Frjáls verslun - 01.12.1960, Blaðsíða 1

FllJÁLS VERZLUN
Útg.: Frjáls Verzlun Útgáfufélag h/f
Ritstjóri:
V'aldimar Krislinsson
Ritnefnd:
Birgir Kjaran, formaður
Gísli Einarsson
Gunuar Magnússon
í ÞESSU HEFTI:
ÓLAFUR BJÖRNSSON:
Aukin íramleiðni er undirstaða
aukins kaupmáttar launa
★
PÁLL LÍNDAL:
„Má þeim breqða mikið við"
★
VALDIMAR KRJSTINSSON:
íbúðarhúsnæði og fullgerðar götur
★
KRISTINN HAI.LDÓRSSON:
Landnám Svía í Siglufirði
★
LEIFUR SVEINSSON:
Ferðasögubrot frá Vín
★
Nýia Sjáland
★
ÁSGEIR JÚLÍUSSON:
Töfraspil auglýsinganna
★
Shellfélögin og olíuiðnaðurinn
★
GUÐMUNDUR G. HAGALÍN:
I vesturvíking
★
o. m. fl.
Stjóm útgáfufélags
FRJÁISRAR VERZLUNAR
Birgir Kjaran, formaður
Gunnar Magnússon
Helgi Ólafsson
Sigurliði Kristjánsson
Þorvarður J. Júlíusson
Skrifstofa:
Vonarstræti 4, 1. liæð
Sími 1-90-85 — Pósthólf 1193
VfKlNlGSPRENT H.F.
PlfENTMÓT IIF
FRJÁLS
VERZLUN
20. ÁRGANGUR — 6. HEFTI — 1960
Sr. Jón Auðuns, dómprój.:
Jól
Skömmu eftir lok síðustu heimsstyrjcildar sat
ég þing um kristindómsmál í Amsterdam.
Menn voru enn undir fargi styrjaldarógnanna. Af mikilli al-
■t öru var um vandamálin rœtt.
I rœðustólinn gekk víðkunn þýzk menntakona frá Frank-
furt am Main. Hún hóf mál sitt. með átakanlegri sögu. I
Frankfurt var verið að grafa uqrp rústir eftir loftárásirnar.
Menn komu niður á kjallara. Þar lágu lik fimm ungra manna.
Þegar þeim varð Ijóst, að engin von var undankomu liöfðu
þeir lagzt á gólfið, hlið við lilið, með krosslagðar hendur á
hrjósti. Þannig fundust þeir. En með krítarmola, sem lá á
gólfinu, hafði einhver þeirra skrifað á vegginn þessa orðsend-
ingu til þeirra, er síðar kynnu að finna lík þeirra:
„Við trúum á sólina, þótt hún sjáist ekki. Við trúum á
Guð, þótt hann sé þögull.“
Margir segjast e.iga erfitt með að trúa, vegna þess, hve
lítinn vott Guðs þeir sjái í lífinu. I hlýjum og hjörtum jóla-
stofum með gnœgðir alls og föng til gleði, verður mörgum
erfiðara en ungu mönnunum, sem hiðu dauðans úndir rústum
hruninna húsa, að trúa því, sem þeir trúðu. Margt kann að
glepja þér sýn. IÁfsbaráttan svo örðug, að ís liefir lagt yfir
lindir lijarta þíns.
En nú eru jól. Þú teigar að þér jólaunaðinn, sem liús þitt
er þrungið af. Tónaregn gömlu jólasálmanna flæðir yfir hug
þinn og sál þín sér barnið, lávarðinn, sem í jötu var lagður.
IJér sér þú sólina. Hér heyrir þú Guð sjálfan tala. I barninu
litla hýr fylling þess, sem takmarkaður hugur þinn getur grip-
ið af ótakmörkuðum Guði.
Sonur hans er fœddur til þess að segja oss og sanna: Guð
er með þér. Gleðileg jól.