða, þó að landfógeti legði fram reikning síðasta árs, er sýndi, að í
sjóði ætti að vera 74 rd, en ekki 1200 rd, eins og stiftamtmanni taldist
til. Málið fór síðan til dóms, er Vigfús Þórarinsson, þá sýslumaður
Kjalnesinga og mágur Jóns Skúlasonar varalandfógeta, dæmdi. Dóm-
urinn gekk Skúla í vil, en stiftamtmaður neitaði að framfylgja honum
og kvaðst myndu áfrýja til hæstaréttar. En ríkisstjórnin ákvað, að undir-
réttardómurinn skyldi standa og Skúli settur aftur í embættið. Þannig
var háttað um stjórn landsins, er Sveinn sigldi til Hafnar haustið 1787,
en þegar hann sté aftur á íslenzka grund 2. ágúst 1791, var Ólafur
Stefánsson orðinn stiftamtmaður eftir Levetzow, sem jafnframt hafði
verið amtmaður suðuramtsins, en þá stöðu fékk Ólafur ekki, heldur
norskurmaður,T. H. Meldahl (1753—1791). Ólafurbjóál nnra-Hólmi
og haíði þannig mun lakari laun en Levetzow haíði haft. Magnús
Stephensen, sem bjó á Leirá, var lögmaður norðan og vestan, hafði
tekið við því embætti af Stefáni Thorarensen, sem nú var amtmaður
norðan og austan. Stefán Stephensen var varalögmaður í norður- og
vesturamtinu og bjó á Hvítárvöllum. Jón Skúlason var látinn, en Skúli
gamli (f. 1711) var enn landfógeti, og haíði ekkert greiðzt úr fjár-
hagserfiðleikum hans, svo að Ólafur stiftamtmaður erfði þann vanda