Frjáls verslun - 01.08.1969, Síða 81

FRJÁLS VERZLUN
B1
VERKTAKAR
„ÍSLENZKUM AÐALVERKTÖKUM
SKÖPUD ÖEÐLILEG FORRÍTTINDI"
Rœtt við Óla Pálsson forstjóra larðýtunar s.f.
Á sl. tuttugu árum hafa orðið
stórkostlegar atvinnu- og tækni-
framfarir á íslandi. Á stríðsárun-
um komust íslendingar fyrst veru-
lega í kynni við stórvirkar vinnu-
vélar og sáu, hvað þær gátu í rík-
um mæli létt störfum af manns-
höndinni. Áður höfðu t. d. flestir
húsgrunnar verið grafnir með
haka og skóflum, en nú komu jarð-
ýtur til sögunnar, sem unnu það
jafnvel á fáeinum klukkustund-
um, sem áður tók marga menn
fleiri daga eða vikur að fram-
kvæma.
Vorið 1949 lögðu tveir ungir
Reykvíkingar land undir fót og
héldu til Skagastrandar. Þeir voru
B. Óli Pálsson og Gunnar Guð-
mundsson, og var erindið að sækja
þangað jarðýtu, sem þeir höfðu
fest kaup á. Vél þessi hafði ver-
ið notuð við byggingu Síldar-
verksmiðju ríkisins á staðnum, en
við hana var Óli verkstjóri, en
Gunnar var á ýtunni. Þetta þótti
mikið fyrirtæki, en þeir félagarn-
ir voru bjartsýnir. Vissu, að
þörfin var mikil fyrir slíkt tæki
og allar líkur á, að þeir fengju
nóg fyrir það að gera, þegar til
Reykjavíkur kæmi.
Ferðin suður gekk vel. Þeir urðu
að vísu að aka jarðýtunni frá
Skagaströnd og suður yfir Holta-
vörðuheiði, en fengu jafnframt sitt
fyrsta verkefni — mokuðu snjó
af Holtavörðuheiði fyrir Vegagerð
ríkisins.
Það fór, sem þá vænti. Nóg var
að gera fyrir tækið við gröft hús-
grunna, lóðir og gatnagerð. Óli
keypti síðar hlut Gunnars í fyrir-
tækinu, en Gunnar stofnaði þá
nýtt fyrirtæki, Gunnar Guðmunds-
son h.f., sem nú er stærsta þunga-
flutningafyrirtæki landsins. Fyrir-
tæki Óla heitir Jarðýtan s.f., og
má með sanni segja, að því hafi
vaxið fiskur um hrygg, því nú á
það sjö stórar jarðýtur, aulc
annarra jarðvinnslutækja og rekur
einnig viðgerðarverkstæði fyrir
vélarnar að Ármúla 22.
Óli Pálsson.
— Fyrirtækið hefur vaxið smátt
og smátt, sagði Óli í viðtali við
FV. — Mestu breytingarnar hafa
orðið núna á síðustu árum, en þá
hef ég fengið þrjár stórar vélar,
sem allar eru með ýtuplóg eða
„ripper", eiris og það er venjulega
kallað. Með tilkomu þessara véla
hefur opnazt hjá okkur mögu-
leiki að vinna allt árið, en áður
var klaki í jörðu að vetrarlagi oft
erfiður viðfangs.
— Vinnan er árstímabundin.
Mest er að gera frá því í apríl og
til októbei'loka, en yfir vetrar-
tímann hafa tæpast aðrar vélar
verkefni en þær, sem hafa ýtu-
plóg, nema þá að þær geti rifið
upp jarðveginn fyrir hinar.
— Hver hafa vexúð aðalverkefni
fyrirtækisins?
— Vei’kefnin hafa verið mjög
mai'gbi’eytileg. Allt frá lóðalag-
færingum upp í gatnagerð í heil-
um hverfum. Stæi’stu vei’kefnin
hafa eðlilega verið hjá opinbei’-
um aðiljum, og má þar til nefna
bæði Reykjavíkurborg og Garða-
hrepp. Við höfum einnig átt á-
nægjuleg viðskipti við marga
byggingameistara og reynt að
veita sem bezta þjónustu öllum
þeim, er til okkar hafa leitað. Ég
eða verkstjóri minn förum oftast
á staðinn og skoðum verkið, áður
en framkvæmdir hefjast og á-
kveðum þá, hvaða vélastærð hexxti
bezt, en við erum með vélar frá
12 tonnum cg upp í 26 tonn.
— Hefur oi'ðið mikill samdrátt-
ur hjá ykkur nú undanfarið?
— Því ber ekki að neita, að
verkefnin eru minni. Undanfarin
ár lágu stöðugt fyrir vei’kefni, og
var tæpast hægt að anna þeirn