Frjáls verslun - 01.01.1972, Qupperneq 55

Vísitölutryggð skuldabréf til
fjármögnunar fyrir
skipasmíðarnar?
Viðtal við iVlagnús Kjartansson.
iðnaðarráðherra.
Frjáls verzlun sneri sér til
Magnúsar Kjartanssonar, iðnað-
arráðherra, í tilefni af á-
liti Fiskiskipasmíðanefndarinn-
ar og innti hann eftir því, hverj-
ar ráðstafanir væru fyrirhugað-
ar af hálfu ríkisvaldsins varð-
andi uppbyggingu íslenzka
fiskiskipaflotans, og hvort stuðl-
að yrði sérstaklega að því, að
nýsmíði færi fram innanlands.
FV: Er Iíklegt, ráðherra, að
ríkisstjórnin synji einhverjum
þeim aðiljum, sem nú hyggjast
láta sniíða skip sín erlendis um
fyrirgreiðslu til þess?
M.Kj.: í málefnasamningi
ríkisstjórnarinnar er svo kveð-
ig á um, að stuðlað skuli að
smiði 15—20 nýrra togara. í tíð
fyrrverandi ríkisstjórnar var á-
kveðin smíði á 8 skipum og all-
margir aðilar til viðbótar hafa
sem kunnugt er sýnt áhuga á
að fá skip. Þar er í flestum til-
vikum aðeins um samninga við
umboðsmenn skipasmíðastöðva
að ræða, án þess að ríkisstjórn-
in hafi veitt samþykki sitt, en
það þarf, ef tekin eru erlend
lán vegna skuttogarakaupa.
Erlendu skipasmíðastöðvarnar
bjóða 80% lán til 8 ára.
Til þess að kaup erlendis geti
átt sér stað verða kaupendur
að standa við ákveðnar fjár-
hagslegar skuldbindingar við ís-
lenzka banka og ég held, að það
verði til að koma á jöfnuði í
þessu máli, sem stendur nokk-
uð óeðlilega um þessar mundir.
FV: Verður hin nýja Fram-
kvæmdastofnun ríkisins látin
fjalla um togaramálin?
M.Kj. Það teldi ég mjög eðli-
legt. Það þarf að gera áætlanir
um uppbyggingu íslenzka fiski-
skipaflotans og kanna verður
sérstaklega endurnýjunarþörf-
ina og framleiðslugefu stöðv-
Magnús Kjartansson um
vandamál skipasmíðastöðv-
anna: „Sumar eiga við skort
á mannafla að stríða. Til þess
að bœta þar úr tel ég vel
koma til greina, að löggjöfin
verði endurskoðuð og starfs-
greinar innan skipasmíðanna,
sem nú krefjast fagmanna,
verði gerðar að iðjugreinum."
anna. Að því verður stefnt, að
fi’yggja stöðvunum verkefni til
að minnsta kosti þriggja ára.
Ég er þeirrar skoðunar, að ís-
lenzkar skipasmíðastöðvar muni
á næstu árum smíða aðallega
smærri fiskiskip, en jafnframt
verður að gera þeim kleift að
fá stærri verkefni eins og 400—
500 brl. skuttogara. Svo að
þetta megi verða þarf að afla
fjármuna nú þegar.
FV: Hvernig verður þa'ð
gert?
M.Kj.: Um það hefur engin
ákvörðun verið tekin enn af
hálfu ríkisstjórnarinnai-. Per-
sónulega er ég þeirrar skoðun-
ar, að í þessu tilviki eigi vel
við að bjóða almenningi vísi-
tölutryggð skuldabréf til að
fjármagna íslenzkan skipa-
smíðaiðnað. Ég hef alla tíð ver-
ið mótfallinn erlendum lántök-
um til að standa straum af inn-
lendum kostnaði. Skipasmíðar
eru mjög eðlileg iðngrein á ís-
landi. Að mínum dómi er innan-
landsmarkaður algjör forsenda
fyrir vexti og viðgangi ein-
stakra greina. Og hér er vissu-
lega markaður fjrrir skip. Skipa-
smíðar á íslandi þurfa lika að
vera samkeppnishæfar á erlend-
um markaði. Nú þegar hafa
verið srníuð tvö fiskiskip fyrir
Indverja hjá Bátalóni í Hafnar-
firði og stendur það í sambandi
við störf íslenzkra skipstjóra,
sem verið hafa leiðbeinendur
hjá matvæla- og landbúnaðar-
stofnun Sameinuðu þjóðanna.
Þannig er hugsanlegt, að við
smíðum í framtíðinni fyrir fleiri
þjóðir. sem eru að hefja fisk-
veiðar.
FV: Álítið þér, að allar skipa-
smíðastöðvar, sem nú eru rekn-
ar hér með ströndum fram eigi
ótvíræðan tilverurétt?
M.Kj.: Það hefur ríkt glund-
roði og skipulagsleysi í þessum
efnum. Nú ber hins vegar að
stuðla að tengslum milli stöðv-
anna, þannig að þær geti gengið
hver inn í annarrar verk, og
koma með því móti ákveðnu
kerfi á.
Nokkrar hérlendar skipa-
smíðastöðvar eru býsna mynd-
arlega reknar en þó er við
FV 1 1972
51