Frjáls verslun - 01.08.1969, Qupperneq 13

FRJÁLS VERZLUN
13
kannað þetta mál mjög gaumgæfi-
lega. Hefur fyrirtækið nú mikinn
áhuga á að sjá um gerð fullkom-
inna teikninga, efnisútvegun og
efniskaup, og annast sölu á bátn-
um og kynningu vestanhafs. Fyr-
irtækið hefur þegar haft samband
við skipasmíðastöðvar hérlendis,
sem hafa sýnt þessu máli mikinn
áhuga og telja, að með smíði slíkra
báta myndu skapast ný verkefni,
sem væru við þeirra hæfi og gætu
veitt talsverða atvinnu. Gæti
smíði slíkra báta verið mjög heppi-
leg fyrir skipasmíðastöðvar úti á
landi, sem nú búa við verkefna-
skort. Áætla má, að vinnustundir
við smíði bátsins séu 7—10 þús.
Að lokum spurði FV Ásgeir
Höskuldsson, hvex'nig sölu- og fjár-
málum bátaiðnaðarins í Banda-
ríkjunum væri háttað, og fórust
honum svo orð:
Fjármál.
„Talið er, að á árinu 1968 hafi
meira en 60% bátasala í Banda-
ríkjunum byggt rekstur sinn á
því að hafa báta á lager. Bankar
og iánastofnanir, sem annast lán-
veitingar til bátasala, hafa hagað
lánastarfsemi sinni þannig, að
bátasalinn er tryggður allt árið
og getur staðið af sér erfiðleika
á tímabilum lítillar sölu.
Lánastarfsemi þessi er mjög
breytileg eftir því, hver lánastofn-
unin er, en henni er hagað þann-
ig, að reynt er að mynda sem
sterkust tengsl milli framleiðand-
ans og bátasalans, en lánastofnun-
in er þriðji aðilinn í þessum „fjár-
mála-þríhyrningi1'. Framleiðand-
inn væntir þess að sjálfsögðu, að
hann geti haldið áfram framleiðslu
allt árið með jöfnum afköstum,
en til þess að það sé hægt, verður
hann að eiga kost á viðskiptavin-
um, sem eru reiðubúnir að taka
við og hafa á lager framleiðslu á
þeim árstímum, sem sala er yfir-
leitt lítil — október til marzloka
— og fjármagn er ekki alltaf fyr-
ir hendi.
Þegar veitt eru lán út á lager,
þannig að hægt sé að greiða fram-
leiðsluna um leið og hún er afhent,
lána flestar peningastofnanir 90%
af upphæðinni, en bátasalinn
verður sjálfur að greiða 10% af
upphæðinni. Lánastofnunin veitir
síðan bátasalanum aðstoð við að
kanna sölumöguleika og hvaða
framleiðsla seljist ört, og einnig
við að kanna hvers vegna einhver
framleiðsla hreyfist lítxð. Það fær-
ist mjög í vöxt, að lánastofnanir
aðstoði lántakendur og miðli þeim
af sérþekkingu sinni.
Miklir erfiðleikar eru á því, að
hafa nægilegt úrval af bátum á
lager og fjái'hagslega ofviða flest-
um bátasölum. Lausnin er að leita
aðstoðar banka eða annarra lána-
stofnana, og á þann hátt er hægt
að hafa fjölbreytt úrval og auka
sölumöguleikana.
Með þeiriú lánastefnu, sem nú
er rekin í þessum málum í Banda-
ríkjunum, er framleiðendum og
bátasölum gert auðveldara um vik,
þannig að framleiðendur geta
haldið fullri framleiðslu yfir vetr-
armánuðina, en bátasalar geta
haft báta á lager, sem þeir geta
selt (og þá um leið greitt) á heppi-
legasta tímanum að vori og sumri.
Með þessu móti er komið í veg
fyrir þá erfiðleika, sem skapast
hjá þessum aðiljum vegna skorts
á rekstursfé.
Vextir af lánum til innkaupa á
lager eru 6—7%. Þetta er meðal-
talið yfir Bandaríkin, en er breyti-
legt frá einu ríki til annars. Flest-
ir sérfræðingar eru sammála um
það, að vextir fyrir bátasala muni
fara hækkandi vegna hækkandi
verðlags í Bandaríkjunum. Á hinn
bóginn fer verð á bátum og fylgi-
fé hækkandi bæði í heildsölu og
smásölu.
Lán til innkaupa á lager eru til
mismunandi langs tíma, en meg-
inreglan er sú, að fyrsta afborg-
un er gjaldfallin 90 dögum eftir
að lánið er tekið, og gert er ráð
fyrir, að lánið sé að fullu greitt
eftir sex mánuði.
Greiðsluskilmálar
kaupcnda.
Flestir bátasalar hafa afborgun-
kerfi, og er meginreglan sú, að út-
borgun er 10% af tækjum, sem
kosta innan við $ 5000.00 og 25%
af tækjum, sem kosta yfir $5000,-
00. Vextir eru nær þeir sömu um
allt land. Bankavextir eru 5—6%,
en lánastofnanir taka yfirleitt 8%
fyrir báta, sem kosta innan við
$ 3000.00 og 6% fyrir báta, sem
kosta yfir $3000.00.“
Allskonar
”Lion” vélaþétti
fyrir gufu- vatn og olíu
G.J. F0SSBERG HF
VÉLAVERZLUN
Skúlagata 63
V